Chapter 10: Alena

137 6 0
                                    

Tina POV

Nakalabas na din ako nang hospital and was able to recover na din. Apaka hands on kasi nang mga bata at nang asawa ko sakin.

We all just finished our lunch and I've been noticing how Lucio have been keeping his distance from me. Kinakausap niya lang ako pag anjan ang mga bata.

Kanina ko pa siya hinahanap pero hindi ko siya mahagilap.

"Mahal?" I entered our room and here he is. Gosh. Kanina ko pa siya hinahanap ah.

Ang pogi naman tong lalaking to kahit nakatalikod. Nilapitan ko siya at saka niyakap.

"Kanina pa kita hinahanap, mahal." I said.

Walang imik?

Humarap ako sakanya at mukhang malalim pa ang iniisip.

"Mahal! Isa! Magagalit na ako?! Lucio!" I uttered raising my voice. Nakakainis na eh!

"Ha? Ah?" Naguguluhan niyang turan. Gosh finally I have your attention.

I immediately kissed him then parted a few minutes later.

"Ikaw ha! Gusto mo pang sumisigaw ako, mahal! Ano bang iniisip mo, mahal? Nag aalala na ako sayo." I said as i motioned him to seat in our bed.

"Mahal, what if umalis na tayo? Balik na tayong States? Or mag Switzerland tayo? Diba gustong gusto pumunta ni Bunchoy dun? Or bakasyon tayo sa France, mahal?" he suddenly suggested.

"Mahal?"

"Pwede pa natin siyang ilayo diba? Wala naman silang enough na ebedinsya mahal. Diba ayaw mong ibalik natin si Bunchoy. Pumapayag na ako mahal. Atin lang siya. Tayo lang naman ang magulang niya, diba? Naiintindihan na kita mahal. Naiintindihan ko na ang nararamdaman mo." he then outburst and started crying.

I immediately hugged me.

"Shush. I know napamahal na satin si Bunchoy pero kasi mahal sina Irene at Greggy ang magulang ni Tala. Mahal, gaya nang pag intindi mo sakin nun. I want you to understand na hindi natin pwede natin siyang ang kinin. Kasi una palang alam na nating mali. Mas marami lang masasaktan pag ipagpapatuloy pa natin to, Mahal." I said calmly holding his face hoping he'll understand.

"Hindi naman kasi ganun kadali lang mahal eh. Anak ko siya. Anak natin."

"Sino bang may sabi na hihinto na tayo sa pag gabay sakanya? Mahal, kilala mo ang bunso mo. Kahit anong mangyari. Hindi mag baba go ang pag tingin nun sayo. Mahal na mahal ka niya. At sigurado akong yun ang manginginabaw pag nalaman niya ang totoo. Dahil mabuting tao sina Irene at Greggy. At alam kung maayos ang pag papalaki nila sakanya." pag papa encourage sakanya.

"Bakit pa siya satin binigay nang Diyos kung babawiin din lang naman niya!" he sternly said as we walked out of our room.

"Mahal!" pag tawag ko sakanya pero hindi ito lumingon pa.

Ano bang gagawin ko sayo Lucio?

Lucio POV
Pumunta akong kusina para makahanap nang maiinom. At dun naka kita ako nang mga beers at nag simula na mag lasing.

"Pa? Tanghaling tapat?" I heard my first daughter voiced. She sounds like Athena. Pareho masarap pakinggan ang boses.

"Nag ka sagutan kayo ni Mama?"

"Pano mo naman nasabi, nak?"

"Umiinom ka lang tuwing may family celebration or pag nag away kayo ni Mama. So tell me. What's going on po?"

"Wala anak. Okay kami ni Mama."

"Sus, sakin kapa mag lie Papa. Kilala kita. It's still about her, right?"

Finding My Home Where stories live. Discover now