Beangstigend

Frustratie

Een woord wat we allemaal kennen, maar wat is frustratie precies? Niemand kan daar een vinger op leggen.

Het is een grens tussen irritatie en boosheid in mijn opinie. Je bent over je persoonlijke irritatiegrens heen, maar de grens van boosheid is nog niet bereikt.

Geen idee wat je ermee aan moet? Uiten tegenover een persoon? Een object? Tekenen, schilderen, een instrument bespelen? Wat zou de perfecte uitweg zijn voor het uiten van frustratie? Niet meer nadenken? Op welke manier zou je dat dan uiten? Deze uitweg is voor elk individu een andere manier. Het zou ontzettend handig zijn als iedereen dezelfde uitweg had. Maar dit zou ook onhandig zijn, omdat iedereen zijn frustratie op dezelfde manier zou uiten.

Een gevoel dat ontstaat door een woord, een zin of zelfs maar een blik. Kun jij ermee omgaan, of uit jij het naar je geliefden? Maak je ruzie, schreeuw je het uit, gooi je het eruit of houd jij het juist in? 

Frustratie is iets wat iedereen meemaakt, maar bijna niemand weet ermee om te gaan. De een schreeuwt tegen de persoon die het niet verdient, de ander uit het naar zichzelf. Frustratie, een groot woord, maar de betekenis is, voor elk individu, anders. We kennen het gevoel, maar als we een betekenis moeten geven aan het woord, is dat net zo frustrerend als het hebben van frustratie.

Een kind dat huilt in de trein, net de bus missen, weer afgewezen worden op een sollicitatie. Sommige frustratie komt voort uit eigen handelen, maar wij hebben geen zeggenschap over het doen en laten van andere personen. Hieruit kan die frustratie ook ontstaan. Wat doe jij er dan aan? Blijf je je ergeren, zeg je er iets van, verander je iets? Worden de frustraties opgehoopt en er vervolgens allemaal tegelijk uitgegooid, of word er voor gezorgd dat de oorzaak van deze ergernis weggenomen word?

Wat als de oorzaak van frustratie niet weggenomen kan worden? Hoe zou je er  dan mee omgaan? Schoppen, iets stukgooien? Of keiharde muziek opzetten om alles te vergeten? De manier om met dit soort frustratie om te gaan is subjectief. Objectiviteit bestaat niet in frustratie of het uiten hiervan.

Zoals er zo mooi omschreven wordt door Wikipedia en andere bronnen: "Frustratie is de emotionele toestand van iemand die belemmerd wordt zijn verwachtingen, behoeften, of doel te verwezenlijken." Deze definitie kan zeker kloppen, maar frustratie blijft een subjectief onderwerp, omdat het een emotie is.

Emoties zijn oncontroleerbaar, en frustratie is net als elke emotie onvoorspelbaar. Hierdoor is het onmogelijk om te weten wat er in de gedachten van een persoon omgaan, op het moment dat deze persoon gefrustreerd raakt. Dat is een reden waarom de initiële reactie soms niet de juiste reactie is. Als de frustratie door dit gegeven nog verder oploopt, blijft het gissen naar een oplossing waarvan de ergernis minder wordt, of compleet weggenomen wordt. 

Frustratie is, en blijft een onvoorspelbaar gegeven.