(19)

358 12 1
                                    

" ယံလေး....စကားကိုအဲလိုမပြောရဘူးလေကွယ်.....အားနာစရာတွေတော့ဖြစ်ကုန်ပါပြီ "

" ရပါတယ်ဆရာကတော်ရယ်....ထယ်တို့ကိုအားနာစရာမလိုပါဘူး "

" ဦးလေး....ကူငယ်ရော်ကျတော်ကူငယ်ကိုအရမ်းလွမ်းနေလို့ .....ခဏလောက်ခေါ်ပေးပါ "

" အောင်မာန်....မလောက်လေးမလောက်စားကများငါသားလေးကို......မခေါ်ပေးနိုင်ဘူး "

" နေပေါ့.....ကျတော်ပါကျတော်ကူငယ်လေးကိုခေါ်ပြမယ်.....ကူငယ်လေးရေကူငယ် "

" ဒီခွေးသားလေးကတော့ "

" ကိုကို....ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ....သူကခလေးပဲရှိသေးတာလေ "

ခလေးနဲအပြိုင်ရန်ဖြစ်နေတဲ့....ယောက်ကျားဖြစ်သူကိုမနဲတားထားရတယ်.....တကယ်ပါသားသမီးထိရင်ငါနဲတွေမယ်ဆိုတဲ့အတိုင်း.....ခလေးတစ်ယောက်ကိုလက်သီးလက်မောင်းပြပြီးမျက်ထောက်နီကြီးနဲ့ကြည့်နေလေရဲ့

" အာ ....စူညံနေယာပဲ....ဘယ်တောင်ယဲကွနာအိမ်ကိုယာပြီးစူညံနေတာ "

" ကူငယ်လေး "

" ဟင်....တိုတိုယံယံ "

" ကိုကိုက....ကူငယ်လေးကိုလွမ်းနေတာ....ကိုကိုအနားကိုလာပါအုံးဖက်ထားချင်လို့ "

" ဟုတ်တိုတို "

" အာ ....ချစ်လိုက်တာအားးးးးဘွား "

" ဟာ....ဟေ့ကောင်ငါသားကိုဘာလို့နမ်းတာလဲ....အခုလွတ်စမ်း "

ထယ်ဆရာကတော်နဲစကားပြောနေတဲ့အချိန်အနောက်ကနေအခုလွတ်စမ်းဆိုတဲ့ကိုကိုအသံကြောင့်ကြည့်လိုက်တော့ကူငယ်လေးကိုယံလေးဆိုတဲ့ခလေးကဖက်ထားပြီးပါးကိုနမ်းနေတာကြောင့်ထယ်အပါဝင်ဆရာကတော်ပါလန့်သွားခဲ့ရတယ်

ထက်ဝေယံသားဖြစ်သူရဲ့လုပ်ရက်ကြောင့်....အားတွေနာကာ...ခလေးမိဘတွေကိုရဲရဲတောင်မကြည့်ရဲ

" ယံလေး.....အခုပါးပါးစီကိုလာခဲ့ "

" လာဘူးပါးပါး....သားကူငယ်လေးနဲပဲအတူနေခဲ့မှာ "

ပြောမရဆိုမရ....ဒီခလေးသူဖေဖေနဲအတော်ကိုတူတာခေါင်းကျောတင်းသလားမမေးနဲ့....မဖြစ်တော့ဘူးမောင်ကိုဖုန်းဆက်ခေါ်မှရတော့မယ်

ငယ်ရွယ်သူတို့အမှားOù les histoires vivent. Découvrez maintenant