Hindi totoo ang FairyTale

4HTAF (CLUSTER STORY)

Yung ang saya saya, Pero yung sayang yon nag laho ng malaman mong...

"Arnold, Tulungan mo kami, si cluster .. *sob* hindi *sob* nanaman *sob* makahinga" Agad akong sinakay ni Tatay sa tricycle namin.

"Na.nnay!. O.o.okay l.lang p.po aako." hirap na hirap kong sabi pero deep Inside! Masakit na.

Ilang Minuto pa ang nakaraan. Nakarating kami sa hospital. Pasalamat nga ako at malapit lang.

Pag pasok namin sa Loob, Agad akong nilagyan ng Oxygen!

"Misis dapat hindi niyo siya hinahayaang mapagod!." Tumingin ako sa kanang gawi ko.

"1 Taon nalang ang natitirang taning sa buhay ng Anak niyo!. Pero kung patuloy siyang ganito baka. Ilang araw nalang ang Abutin!"

Gusto kong Umiyak, pero para saan pa! Para ipakitang mahina ako, para ipakitang nasasaktan ako.

Narinig ko yung pag hagulgol ni Nanay.

Ganito naman sa pelikula eh! Taning taning na nalalaman. Tapos mamatay din. Pero kung meron lang solusyon. Kahit maniwala ako sa FairyTale na may happy Ending...

***

Reality...

Bago ako pumunta ng Company dumaan muna ako sa Clinic para mag pa check. Ngunit ng hahakbang ako nakita ko si Ice sa loob. Anong ginagawa niya dito!?

"Hindi ako nakikipag lokohan ah,.. Kala ko ba isang taon!!" Sigaw niya sa doctor. Nag tago ako sa gilid ng clinic dahil papaalis na siya.

Hindi ko nalang pinansin bagkus pumasok na ako!.

"Ikaw Pala Iha, halika dito." Lumapit ako at umupo! Lumapit siya sakin at chineck ang pulso ko at heartbeat.

"Ina atake ka pa ba iha?" Last na inatake ako ng pauwi ako galing sa company.. Tapos kahapon sa banyo!.

"Halika iha! Humiga ka dito!." Pumunta ako sa heart X-ray bed!

"Iha! Wag kang mabibigla ah!" Ngumiti lang ako dito..

"Base on your Situation, 20 days nalang o baka wala pa yang buhay mo. Malala na kasi yang sakit Mo Iha. Sorry!" Ngumiti lang ulit ako dito.

"Tanggap ko na po!." Yun lang ang naisagot ko at nag paalam na ako dito.

Pag labas ko ng Clinic dung ako Umiyak ng umiyak.

"Ang saya, Sobra!" At dun nag flashback yung lalaki 6 months ago.

"Yun nalang ba yung choice na natitira-?"

----

Another POV

Lumabas ako sa pintuan ng nakatagong kwarto dito sa Clinic!

"Salamat" Sabi ko sa Doctor!

Yumuko lang ito sakin!

Ipinag katagpo silang dalawa para mabuo ang salitang Pag Asa. Sana matupad yung bagay na kanilang dapat gawin sa isa't isa!

COMPANY...

"Bakit ngayon ka lang sigaw sakin ni Ice!." Mediyo nahihilo pa ako dulot narin siguro ng Pag iyak. Hindi ko siya pinansin, wala kasi ako sa Mood na makipag talo sakaniya.

"Kinakausap ka ah!! Tanga ka ba!?" Pero hindi ko pa rin siya pinansin.

"Salamat.." Nagulat siguro siya sa sinabi ko. Kaya mas pinili niyang tumahimik kaysa pansinin ako!.

Tumayo ako at kinuha yung mga importanteng papel sa Lamesa niya.

Nakadukdok lang siya. 10 days? Kaya ko ba Ice.

Tumalikod ako para pumunta sa Office ko ng tawagin niya ako.

"Cluster, Im so sorry." Huminto ako ng hindi tumitingin sakaniya. Mga ilang minuto din siguro yon. At tuluyan na akong Umalis.

***

Nagulat ako sa Coffee na nag landing sa table ko..

Tumingin ako sakaniya at ngumiti!

"Hinay hinay lang!." Buti pa si Steven..

To be Continued...

(Next Chapter- Steven Pov)