(23)

291 8 0
                                    

ဒီလိုနဲ့ကျတော်ထယ်လေးကိုခေါ်ကာ ထွက်လာခဲ့တော့တယ် တနေရာကိုအရောက်ကျတော်ဘောင်ဘီအိပ်ကပ်ထဲ့မှာအသင့်ပါလာတဲ့ပုဝါအရှည်လေးကိုထုပ်ခါထယ်လေးမျက်နှာကိုစီးထားပေးပြီးလက်လေးကိုဆွဲကာဆောက်လက်စယော်တယ်တစ်ခုထဲ့ကိုဝင်သွားလိုက်တယ်

" ကိုကိုထယ်မျက်နှာကိုပုဝါစီးဖို့လိုလို့လားဟင် "

" ဒါပေါ့ "

" ကိုကိုဒါဘယ်နေရာလဲဟင် ထယ်ကြောက်တယ် "

ကြောက်တယ်လိုပြောလာတာကြောင့်ကျတော်ထယ်လက်ကိုသေချာလေးဆုပ်ကိုင်ကာ တကယ်နေရာကိုရောက်တော့ထိုလက်လေးတွေကိုလွတ်ပေးလိုက်တော့တယ်

ထယ်ကိုကိုကိုင်ထားတဲ့လက်ကလွတ်သွားပြီးဘာအသံမှမကြားရတော့ဒါကြောင့်လူကပိုကြောက်သွားခဲ့ရတယ်

" ကိုကို ကိုကိုဘယ်မှာလဲထယ်ကြောက်တယ်လို့ ကိုကိုရေ "

ခေါ်လိုမရတော့တဲ့အဆုံးထယ်လေးသူမျာနှာကပုဝါစလေးကိုဖြုတ်လိုက်စင်မှာပဲတွေလိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းကြောင့်လူကထိုင်ရပ်လေးကျကာငိုနေမိခဲ့တယ် ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ထယ်လေးအရှေမှာကိုကိုကဒူတစ်ဖက်ထောက်ခါလက်စွပ်ဗူးလေးကိုဖွင့်ထားကြောင့် ထိုအတူဘေးနားမှာလဲလူတွေအများကြီးပဲဘော်လုံးတွေပန်းတွေနဲ့အလှဆင်ထားပြီးထယ်လမ်းလျှောက်လာတဲ့တစ်လမ်းလုံးမှာလဲနှင်းဆီးပန်းပွင့်ဖက်လေးတွေကိုခင်းလို့ထားသေးတယ်သမီးလေးနှစ်ယောက်ကလဲမိဘတွေဖြစ်တဲ့ကိုကိုနဲ့ထယ်ဘေးမှာရပ်ခါနှင်းဆီပန်းလေးတွေကိုကြဲပေးနေတယ်

" ကိုကို ဒါက "

" သားသမီးသုံးယောက်ရမှထယ်လေးကိုလက်ထက်ခွင့်တောင်းမိလို့ကိုကိုတောင်းပန်ပါတယ် "

" ဟင်အင်း မဟုတ်တာကိုကိုရယ်အခုလဲထယ်ကကိုကိုရဲ့ဇနီးမယားတစ်ယောက်အဖြစ်ရှိနေတာပဲလေ "

" မတူဘူးလေ အဲ့တုန်းကငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့အိမ်ထောင်သည်တွေဖြစ်သွားတော့ထယ်လေးကိုလဲကိုကိုဘာမှမလုပ်ပေးနိုင်ခဲ့ဘူး အခုကျတော့ကိုကိုထယ်လေးကိုခမ်းခမ်းနားနားလက်ထက်ယူချင်တာ အဲ့ဒါကြောင့်ကိုယ်ကိုလက်ခံပေးနိုင်မလား "

ငယ်ရွယ်သူတို့အမှားOù les histoires vivent. Découvrez maintenant