ყოველთვის დაგიცავ [Jikook]

11

ბნელ საწყობში მხოლოდ ერთი კუთხიდან ჩანს შუქი, შუაში მხოლოდ მაგიდა და სამი სკამი დევს, თემინი უგონოდაა, სკამზე მიბმული და გვერდით სანდო ხალხი დგას,მალევე კარს გაბრაზებული ლიზი აღებს და მას უკან ჯონგუკიც მოყვება. ორივე თემინის პირდაპირ სხდებიან და მის ყურებას იწყებენ.

- როგორც ჩანს ცხვირი კარგად ვერ გაგიტეხა ლიზიმ ისევ არაფერს რომ არ ამბობ - ლაპარაკი ჯონგუკმა დაიწყო მკაცრი და ცივი ხმით.

- ისევ გიმეორებ კითხვას ვინ გამოგგზავნა ? - კითხულობს ლიზი და თავს იმშვიდებს რომ არ აფეთქდეს.

- ა..არ გეტ..ყვით - ძლივს

ამოილაპარაკა თემინმა.

- კარგი - თქვა ჯონგუკმა და სკამიდან წამოდგა, ხელში დანა აიღო და თემინისკენ დაიწყო მოძრაობა, ფეხში ჩაარტყა რასაც ყვირილი მოყვა.

- ვინ გამოგგზავნა მეთქი - დაიყვირა ჯონგუკმა.

- ი..იუნ..გიმ მინ..იუნგიმ - თქვა თუ არა მე და ჯონგუკმა ერთმანეთს გადავხედეთ.

- ესეიგი იუნგი - თქვა ჯონგუკმა და ბიჭებს უბრძანა გაეშვათ, მალევე ბნელ საწყობში მხოლოდ ჩვენ დავრჩით.

- ეხლა რა იქნება ? - ვიკითხე

მოულოდნელად.

- საათი რომელიც ეკეთა მე ვაჩუქე და მაგით შეგვიძლია დავადგინოთ მისი ადგილმდებარეობა.

- ეგ კარგია, მაგას მე მივხედავ, ბიჭებს უთხარი რომ მათზე თვალთვალი შეწყვიტონ ცოტახნით თავი დავანებოთ, ზეგ საქართველოში უნდა წამოხვიდეთ ყველა. საქმიანი ვიზიტი გვაქვს სონგებთან.

- სონგებთან ?  საქართველოში რა უნდათ?

- ჩემთან შეხვედრა უნდოდათ, მაგრამ რადგან იქ არ დავხვდი ცოტახნით იქ გაჩერებ მოინდომეს, დანის ვუთხარი რომ ზეგ

ჩავიდოდით და მათთვის გადაეცათ.

- კარგი, მაგრამ ფრთხილად უნდა ვიყოთ, ძალიან არ მომწონს მათი უფროსი.