Arkadaşlar kişilere ünlü koymuyorum çünkü onları hayal etmenizi istiyorum.
Bir de kapak yapabilen varsa lütfen hikayemiz için yapsın ben o konuda pek becerikli değilim.
Bu bölümün ithafı Aras'ı çok seven okuyucum sdkilic'a gelsin.Onun için Bu bölüm Aras'ın ağzından...
Aras'tan
Aslında kuzenimin gelmesinden mutluydum -yani eninde sonunda birine evimi temizletebileceğim.- Bunu eve olan "Ben bu evin üstesinden gelirim " bakışlarından anlıyorum.Az önce kumsaldan döndük ve galiba Sumru arkadaşlarıma alışmaya başladı.Evin salonunda göz gezirdikten sonra merdivenlere yöneldi.Benim odamın yanında ki odaya girdi onu izlerken boş boş kapının önünde durduğumu fark ettim.Nerden fark ettin ?diye sormayın fena esmeye başladı arkadan arkadan.Oturma odasına geçtim ve koltuklara kuruldum bu sırada yukarıdan su sesleri gelmeye başladı.Sanırım Sumru duş alıyordu benim de duş almam gerekiyordu tuzlu suyu üstümden atmam lazımdı.Merdivenlere yönelip Sumru'nun odasını yanındaki odama girdim aslında düşününce Sumru'nun odası benimkinin yanındaydı ben niye Sumru'nun odasının yanında ki oda diye bahsediyordum odamdan.İşte bir Aras Güner beyni böyle saçma şeyler düşünür.Odama girdiğimde üstümdekilerden kurtulup kendimi banyoya attım.Odamda banyo olması büyük bir avantajdı, Sumru'nun odasında da bir banyo vardı ve şu an bunu düşündüğüne yemin edebilirim.Suyun rahatlatıcı hissini iliklerime kadar hissedebiliyordum.Banyodan çıktığımda su sesi duyamıyordum yani bu demek oluyor ki Sumru banyodan çıkmış.Acaba şimdi napıyor? Sıkılıyor mu? diye düşünmekten kendimi alamadım.Üstüme bir t-shirt ve şort geçirdikten sonra saçımı kuruması için kendi haline bıraktım ve kapıyı açarak kendimi dışarı attım.Burnuma gelen yemek kokusuyla az önce aklımdan geçen soruların cevabını almıştım.Merdivenden koşarcasına indim ve mutfağa uçar gibi daldım.Soslu makarnaları tabaklara koyan Sumru'ya dönerek azıcık alayla "Zehirlenmem değil mi?" diye sordum.Hafif sinirli bir ses tonuyla "İstersen yemeyebilirsin"dedi.Tabi ki Sumru'nun güzel yemek yaptığını biliyordum boşu boşuna bir sene -Beril Teyze'nin zoruyla da olsa-yemek kursuna gitmemişti.Sofraya oturdum ve yemeğimden bir çatal aldım.Ya yemek çok nefis olmuştu ya da ben çok açtım.Kendimi bir anda tabağı sömürürken buldum,Sumru gülerek "Hiç zehirlenmişe benzemiyorsun" dedi.O kendi yemeğine dönünce bende tabağımı bitirip salataya daldım.Sumru'nun gelmesi sadece temizlik açısından iyi olmamıştı tüm yaz boyunca yemek işim de hallolmuştu.Artık pizzadan kurtuluyordum şimdi düşündüm de bence bu kız her yaz gelsin.Hatta burda yaşamaya başlasın ben bunları düşünürken düşüncelerim Sumru'nun sesiyle bölündü"Keşke bana da bıraksaydın" diyordu.O an fark ettim koskoca salata bitmiş "Pardon dalmışım" dediğimde hafifçe gülümseyip "Önemli değil zaten canım istemiyordu"dedi.Bu kısa sohbetimizin ardından ayağa kalkıp masayı toplamaya başladı bende yardım ettim sanırım biraz öküzlüğü bırakabilirim.Sumru bulaşıkları makinaya dizerken bende oturma odasına geçtimve televizyonu açtım.Kanalları gezerken Uyumsuz adlı filme rastladım.Sumru'yla birlikte bu filmin kitabını okumuştum.Birde bunun ikincisi vardı o da Kuralsız'dı galiba.Ben filme bakarken Sumru'nun sesi duyuldu"Aaaa Uyumsuz bu " dedi ve koltuğa oturdu.Beraber film izlemeyeli uzun zaman olmuştu yelkovan akrebi takip ediyor zaman hızla ilerliyordu. Film bittiğinde kollarımın arasında melekler gibi uyuyan kuzenime döndüm.En başta kucağıma alıp odasına götürmeyi düşünsem de hemen bu fikirden vazgeçtim çünkü uyanabilirdi.Bende yerimden kalkamazdım çünkü yine uyanma ihtimali vardı.Sehpanın üzerindeki kumandaya uzanıp televizyonu kapattım ve kuzenimin alnına öpücük bırakarak sıkıca sarmaladım ve kendimi uykunun huzurlu kollarına bıraktım...
