MULTİMEDYA - EKİNN
Allah kahretsin,olamaz,bittim ben.Hayır hiçbir zaman da bir iş istediğim gibi gitmez mi ya artık mezar taşıma hızlı yaşadı genç öldü yazdırırsınız.Bacağımda bir el hissetmemle geriye doğru çekilmem bir oldu.Aynı zamanda boğuk çığlığım sokağı doldurdu.Kalabalık olsa şu ana kadar herkesin dikkatini çekmiştim ama maalesef sokakta bir Allah'ın kulu bile yok.Demin mezar taşı falan dedim ya unutun gitsin benim mezarım bile olmayacak burda acı bir şekilde gebericem ve beni bırakıp gidecekler.Polisler beni bulduğunda çürümüş bir ceset olacağım kimliğim belirlenemediği için de mezar bile yapamayacaklar.Aklımda geçen tam olarak bu esrarengiz bir kayıp olacağım düşünsenize haber başlıklarını"Arkadaşlarına kızıp evi terk eden S.G.-Selena gomez gibi oldu sddssdfaassdf- alkollü sapık herifler tarafın tecavüze uğrayarak öldürüldü"şok şok şok.İşi şakaya vurmadan mantıklı düşünmeye çalışıyorum.Evet bu cümlede anahtar kelime çalışmak çünkü olmuyor aklım iğrenç şeylere kayıyor.Bunları ne siz söyleyin ne ben cevaplayayım zihnim çok kirli bir yer olmuş benim ya.Durumuma geri döndüğümde ne kadar acınılası bir halde olduğumu fark ettim
"Anca mı fark ediyorsun?"
Diyen iç sesime göz devirip şu an bulunduğum duruma odaklandım.Az önce iç sesime göz mü devirdim ben?Boşverin deliriyorum galiba.Adam iğrenç sesiyle konuşmaya başladığında durumun ciddiyetini ve bu adamın sesini bir daha asla unutamayacağımı tekrar fark ettim."Ah bebeğim bu sefer ölü taklidiyle kurtulamazsın bizden"Ardından bir kahkaha burdan kurtulamazsam neler olacağını özetliyordu sanki.Tek eliyle beni kaldırıp sırtımı göğsüne yasladı şimdi içki kokusunu daha yakından alabiliyordum.Çırpınmaya başladım kulağıma fısıldayarak "Çırpınmanın anlamsız olduğunu ne zaman anlayacaksın merak ediyorum güzelim"Güzelim kelimesinden nefret ediyorum şu andan itibaren aklıma gelen planla çırpınmayı bıraktım.Bu işe yaracaktı yaramalıydı şaşkınlıkla ağzını araladı bunun etkisiyle beni tutan kolları gevşedi ve aklımı öpeyim ya plan işe yaradı bu kadar kolay pes edeceğimi zannetmiyordu.Şaşkınlıktan gevşeyen kollarından kurtulup peşimden gelmesin diye ayağına güçlü baya güçlü bir tekme geçirdim.Ayaklarıma yüklenip hızlıca koşmaya başladım.Başkası olsa ayakları uyuşmuştu ama voleybola borçluydum bunları Pınar hocaya bir ara teşekkür etmeliydim.Yanındaki gerizekalı zaten iki adımı zor attığı için tek umudum beni tutan kişinin canının peşimden koşamayacak kadar yanmış olmasıydı.Arkamı döndüğumde bir an içimi mutluluk kaplamıştı o adam beni takmayacak kadar bacağıyla ilgiliydi.Daha da hızlı koşup bir Usain Bolt edasıyla sokaktan çıktım.Arkama baktığımda hala sokaktakileri görebiliyordum köşeyi dönüp biraz daha koştum yüzüme gelen saçlarla önümü göremeyince saçları önümden iteleyip daha da hızlı koştum yorulunca arkama baktım yeterince uzaklaşmıştım ordan.Önüme döndüğümde eve geldiğimi gördüm bu büyük bir şanstı çünkü arasam bulamazdım burayı.Kötü olanı ise beni endişeyle bekleyen arkadaşlarımdı bahçede ışığı yakmışlar çardakta endişeli bir şekilde beni bekliyorlardı.İlginç yanı ise dirseklerini dizlerine dayayıp tırnaklarını kemiren bir Banu.Bu kızın kalbi falan varmış demek ki kapıyı açmamla herkesin yüzünün bana dönmesi bir oldu aptal kapı gıcırtısı beni ele vermişti en kısa zamanda bu kapıyı yağlamalıydı Ekin.Neler düşünüyorum Allah'ım ya asıl düşünmem gereken şu anda bana endişeyle bakan gözlerdi.Sahi bu kadar mı merak etmişlerdi.Saatin epey geç olduğunu evlerin arasından tek ışığı yananın bizimki olduğundan anlamıştım zaten.Benim için endişelenenlerin arasında Banu bile vardı şimdi anladım bu kızı çok farklı tanımışım fırsatını bulduğumda en kısa sürede Banu'yla konuşacağımı aklıma not ettim.Şaşkın bakışları umursamadan eve girecekken cebimden beni ele veren neredeyse boş olan sigara paketi düştü.Aras'ın ağzından şaşkınlığının bir eseri olarak "oha" kaçtı.
