MY POSSESSIVE HUSBAND:VQUE FALFERO {Series 4}

CHAPTER:16-SECOND CHANCE

Jallai Pov:

Nasa kwarto ko na ako ngayon at shocks ang daming food dito at flowers tinanong ko ang nurse ang sabi nila dinala daw dito wala naman daw name at galing daw head nila ang utos na yon kaya wala silang choice kundi ilagay sa kwarto ko pero masaya ako sobrang daming pagkain with chocolates pa.
''Ang sarap naman nito sino kaya nag padala nito?''

Habang nag iisip ako ay biglang tumunog ang phone ko, tinignan ko naman at may nag text.
* Unknown - I hope you like it. That's my promise to. I hope you enjoy it. If you want more, just let me know, and i will send it to you right away.*
Basa ko sa text ng nag send sakin ng flowers and food.
Nag text back naman ako kakahiya if mag seen lang ako hindi ko man siya kilala I know mabait siya I feel it.
*Thank you sa flowers at foods I appreciate this*
Sabay send sakanya..Mr. Nice Guy na ang nakalagay na name niya.

Umupo na ako at nilantakan na tong food, habang kumakain ako naalala ko ang pinag usapan namin ni vque he is really weird bago bago mood swings niya.

(FLASHBACK)

''Jallai'' tawag sakin ng kung sino man.
Paglingon ko ay si vque ang nakita ko, seryoso siyang nakatayo sa likod ko.
Lumapit naman siya sakin at umupo sa tabi ko.
"Bakit ka nandito?"tanong ko sakanya.
"Jallai, can you forgive me and give me a chance?''diretso niyang tanong sakin.
Napabuntong hininga naman ako. Tulad nga ng sabi ni earl at kuya red flag tong si vque, but I know he has a reason.
''You know vque stop forcing yourself to me alam ko naman na mahal na mahal mo si donzi wala ka namang naririnig sakin hindi mo kailangang himingi ng forgiveness sakin first of all hindi naman talaga naging tayo hindi mo naman ako gusto or mahal kaya no worries''Sabi ko sakanya.

''How about you? What do you feel for me?''Tanong niya sakin.
Tumayo naman ako at humarap sakanya at ngumiti.
''You don't need to know that vque ang mahalaga ay ayos lang ako wala akong problema tungkol sayo alam mo gusto kong lumayo sa mga bad things ngayong you know naman ang sakit ko noh walang kasiguraduhan kung live or dead ako''nakangiti kong sabi sakanya.

''Jallai, don't say that mabubuhay ka gusto kong bumawi sayo this time totoo na to jallai please''nag mamakaawa niyang sabi sakin sabay hawak sa kamay ko.
Binawi ko naman ang kamay ko.
''Don't ayoko, ayokong maging panakip butas mo vque tapos na yung deal natin so its over at sana wag kana pumunta pa dito ayokong umasa vque tama na siguro sa sarili ko muna ang iintindihin ko sorry but I can't let you'' I said to him.

''Jallai, I'll do anything alam kong maaga pa para sabihin ang mga bagay na yon pero ayoko ng mag sayang ng panahon natatakot ako jallai na pati ikaw mawala rin sakin wala na sakin si donzi ayokong pati ikaw mawala din''desperado niyang sabi sakin.
''ENOUGH!vque ayoko tama na lubayan mo nalang ako mag hanap ka nalang ng fake boyfriend mo wag mo na akong storbohin pa goodbye mag papahinga na ako pagod na ako''sabi ko sakanya at tinalikuran ko na siya.

(END OF FLASHBACK)

Hindi ko rin maintindihan si vque ganon lang ba kadali sakanya na magustuhan ako parang nung isang araw lang para siyang tangang nag mamakaawa kay donzi na balikan siya ginagago talaga ako ng lalaking yon.

''Bro, we need to go''seryosong sabi ni kuya sakin.
''Huh why? Hindi nag papalakas pa ako?''tanong ko sakanya.
Lumapit sakin si kuya at nag buntong hininga siya.
''Dad wants to use us for his business in the underworld. That's why mom came back to take us, para malayo tayo kay dad, we need to move in another country, and mom has a plan.''Paliwanag sakin ni kuya.

Pinaliwanag naman sakin ni kuya ang buong plano ni mom at shocks mukang kailangan ng acting skills ko dito.
''Kuya hindi ba delikado to?''tanong ko.
''No were safe so kailangan mo ng mag impake at tawagan mo na ang mga kaibigan mo para mag paalam''sabi sakin ni kuya.
''Diba mas okay if hindi na ako mag paalam?"tanong ko kay kuya.
'Oh right, mas okay yon, then pack your things na para makaalis din tayo lalong madaling panahon''sabi ni kuya.

So nag impake na ako ng gamit ko at yung mga flowers sayang naman yung pagkain shempre inubos ko na sayang naman kasi yon.
Tinext ko si Mr. Unknown guy.
''Hi! I'm sorry but we can't meet anymore and thank you again sa flowers and food and goodbye''text ko dito at inoff kona ang phone ko then nilagay ko sa bag ko.

Lalabas na sana ako ng kwarto ng biglang may sumipa ron at pumasok ang men in black ang hula ko ay tauhan ito ni dad shit.
Nasan naba si kuya bakit wala siya dito?.
''Young master sumama po kayo samin''sabi ng isa sakanila
''Pano ako sasama parang galit kayo sinira niyo pa yung pinto dito gago lang''naiinis na sabi ko.

Pa atras ako ng pa atras sa may gilid ng bintana dahil palapit sila ng palapit shit no ayokong sumama sakanila siguradong dadalhin lang nila ako kay dad.
''No! hindi ako sasama sainyo diba ako ang young master niyo kapag sinabi kong ayokong sumama hindi ako sasama sainyo''seryoso kong sabi sakanila.
''Sorry po young master utos pa ito ng iyong ama kaya kailangan niyo na pong sumama samin''sabi nito akmang hahawakan na nila ako ay biglang may baril na tumunog at nakita ko si kuya kasama ang mga kaibigan niya.

Hinila na nila ako palabas ng kwarto at tumakbo kami papunta sa rooftop may helicopter don at dadalhin daw kami sa airport.

Pagkalapag ng helicopter ay bumaba kaagad kami ni kuya at sumakay sa private jet na nandon.
''Kuya!''
''Don't worry, everything will be fine. I'll protect you no matter what. Trust your big bro, okay?"sabi ni kuya.
Nanghihina akong tumango sakanya at maya maya pa ay bumagsak ako sa may balikat ni kuya at nawalan na ako ng malay.

A/N:Trust your brother jallai.