Countryhumans Ship BL

USSR(Sovyet) x Nazi

Sovyet: Seme
Nazi: Uke
Sumut: Var.
(BL)

Nazi'nin Gözünden:

1.Dünya Savaşı'nın ardından 2.Dünya savaşında artık bıkmıştım ve daha da güçlenip önce Avrupa'nın sonra'da dünyanın gerçek ve üstün Alman ırkını tanıtacaktım! İngiltere'yle aramda yaptığım ablaşmanın ağır şartlarına uymayacaktım! Savaşta ağır hasar almış olabilirim ama bu sefer işlerimi daha sinsice yürütücek ve birden saldıracaktım!

Eline aldığım şapkaya bir süre baktıktan sonra kararlılığım ile şapkayı kafama taktım ve yüzüme yerleştirdiğim sahte gülümseme ile planlarımı uygulamak için ofisime doğru ilerledim.

İlk iş olarak halkımı cesaretlendirmeli ve üstün Alman ırkını sağlamama destek çıkmalarını sağlamalıydım. Bunun için de yarınki yapacağım konuşma için halka 1 hafta önce yapılan duyuruda gelmeyenlere ceza kesilecektir diye eklemiştim. Ceza olarak mala el koyma vardı çünkü paranın pek de değeri kalmamıştı. Bu ekonomide gelmeyen olmaz herhalde.

Konuşma için hazırdım son olarak elime aldığım konuşma kahıtlarından ayna karşında pırova yaptıktan sonra konuşma yerine gitmek için evden çıktım. Konuşma kürsüsüne çıktığımda Almanya'nın o bölgesinde ki neredeyse bütün vatandaşlarım vardı. (Çoluk çocuk hariç) Gerçi çocuklarında gelmesini isterdim üstün Alman ırkını düşüncesini aşılamak için. Ama bu bekleyebilirdi şuan karşımda ülkedeki bütün Almanlar vardı.

Konuşmaya başladım. (Ellerini, kollarını sallayıp bağırarak konuşan Nazlı'yı hayal edin. Bfjeöfşdçs) Konuşmamdan sonra herkes etkilenmiş ve cesaretlenip, hırslanmış bir şekilde bana hayranlıkla bakmaya başladılar. İşte yaratmak istediğim etki tam da buydu. Gülümseyip tek elimi havaya kaldırıp "Üstün Almanlar!" diye bağırdım ve halkımda bana karşılık verdi. Bu sadece bir başlangıçtı.

Kürsüden inip gitmek eve için yola koyuldum acele edip eve gitmeliydim çünkü hava kararıyordu ve benim yarın yapacak daha çok işim vardı~ Eve geldiğimde kendime ayna üzerinden son bir kez baktım. Bu yüz... Bütün dünyaya diz çöktürecekti. Yatağamıma yattığımda bu gibi düşünceler kafamda dönmeye devam etti.

Sabah uyandığımda ilk iş hemen yataktan elimi yüzümü yıkamak oldu. Malum bu gün yapacak çok işim vardı. Ev telefonumun çakmasıyla gidip telefona baktım. Tahmin ettiğim kişiydi iti an çomağı hazırla.

Nazi: "Günaydın bay İngiltere."

🇬🇧: "Günaydın."

Nazi: "Beni sabah acaba neden aradığınızı sorabilirmiyim?"

🇬🇧: "Çok acil bir şey değil aslında Fransa'nın ısrarıyla arıyorum."

Nazi: "Dinliyorum.^^"

🇬🇧: "Son zamanlarda sınırlarında fazladan asker sayısını geçecek kadar asker bulunduruyor muşsunuz. Ve silah depoluyormuşun bunun sebebi nedir?"

Nazi: "Haa onlarmı? Önemli bir şey değil ya. Sadece sınırlarımı korumak için bilirsiniz."

🇬🇧: "Tamam ama daha fazla abartmayın."

Nazi: "Yok yok merak etmeyin daha fazla zaten gerek yoktu. Bu kadarı bana yeterde artar bile."

🇬🇧: "Tamam o zaman iyi günler."

Nazi: "Sizede. ^^"

🇫🇷: "Aptallğ!"

Arkadan Fransa'nın cırtlak çığlığıyla telefon kapanmıştı. Bu İngiltere de beni esiri ettiğine ve uslu bir çocuk gibi durduğuma o kadar çok inanmışki sınırlarıma askerler yığıyorum umrunda bile değil. Ama o Fransa... Düşündüğümden daha zeki- doğrusu diğerleri kadar aptal değil sanırım ilk hedeflerinden olmasa bile ileride benim için büyük bir tehlike arz ediyordu.