"SANA AY MAPANSIN MO RIN AKO"
writen:by twinheart
CHAPTER 7
"WHAT!" Ang sabay na sabi ng mga magulang,dahil pinagtapat ng binata ang nangayri kay Luwalhati kung bakit ito nahimatay.
"God iho,,your so careless! What if nagtagumpay yong mga lalaki sa pagkuha kay Luwalhati,,?",, saad ng ginang na nasa boses ang takot ang pag alala sa dalaga.
"Nang dahil sa mga barkada mo kaya nagpabaya kana sa obligasyon mo Kenneth." ani ng ama na nasa tono ang galit at nasigawan ang anak.
"Im sorry dad,mom! Its my fault," wika ng binata.
"yeah its your fault, at dahil sa kapabayaan mo simula bukas your a personal driver and bodygaurd of her,,kahit saan siya magpunta sasamahan mo siya.",,wika ng ama.
"dad,,its not my work to take care of her! Why dont you give her driver and bodygaurd,,why me?,," lintanya ng binata na hindi nagustuhan ang sinabi ng ama.
"do you think that i can do what is your suggestion,,?,,ani ng ama.
"a big no Kenneth,,kahit hindi natin kaano ano si Luwalhati still she is our obligation dahil dito na siya nakatira.Kung ano man ang sinabi ko sayo you just obey son kung ayaw mong mas magalit pa ako sayo.",,mahabang wika ng ama,bago sila iniwan nito sa sala.
He close his hands like it was a broken broken glass na pweding pinu pinuhin sa kamao.Niyakap naman siya ng ina bago iniwan ito.
"ahh,,gusto niyang sumigaw,,ng dahil lang sa nangyari kanina ay naging pasanin ko pa ang babaeng yon! Damn.",,ani ng isip niya.
Samantala nagising na si Lu ng feeling niya ang sakit ng buong katawan,nang maalala ang nangyari kanina ay napaluha siya
"God,,thanks at ligtas ako,," sa isip niya habang umiiyak.
"paano nalang kung nagtagumpay yong mga lalaki na gahasain ako,,?,,baka ikamamatay ko na.Naphagulgol nalang siya.
"Dahil sa walang hiyang Kenneth na yon,,i hate him!",,napaka salbahi mo,," sa isip niya habang ang mga mata niya ay mababanaag ang galit nito sa binata.
kinaumagahan ay nagising si Luwalhati ng maaga,,naghanda siya para pumasok sa school dahil may gagawin lang siya do'n sandali.
Pagbaba niya ng hagdanan ay nadatnan niya ang mag asawa sa sala nag uusap,pagkakita sa kanya ay agad siyang binati ng mga ito.
"Good Morning Iha," ani ng Don.
"Good morning din ho!"
"hows your sleep iha?" ang ginang.
"mabuti naman ho,!" saad niya.
"Im sorry kung naging pabaya ang anak namin."ang ginang ulit.
"ahh may sasabihin ho ako sa inyo kung okay lang." ani niya.
Nagkatinginan ang mag asawa dahil seryoso ang dalaga ngayon.
"ahhh ano yan iha!" ang Don.
"gusto ko ho sana na umuwi na lang ako sa amin",,wika niya dito.
"but why?",,tanong ng ginang na nagtataka.
"dahil ba sa nangyari kagabi iha kaya nakapadisisyon ka na umuwi nalang sa inyo,,?" Ang don Ulit.
Napatango siya dito.
"Mas maganda po na doon nalang ako sa amin,dahil pwde akong sunduin ng tatay ko sa skwelahan."
"pero iha malayo pa yon sa inyo,,ilang oras pa bago mo marating ang rancho.." ani ng ginang.
"hindi kami papayag na umalis ka dito at baka mapahamak ka pa lalo sa labas." ang don.
Nahihirapan siyang mag isip kung ano ang dapat dahil hindi talaga papayag ang mag asawang cristobal sa disisyon Nita.
"okay mag stay nalang po ako dito pero huwag ninyo ng ipilit ang anak n'yo na sunduin pa ako! Ayoko lang na maka disturbo sa kanya.
Kung okay lang sa inyo!" aniya.
