5. bölüm burası olmaz çok karanlık

63 9 4
                                    

Beş dakika sonra sınıf kapısından orta yaşlarda bir bayan hoca girdi altında ki lacivert etek dizinin bir parmak üstünde bitiyordu ve hemen üstünde beyaz bir gömlek vardı son olarak ta lacivert eteğine uyumlu lacivert bir babet giymişti kahve tonundaki gözleriyle iyice sınıfı süzdükten sonra "oturabilirsiniz çocuklar" dedi bütün sınıf yerine oturduktan sonra yoklamayı okudu yeni geldiğim için sınıf listesinin başına geçmiş tim hoca "ırmak yankı "dedikten sonra " burda" diye seslendim okulda yeni olduğumu anlamiscasina "yenimi geldin " diye sordu tatlı bir gülümseme ile;sorusunu hemen cevapladım" evet hocam " dedim hemen ardından "ben aslı coğrafya öğretmeniyim ırmakcığım istersen birde seni tanıyalım " dedi oturduğum yerden kalkarak"ben Irmak 17 yaşındayım buraya İstanbul dan taruman koleji'nden geldim" hoca " peki ırmakcığım yerine oturabilirsin dedi"hemen ardından "ders kitabınızdan sayfa 116 ya açın çocuklar" dedi henüz kitaplarım olmadığı için ceren'in ortaya koyduğu kitaba okumakla yetindim ders çok sıkıcıydı zil çaldıktan sonra henüz okul kitaplarım olmadığı için Cerenle müdürün odasına doğru yürüdük ve kısa sürede müdürün büyük siyah yanında müdür odası yazan kapısının hemen önünde durduk cerendende onay alarak kapıyı iki kere tıklattım hemen ardında müdürün "girebilirsin" diyen sesini duydum Cerenle hızlı adımlarla müdür odasına girdik içeri girdiğimde orta yaşlarda ve gayet tatlı olan müdürü süzdükten sonra" efendim okula Yeni geldiğim için henüz kitaplarım yok bu yüzden yanınıza geldim" dedim müdür tatlı bir gülümseme ile hemen masasının solunda duran büyük dolabı açarak ihtiyacım olan kitapları verdi müdür ün elindeki kitapları hızla kaparak teşekkür ettim ve Ceren ile büyük adımlarla odadan çıktık.

odadan çıktığımızda okulun büyük koridor unda büyük bir kalabalık vardı kalabalığın nedenini anlamak için biraz daha yaklaştık ve sonunda sebebini anlamıştık hemen yerde sarışın mavi gözlü çocuğa baktım üstünde ki beyaz tişört resmen kana boyanmıştı. Ve bakışlarımı beyaz tişörtlü çocuğun üstündeki siyah saçlı siyah gözlü ve siyah tişört lü çocuğa baktım çok yakışıklı ve çekiciydi siyah tişört lü çocuk altında duran beyaz tişört lü çocuğu adeta yumruklarıyla beyaz mermer zemine gömüyor du beyaz tişört lü çocuğun üstündeki kanları görünce babam tarafından ölen annem aklıma gelmişti daha fazla bu sahneye tahmül edemeyip elimdeki kitapları Cerene verdim Ceren ne yaptığımı anlandırmaya çalışırken birden bire bağırdım "yeter"diye herkes bana merakla bakarken ben ise siyah tişört lü çocuğa bakıyordum siyah tişört lü çocuk kalın ve erkeksi sesiyle " işine bak " dedi ve tekrar yerde yatan beyaz tişört lü çocuğa vurmaya devam etti Ceren kolumdan çekerek "ne yaptığını sanıyorsun"dedi ben ise kolumda olan elini çekerek "yapmam gerekeni yapıyorum dedim" ve cerenin ağzını bile acmasına müsade etmeden tekrar siyah tişört lü çocuğa karşı çıktım hemen çocuğun önüne geçerek " bu yaptığın çok yanlış" dedim çocuk tekrar beyaz tişört lü çocuğu sert mermer yüzeye atarak "sendenmi doğru veya yanlışı öğreneceğim " dedi alaycı bir gülüşle ve o anın verdiği sinirle ellerime hakim olmayarak sert bir tokat çocuğun yakışıklı ve bebeksi suratına patlattım.

bazıları şok içinde bana bakarken bazıları ise "yeni kız sarptanda sert çıktı "derken kahkahalarını duydum harika işte şimdi sıçmıştım çocuk sert bir şekilde yüzüme bakarken" bunun bedelini çok kötü ödüyeceksin" diyerek bi taraftanda kolumu sıkarak tuttu hemen ardından büyük adımlar la benide kendisi ile birlikte sürükledi herkez şok icinde bakarken elindeki kolumu kurtarma ya çalışıyordum ben kolumu kurtarmaya çalışırken çoktan gözden ayrılmıstık kolumu o kadar sıkı tutuyor duki resmen damarlarımdaki kan akışını engelliyordu beni biraz daha kendiyle birlikte sürükledikten sonra bodrum katı olduğunu sandığım kocaman büyük eski eşyaların olduğu karanlık Bodrum'a doğru itti o kadar sert itmiştiki sırtım duvara çarpmıstı karanlık olduğunu görünce dahada korkmuştum eski anılarım bir bir gözümün önünde adeta bir film şeridi olmuştu karanlık olduğu için hemen " burası olmaz çok karanlık lütfen" diye titreyen sesimle söylendim ama dedikleri mi hiç takmayarak iki koca adımda yanımda bitti ve bana daha çok yaklaştı busefer duvar ve onun arasında ezilecektim resmen karanlık fobimoldugu için de bunun verdiği korkuyla nefes almam dahada zorlaştı ve alaycı bir ses tonuyla " bana karsı koyabileceginimi sandın diyerek bağırdı adeta nutkum tutulmuş tü korkudan ölmek üzereydim titreyen bacaklarımın üzerinde duramıyordum tam düşecek Ken belimden tutararak tekrar kaldırdı ve hala belimde olan ellerini bırakmadan beni kendine çekerek kulagıma doğru fısıldadı " şşştt daha yeni başladık demek karanlıktan korkuyor sun " dedi konuşarak hemen titreyen sesimle sorusuna yanıt verdim "evet' diyerek ellerini belimden çekerek" o halde biraz burada kalda aklın başına gelsin birdahikine bana bulaşmadan önce birdaha düşünürsün" dedi sinirli. bir ses tonuyla ve arkasına dönüp çıkacakken ağlayarak kolunu tutarak "lütfen" dedim hemen elimdeki kolunu çekerek" bunu sen istedin " dedi ve bodrum dan çıktı ve arkasından kilitledi .

karanlıktan korktuğum için hemen cebimdeki telefonumun ışığı nı açtım ve ağlamaya başladım ve kimsenin gelmiyecegini umarak kafamı iki elimin arasına yerleştirdim yaklaşık 15 dakika sonra yine anahtar sesi duydum ve ellerimin arasındaki basımı kaldırmadım korkudan kim olduğuna bile bakmadım y
Yere eğik olan başımın önünde bir çift ayakkabı gördüm o gelmişti o kadar halsiz düşmüştüm ki kafamı bile kaldırıp bakmdım beklediğimin aksine nazik bir şekilde kollarımdan tutarak beni kaldırdı ve ona bakmamı sagladı hemen kollarımı ellerinden kurtararak geriledim telefonumun ışığı kapanınca panik dalgasıyla tekrar ağlamaya başladım ama bu sefer daha kuvvetli ağlıyor dum bu sefer yaklaşmasına izin verdim beni sakinleştirmek istercesine belimden ve bacaklarımdan tutarak kendine çekip kucağına aldı nedense bu bana güven vermişti kollarımı boynuna sararken başımı göğsüne gömdüm artık beni buraya kilitlediginin hiçbir önemi yoktu tek istediğim bir an önce burdan çıkmaktı ...

Evet arkadaşlar bu bölümde sona erdi bir sonraki bölüm gelmesini istiyorsanız beğenip yorum yapıp takip etmeniz yeterli diğer bölümde görüşmek üzere 👋👋👋

Sizleri seviyorum

KARANLIK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin