ben ırmak 17 yasındayım. Ve malesefki küçüklüğümden beri annemin babam tarafından şiddete uğradığı na tanık oluyordum babam büyük bir iş adamı olduğu için işleri yüzünden izmire taşınmak zorunda kaldık annemin olduğu şehri İstanbul'u bırakmak zorunda kaldım artık yeni bir hayat beni bekliyor du yeni ev, yeni arkadaşlar, ve en önemlisi de yeni bir okul babamın zoruyla İzmir'in en iyi okularından yılmaz kolejine kaydedildim henüz yeni arkadaşlarım yoktu İzmir'de ;aklım hala İstanbul daki Batu,ezlem ve candaydı Batu kıvırcık saclı beyaz tenli ve uzun boylu yakısıklı bir çocuktu can ise mavi gözlü , sarışın ve orta boylu yakışıklı bir çocuktu ezleme gelirsek canın resmen kız haliydi can gibi mavi gözlü ve sarısın bir kızdı ve çok tatlıydı ben ise onların tam tersi yeşil gözlü,beyaz tenli ve siyah saçlıydım ezleme kıyasla daha kısaydım babamın anneme şiddet uyguladığı nı onlardan başka kimse bilmiyor du ve ayrıca karanlık fobimide onlardan başka kimse bilmiyor du çocuklugumdan beri karanlık fobimi yenmeye çalısmıştım ama sürekli babam tarafında karanlık bodrum katına kilitlendiğim için bir türlü yenemiştim eskiden babamı seviyordum taki içki ve uyuşturucu bağımlısı olupta anneme şiddet uygulamadan önce işte benim için o gün her şey bitmişti o iğrenç adamdan nefret ediyodum artık. parası olmasaydı kimse ona saygı göstermezdi neyseki artık büyüdügüm için artık bana karışmıyordu ve beni umutsamıyordu. Artık İstanbul'daki yaşadığım iğrenç anılardan kutulacaktım tabi annemi her ne kadar unutmaya çalışsamda unutamazdım ama olsun herşeyi silecektim her ne kadar umutsuz olsaydımda yeni bir hayat beni bekliyordu
Evet bu bölümüde bitirdik arkadaşlar eğer beyendiyseniz beyenip yorum yapmayı unutmayın ız lütfen
Sizce diğer bölüm gelsinmi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIK
Teen Fiction"aydınlık için karanlık da gerekir" Herşey o gün babasının eve alkollü gelmesi ile başlamıştı babası onu karanlık Bodrum'a kapatmasından dolayı artık onda tramva yaratmıştı annesinin ölümü ile birlikte babasıyla istemeye istemeye koca bir şehire taş...
