~Hoofdstuk 3~

76 4 0
                                    

Pov: Raoul

Ik hoorde opeens een knal van boven. Ik ben de enige thuis met Milo, want de andere zijn even boodschappen aan het halen. Ik loop naar boven om te kijken of het wel goed gaat. Ik ga eerst voor zijn kamer staan en vraag of alles wel goed gaat. Ik krijg geen antwoord, dus ik vraag het nog een keer als ik dan weer geen antwoord krijg ga ik naar binnen en is er geen Milo te bekennen. Ik hoor dat de douche nog aan staat, dus ik klop en vraag of alles goed gaat, maar ik krijg alweer geen antwoord. Op dit moment begin ik me zorgen te maken, maar ik weet dat ik in me eentje niet de deur open krijg, dus ik app Koen of ze snel thuis willen komen, omdat ik me zorgen maak om Milo. Na 5 minuten zijn ze thuis en leg ik uit wat er net is gebeurd samen met Robbie breek ik de deur open. We zien hem bewusteloos op de grond liggen. We bellen zo snel mogelijk een ambulance. Als de ambulance aankomt leg ik het verhaal uit en vertel ik hoe wij hem aantroffen. Ik ga mee naar het ziekenhuis. Hij wordt aan de beademing gelegd en ik blijf naast hem zitten. Na 30 minuten wachten. Zie ik dat Milo langzaam weer zelf begint te ademen.

Pov: Milo

Ik zie vaag dat ik in een hele witte kamer lig en dat er iemand naast mij zit, ik kan niet meteen plaatsen wie het is. Ik ga er vanuit dat en 1 van de jongens is. Ik probeer rechtop te zitten, maar daar ben ik te zwak voor. Ik merk dat ik mezelf niet meer onder controle heb. Het liefst zou ik nu gewoon een einde aan mijn leven willen maken. Ik heb nu toch niemand meer. Ik had altijd al maar 1 persoon, maar die ene persoon is nu overleden, dus waarvoor leef ik nu nog. Het is niet dat ik een heel succesvol ben ofzo. Ik hoor vaag wat stemmen om mij heen, maar ik kan niet alles verstaan wat ze zeggen. Ik krijg alleen mee dat ik flauwviel door te veel bloed verlies. Dan denk ik aan mijn sneeën die ik zelf heb gemaakt. Ik schiet in de stres, want ik wou eigenlijk niet dat ze er nu al achter zouden komen. Ik wou het ze pas vertellen als ik ze langer zou en kennen en als we een goede band hadden opgebouwd. Nu kenden ik deze jongens pas 3 uurtjes ongeveer. Dadelijk denken ze dat ik één of andere gek ben die zichzelf snijd. Als ze een controle hebben gedaan zegt de dokter dat ik naar huis mag. Raoul neemt me mee en vraagt hoe ik aan die sneeën kom. Ik zeg dat ik gewoon per ongeluk tijdens het koken een mes heb laten vallen, terwijl ik donders goed weet dat dat niet is gebeurd. Volgens mij heeft Raoul ook door dat dat niet is gebeurd. Hij vraagt of ik sh heb gedaan. Ik geef het eerlijk toe, maar zeg het heel verlegen en ben bang dat ie mij nu heel raar vindt. Raoul zegt:' Hey Miel, het maakt echt niet uit jongen ik weet dat het een moeilijke tijd is, maar ik ga jou er doorheen helpen. Ik zat ook een keer in een mindere periode, maar je komt er echt uit Miel en ik ga jou der mee helpen als jij hulp nodig hebt.' 'Dankjewel Roel, bedankt dat je dat voor mij wilt doen, als jij mij soms zou willen helpen zou ik dat heel erg waarderen en weet dat ik er ook voor jou ben als jij mijn hulp nodig hebt en nee je belast me niet als je vraagt om mijn hulp. Ik bied het zelf aan oké Roel?' Vraag ik. 'Oké Miel zal ik doen, maar jij ook hè.' Zegt Raoul. 'Ja zal ik doen Roel.' Zeg ik. ondertussen zijn we bij hun huis aangekomen.

Pov: Raoul

Ik help Milo naar binnen. Tijdens de auto rit hebben we een fijn gesprek gehad. Ik ben ook heel blij dat Milo zich open durfde te stellen naar mij. Ik ga hem zo goed mogelijk proberen te helpen in de hoop dat we niet nog een bezoek naar het ziekenhuis hebben. De jongens hadden al eten voor ons allemaal besteld. Ik help Milo naar de bank en ga naar hem zitten, nadat hij heeft gegeten valt hij meteen in slaap. Na een tijdje wordt hij wat onrustiger in zijn slaap.

Pov: Milo

Ik ben in slaap gevallen. Ik droom dat ik aan het wandelen ben en als ik oversteek gebeurd er hetzelfde als wat er met Matthy gebeurde, maar op dat moment zag ik de bestuurder die mijn vader bleek te zijn. Na dit moment schok ik wakker in paniek. Raoul die kalmeerde mij aangezien de rest al sliep. We liepen samen naar boven de trap op. Ik ging naar mijn eigen kamer en Raoul vroeg aan mij of ik het alsjeblieft niet weer zou doen en ik wist meteen waar hij het over had en zei nee dit keer niet. Ik ga naar mijn slaapkamer en doe een poging tot slapen en uiteindelijk val ik in slaap rond 3 uur  's nachts.



Dit is Hoofdstuk 3 hopelijk vinden het leuk. Sorry dat ik in dit deel alleen pov Raoul en pov Milo heb gebruikt, maar ja. Doeiiii! Liefs Noor❤️


900 woorden.

After he died.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu