Hindi totoo ang FairyTale

5HTAF (STEVEN POV)

Iyak ng iyak si Mom ng Araw nayon. Hindi ko alam kung bakit o Pano!. Nang tatanungin ko sakaniya kung bakit.

Nag taka ako at Naguguluhan?. Ano bang nangyayari. Bakit.. Bakit hindi ko sila mahawakan!.

Bakit nasa Hospital ako. At mas nang hina pa ako ng makita ko ang katawan na pina pump sa E.R.

"ANO BANG MERON.." sigaw pero halatang ako lang ang nakakarinig.

****

"Mom si Ice?" Pag tatanong ko dito. Iyak lang ng iyak si Mom. Nalaman na kasi ni Ice yung totoo. Na kaunti nalang yung taning ng buhay niya.

"Puntahan ko mom!'"  Niyakap ako ni Mom. "Anak wag na, baka kung mapano ka pa."

Someone Calling...

"Kuya Steve. Si Jess po ito. S.si kuya Ice po kasi. Nakikipag suntukan." Kabado nitong sumbong.

"A.chin . N.nga yan *hik*" Rinig na rinig kong sabi nito kay Jes. "Hoy.. *hik* pa b.ba.yaan n..niyo n.na a..ako.*hik* I can manage my 1year life. Hahaha." toot toot toot ...

"Sino yun anak?" Sabi sakin ni Mom. I kissed her in her forehead. "Mom, Ice need my Help." then i walked without permission of my Mom!.

Sumakay ako sa kotse.. Pinaharurot ko ito.

Then napa ow ako sa DumTruck na nakipag salpukan sa isang kotse.

Reality show me na mag ingat ako.

Then nag slow ako ng takbo. At sa pag kabagal nun! I saw a big light.

Last time i know.. I dont know . It's a car accident that's why Im here.

Bakit ba ganito ang mundo. Yung akala mong hindi mang yayari eh nangyari.

Pag hawak ko sa muka ko. Nakita ko yung pag iyak ni Mom.

"Sorry Po ma'am! But he's dead!"

"No. That's not true. Huhuhu. That's na true." Yumuko ako at sa pag yuko kong iyon isang malaking liwanag ang kumuha sakin.

"Good.Bye!"

Isang nakangiti at magandang babae ang sumalubong sakin!

"Do you want a second chance!" tumitig ako sakaniya.

"Mabubuhay ka pa kung may dalawang tao kang pag Tatagpuin at gagawan mo ng paraan para mag karoon sila ng Chances sa sarili.!"

"Paano? At sino dapat!"

"Ang kapatid mo. Make his life be good, no fighting, no smoking or even drinking, no girl, tell him that life is like a fairytale. Putol pero may happy Ending. I'll give you a 1year to do that"

Then muling nag liwanag at kasabay ng liwanag ang pag dilat ng aking mata!.

At ang pag kagulat ng lahat.

"Anak." Yakap sakin ni mom. Habang umiiyak.

"Where is ice! He's ok? Mom!" Ngumiti si mom. "Don't worry he's ok!"

****

At yun nga ang nangyari 6months ago.

Ako yung lalaking lumapit at humila kay Cluster. At ako din ang dahilan kung bakit nasa Company siya!

At mula simula planado ko na lahat..

Ngunit bakit kailangan may mag buwis ng buhay saming tatlo. Ang tanong bakit si Cluster pa ang napili. Bakit hindi ko sakaniya sinabi na bawal siyang ma fall. Bakit hirap na hirap ako sa ganito. Bakit nagiging makasarili ako.

"Oh lalim ng iniisip ah!. Problema mo?!" Lumapit siya sakin na may dalang kape.

"Alam mo steve, kung anong kinatahimik mo. Siyang kinaingay ng kapatid mo." Ngumiti lang ako dito at ginulo ang buhok niya.

"Wag mo kong ngitian ng ganiyan!. Baka mainlove ako!" pftt hahahaha." Tawa pa nito. Yung tawang walang sakit na pinoproblema.

"Alam mo ba. Type ka ng bestfriend kong Luisa. Kuhanin ko nga daw num mo eh!" Ngumiti ito sakin.

"Yung Luisa nga ba yung kumukuha!" Napatingin kami sa lalaking nasa harap namin.

"Let's go!" We have a date." napatulala si Cluster dito. Gumagawa na talaga ng hakbang ang kapatid ko.

"Sasama ka ba? O mag kukuhanan kayo ni kuya ng number diyan."

Then cluster walked away with him.

To be Continued...