Sonunda zil çalmıştı ama maalesef daha 2 ders daha vardı uyumak için kafamı sıraya koyacakken Hazal geldi ve "sarp hadi gidelim lütfen 1 ders boyunca bu varoşla nasıl oturdun bebeğim" diyince sarp "Hazal şuan kavganın sırası değil " dedi sarp tam masadan kalkacakken Atakan oturduğumuz sıraya doğru geldi "napion güzelim biraz gezelimmi ? Okul çıkışı "diyince sarp "Atakan uzaklaş " dedi bu sefer Atakanın bir şey demesine gerek yoktu çünkü ben bizzat kendim ilgileneceğim bu olayla hem benden nefret ediyordu hemde benim yerime karar veriyor du sarpa dönerek " izin verde buna ben karar vereyim sarp " diyince sarpta benim yaptığım gibi bana dönerek kulağıma doğru fısıldadı " seni uyardm olacaklardan ben sorumlu değilim başın derde girerse kurtarmam aklının köşesinde dursun"diyerek uzaklaştı ve kollarını birleştirerek arkasına yaslandı Atakan " ırmak hadi ne dersin diyince sırf sarpa inat"olur " dedim sarp hem sınırlı birazda şaşkın bir ifadeyle yüzüme baktı zil çalmıştı simge ve Atakan yerlerine geçmişti sarp sadece benim duyacağım bir şekilde""pişman olacaksın " dedi bu bile beni yeterince korkutmuştu ama nedense içimdeki ses sarpın inadına gidip Atakanın suçsuz olduğunu kanıtlayacaktım aynı zamandada sarpı biraz sinirlendirecektim zil çaldığında hemen eşyalarımı toparlamaya başladım sarp " bakıyorum da bu teklifi kabul etmek için dünden meraklıymışsın" diyince göz devirerek " sadece haklı olmadığını kanıtlayacağım için biraz mutluyum sarp " dedim hemen ardından Atakan bize doğru gelmeye başladı "gidelim mi ? Bahçede seni bekliyeceğim" Diyerek göz kırptı çantamı koluma takdım " tamam sen git geliyor um"diyerek sıradan kalkıp hareketlendim sarp kolumu tutup sinsi bir şekilde gülerek "karar senin ama yanıldığını anlayınca bu kadar çok gülecekmisin "diyerek hızlı adımlarla sınıfı terk etti. Hemen aşağı atakanın yanına gitmek için merdivenleri inmeye başladım bahçeye gittiğimde Atakan beni bankta bekliyordu hemen banktan kalkarak bana doğru yürüdü " arabam şurada güzelim " diyerek beni yönlendiriyor du siyah şık spor arabaya bindiğimizde hemen arabayı sürmeye başladı" nereye gidiyor uz ?" Diye sorunca sinsi bir gülücük atarak "izle ve gör güzelim" diyerek tekrar yola tekrar döndü yaklaşık 25 dk sonra büyük bir binanın önünde durduk binanın dışı rengarenk ışıklandırmayla doluydu Atakan " geldik " diyerek kapımı açtı arabadan indiğimde o kadar hırslanmıştım ki okul kıyafetlerimle geldiğimi gördüm ama şuan hiç bir şeyin önemi yoktu tek istediğim sarpın haksız çıkmasıydı binanın içine girdiğimizde çok yeni bir bina olmadığını anlamıştım asansör bile yoktu " Atakan nereye geldik " diye sorunca " son bir kat ırmak ondan sonra öğreneceksin nereye geldiğimizi " diyerek elimden tuttu adımlarımı ağır ağır atarak merdivenleri biniyordum nedense sarpın sözleri aklıma gelmişti biraz ürkmüştüm ama ne olursa olsun gidecektim saat telefonumdan saate baktığımda saat 17:23 geçiyor du 20 : 00 'da eve mutlaka dönmeliydim babam beni her ne kadar umursamasada saat 20: 00 ' da evde olmassam dahada kötü olacaktı olaylar sonunda son katıda çıktık 28 nolu kapının önünde durduğumuzda Atakan kolumu bırakıp cebinden bir anahtar çıkarıp kapıyı açtı kapıyı açtığında"gel güzelim "diyerek içeri davet etti "Atakan keşke başka bir yere gitseydik neden buraya geldik ? " Diye sorunca " beğeneceğine eminin bence önce bir içeri gir ırmak " diyerek sırıttı içeri girdiğimde Atakan salonu göstererek salona geçmemi istedi salona geçip oturduğumda sarp elinde cips ,pasta ,çekirdek ve çerez tepsisini orta sehpaya koydu ve hemen getirdiklerini sehpaya koyarak kumandayı bana uzatarak film seç istersen diyerek tekrar mutfağa geçti Atakan mutfağa gittiğinde hızlı bir şekilde uyumsuz filmini seçtim içimden yanılmadım Atakan iyi biriymiş diyerek sarpı haksız çıkmasının mutluluğunu yaşıyordum Atakan nerdeyse 10 dk Gelmemişti ona bakmak için mutfağa doğru gittiğimde atakanın içeceklerin birine bir şey attığını gördüm ve hemen korkuyla salona geçip çantamı aldım buradan hemen çıkmalıydım olamaz sarp haklıydı şuan bunları düşünmenin hiç sırası değildi
Tam kapıyı açıp çıkacakken arkadan atakanın sesi geldi "nereye bebeğim Yoksa benimi izledin " diyerek deliler gibi gülmeye başladı bu sefer gerçekten sıçmıştım hemen " beni burada zorla tutamazsın" diyerek kapıyı açmaya çalıştım kapı açılmıyor du hemen ona doğru döndüm Atakana baktığımda anahtarı sağ eline alarak havaya kaldırıp hayvan gibi sırıttı adi şerefsiz kapıyı kilitlemişti artık bana doğru bir adım attığında ister istemez gerilemiştim ama o hemen kolumdan tutup "gel buraya biraz eğlenceye ne dersin ?" diye sorunca " Bırak beni " diye bağırdım kimse sesimi duymuyor du sarp haklıydı haklı çıkmıştı ağlamamak için direnirken gözümden yaşlar akmaya başladı beni kurtaracak kimse yoktu kimsem yoktu .Evet arkadaşlar bir bölümün daha sonuna geldik uzun zamandır yoktum sizler için yeni bir bölüm yazdım umarım beğenirsiniz yeni bölüm gelmesi için beğenip yorum yapıp takip etmeniz yeterli ♥️
Beğendiniz mi yeni bölümü ?
Sizce sarp ırmağı kurtaracak mı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIK
Teen Fiction"aydınlık için karanlık da gerekir" Herşey o gün babasının eve alkollü gelmesi ile başlamıştı babası onu karanlık Bodrum'a kapatmasından dolayı artık onda tramva yaratmıştı annesinin ölümü ile birlikte babasıyla istemeye istemeye koca bir şehire taş...