KARANLIK

11.bölüm haklıydın

Atakan bana doğru yaklaşarak kolumdan tuttuğu gibi çekti o anki hızla kafam göğüsüne çarpmıştı yarın kesinlikle moraracaktı sarptan bile sertti "gel bakalım güzelim biraz eylenelim" diyerek kahkaha atmaya başladı. Sarp haklıydı hemde çok Atakan şer**sizin önünde gideniydi anlamalıydım onun ne mal olduğunu ama mal gibi sarpı dinlemiştim bir taraftan gözlerimden yaşlar akıyordu bir taraftanda Atakana karşı direniyordum "Atakan lütfen beni bırak "diyerek tekrar ağlamaya başladım Atakan birden bire gülerek " bebeğim önce işimizi bitirelim sonra istediğin yere gidersin " diyerek kolumdan tuttuğu gibi salona doğru götürüp koltuğa attı neye agliyacağımı bilmiyorudum bir taraftan sarpa olan yenilgim, bir taraftan eve geç gitme korkusu,bir taraftan da atakanın yapacağı şeylerden çok korkuyordum korku bütün vücudumu ele geçirmiş ti titremekten başka bişi yapamıyordum Atakan ü "oyun başlasın güzelim " diyerek üzerime doğru yürümeye başladı o an kurtulmak için gözüme ilişen dolu olan büyük cips kasesini Atakanın başına geçirdim. Atakan bağırarak küfürler saydırırken bir taraftan da başını ovalıyordu bu ânı fırsat bularak bağırmaya ve kapıyı açmaya çalıştım ilk arabadan indiğimde gördüğüm herkes sahroştu yani beni kurtaracak kimse yoktu göz yaşlarım dahada artarken odalardan birine girdim neyseki kapının üstünde anahtar vardı bu beni atakandan korurdu sadece 5 dakikaya ihtiyacım vardı hemen kapıyı üzerime kilitliyerek rehberimdeki kişileri aramaya başladım kişilerime girdiğimde sadece iki kişinin olduğunu gördüm telefonum bile çok yalnız olduğumu yüzüme vurmuştu . Sadece bu koca hayatta iki kişimmi vardı bu sefer gözlerim daha çok dolmuştu hayır babamı aramıyacaktım beni asla umursamıyordu geriye tek bir seçenek kalmıştı o da cerendi hemen cereni aradım olamaz telefonu kapalıydı Atakan "ırmak bittin sen " diyerek odadan bağırdı olamaz Buraya gelecekti hemen odadaki cama doğru ilerleyerek camı açtım açtığım gibi bağırmaya başladım "imdat yardım edin imdattttt imdat yardım edin"diyerek dediklerimi tekrarladım o sırada atakanda kapıya vurarak "bittin sen aç şu kapıyı "diyerek kapının arkasından bağırıyordu onu aldırmadan tekrar camdan bağırmaya başladım "imdat imdattttt yardım edin lütfen" bu sefer ağlamam sidetlenmişti artık nefes alamıyordum hareket edecek halim yoktu .atakan hâlâ kapıya vurmaya devam ediyordu tekrar camdan dışarı baktığımda 3 veya 4 kişi vardı.son bir umutla "imdattttt yardım edin lütfen"diye bağırdım ve yere çöktüm Atakan "ya şu lanet kapıyı açarsın ya da kırarım ırmak "Diyerek kapının arkasından kükrüyordu . saate baktığımda saat 22:34'dü evede geç kalmıştım birden bire dış kapının sesi geldi ardından Atakanın sesi kesildi bu sefer biri kapıya darbe indirdi umrumda değildi artık ne olacaksa olsun diyerek gözyaşıllarımı sildim ama nafileydi tekrar akıyordu herşey üstüme üstüme geliyordu kapının ardından bir tekme daha geldi bu sefer vücudum buz kesildi ve çaresizce gözlerimi kapattım bir tekme darbesi daha gelince kapı açıldı gözlerimi açtığımda gördüklerime inanamıyordum bu gelen sarptı gelmiyeceğini beni kurtarmayacağını söylemişti ama gelmişti hem ayağa kalkacak halim yoktu hemde sarpın yüzüne bakacak yüz yoktu sinirden gözleri koyulaşmıştı göz göze geldiğimizde hemen gözlerimi çektim sarp bana doğru gelerek önüme diz çöktü "ırmak iyimisin" Diye sorunca kafamı salladım hâlâ ona bakmıyordum sarp tekrar bana bakarak "ırmak yüzüme bak " diyince ona baktım göz göze geldiğimizde bu sefer gözlerimi çekmedim " o p*ç sana bir şey yaptımı "diye sorunca kısık bir sesle "hayır"diyebildim bu sefer sınırlı bir ses tonuyla"ırmak yalan söyleyeme " dedi" sarp bişi yapmadı" diyerek telefondan saatime baktım olamaz saat tam 00:9'du eve çok geç kalmıştım sarp "ırmak neyin var böyle neden bu kadar endişelisin "diye sorunca elimde olmadan ağlamaya başladım ve ayağa kalktım sarp kollarımdan tutarak "bişi yaptı sana öldüreceğim lan onu "diyerek bağırdı o anki refleksle "hayır" diye bağırdım sarp " o halde neden ağlıyorsun ırmak " diye sorunca " sarp lütfen beni eve bırakırmısın çok geç kaldım" dedim sarp " önce ne olduğunu söyleyeceksin ve seni eve bırakacağım ırmak " diyerek gözlerime baktı pes etmişdim "sadece üstüme yürüdü o anki refleksle cips kâsesini başına geçirdim o kadar." Diyerek elindeki kolumu çekerek göz yaşlarımı sildim . O ise bana bakarak
" Beni dinleseydin başına öyle bir şey gelmiyecekti ırmak şimdi yürü seni eve bırakacağım" dedi ve evden çıktık dışarıya çıktığımızda sarpın arabasına direk bindim daha fazla olay kaldıramıyacaktım sarpta arabaya bindiğinde tek kelime etmeden arabayı çalıştırdı yol boyu hiç konuşmadık gözlerimi dinlendirmek için gözlerimi kapattım yaklaşık 25 dk sonra sarp sağa çektiğinde eve geldiğimizi anladım ve gözlerimi açtığımda sarpı bana bakarken gördüm çok ama çok sinirliydi kısık bir sesle " ona ne yaptın" diye sorduğumda sarp " sence bir önemi varmı ? ırmak " diyerek gözlerimin içine baktı daha fazla bir şey demek istemediğim için " teşekkür ederim beni kurtardığın için sarp " diyerek arbanın kapısını açmak için yeltendimki sarp kolumu tutup
" Unutma ırmak her zaman ben yanında olmayacağım " diyerek kolumu bıraktı ona cevap verme gereksimi duyarak " bu benim için bir sorun değil sarp yanlız olmaya alıştım artık sen sanıyorsunki sadece dışardamı başım dertte maalesef seni. Gibi eve geldiğimde bana yemek yapan bir annem yok eve geldiğimde hoş geldin diyen bir babam yok " diyerek gözlerinin içine baktım bu dediklerim sqrpın kaşlarını çatmasına neden olmuştu ardından sarpın konuşmasına müsade etmeden " beni bıraktığın için çok teşekkür ederim lütfen iyliğim için hemen git " diyerek arabadan inip evin bahçesine girdim sarpta dediğimi yaparak gitmişdi çok yorgundum çok yıpranmıştım biran önce eve sessizce girip sıcak yatağımda uyumak istiyordum uyuku belki kalbimdeki sızıyı dindiremezdi ama belkide bir kaç saatliğine unutturabilirdi...

Evet arkadaşlar sizce yeni bölüm nasıldı ?

Sizce evde ırmağın başına neler gelecek?

Eğer beğendiyseniz beğenip ,yorum yapıp takip etmeniz yeterli ♥️

Yeni bölüm gelsinmi ?