ყოველთვის დაგიცავ [Jikook]

2

ჭამის შემდეგ ისევ მისაღებში გავედით,ამჯერად ბამმა ბიჭის ფეხებთან დაჯდა და ცქერა დაიწყო.

- მოსწონხარ.
- რა ?
- ბამს მოსწონხარ, ის უცხოებთან ასე არ იქცევა ხოლმე.
- გასაგებია - თქვა და ბამს გახედა .
- მოდი ერთმანეთი გავიცნოთ,მე ჯეონ ჯონგუკი ვარ 25 წლის, ერთ ერთი მსხვილი კომპანიის უფროსი და დიზაინერი,როგორც ხედავ ამ საყვარელ არსებასთან ერთად ვცხოვრობ - ჩემს სიტყვებზე ჩაეღიმა, ღმერთო რა საყვარელია,უეცრად ბამმა თავი კალთაში ჩაუდო ბიჭი კი შეკრთა.

- მომისმინე, არ შეგეშინდეს მას მოსწონხარ არაფერს დაგიშავებს. -თავზე მოეფერე კარგი ? - ბიჭმა ნელა თავი დამიქნია და ფრთხილად გადაუსვა თავზე ხელი, ბამი კი გაირინდა, ბიჭს ეტყობოდა რომ ცოტა დამამშვიდა.

- მ..მე პარკ ჯიმინი ვარ 23 წლის,მე სახლიდან ჩემს ნახევარძმას გამოვექეცი.
- რატომ ?
- მა..ნ.
- მან ?
- მ...ან ჩემი მოკვლა ს..ცადა,გთხოვთ დამეხმარეთ - ჯიმინმა ტირილი დაიწყო და ბამმაც იგრძნო მისი მღელვარება და უფრო მიეკრა.
- კარგი დამშვიდდი,გთხოვ არ იტირო დაგეხმარები კარგი ?
- მ...მართლა ძალიან დიდი მადლობა.
- უკვე გვიანია უმჯობესია დაისვენო. ოთახს გაჩვენებ - ჩემს გვერდით სტუმრების ოთახში შევიყვანე, კარადიდან პიჟამა გამოვიღე და საწოლზე დავდე.

- მადლობა ყველაფრისთვის.
- არაფრის ღამე მშვიდობისა.
- ღამე მშვიდობისა - მეც და ბამიც ოთახიდან გავედით და ჩემს ოთახში შევედით მაშინვე ვიბანავე,დავწექი და ბამსაც დავუძახე რომელიც ოთახში თამაშობდა, ჩემთან მოვიდა და გვერდით მომიწვა.

ჯიმინის pov :
ძალიან სასიამოვნო ადამიანია ჯონგუკი და ბამიც ძალიან საყვარელია უბრალოდ ჯერ კიდევ მეშინია მისი, მადლობა ღმერთს რომ სახლიდან არ მომისროლა. მალევე დავწექი და სიზმრების სამყაროში გადავეშვი .

***
გვიან ღამით მეღვიძება და ვიღაცის ძლიერ სუნთქვას ვგრძნობ სახესთან ახლოს, შეშინებული ვახელ თვალებს და უფრო ვშინდები როცა ბამს ვხედავ მახსენდება ჯონგუკის სიტყვები და ნელა ვეფერები ბამს მალევე კი ისევ მეძინება.