After he died.

~Hoofdstuk 6~

Pov: Milo

Ik word wakker in de armen van Robbie en kruip voorzichtig uit zijn armen. Ik hoop dat niemand wakker is, zodat ik opnieuw mijn plekken kan koelen. Ik ga naar beneden en zie gelukkig niemand. Ik ga verder met koelen. Ik hoor iets boven, dus ik probeer alles zo snel mogelijk op te ruimen. Als ik kijk wie der naar beneden loopt is het gelukkig Rob, dus ik ga verder waar ik mee bezig was. Hij vraagt of hij moet helpen en ik geef antwoord met:' Ja graag.' Hij helpt mij met koelen. Als ik iemand anders van de trap hoor lopen schiet ik in paniek. Rob kalmeert me en vraagt of ie het moet uitleggen aan hun, zodat zij het niet zomaar zien, maar dat ze een beetje voorbereid zijn op wat ze zien.

Pov: Raoul

Ik loop de trap af. Ik zie Robbie snel naar mij toe lopen, voordat ik überhaupt van de trap af ben. Hij zegt dat ie mij iets moet vertellen over Milo. Hij begint zijn verhaal te vertellen, terwijl ik aandachtig luister. Als ie klaar is vraag ik of ik hem even mag zien. Hij leidt mij naar de keuken en zie daar Milo zitten met allemaal ijs op zijn lichaam zitten. Ik vraag:' Miel, mag ik het misschien zien?' 'Ja hoor,' Zegt Miel zacht. Ik kijk naar zijn lichaam en zie hoeveel plekken het eigenlijk zijn. Het is zo sneu. Hij stopt met koelen en Rob en Ik helpen hem met opstaan en ondersteunen hem naar de bank.

Pov: Koen

Ik word wakker van gerommel van beneden. Ik loop naar beneden en zie de 3 jongens op de bank naar de tv kijken. Ik vraag of ik voor iedereen een eitje. Raoul zegt:' Laat mij dat maar doen, voordat heel het huis in brand staat. 'NOU ZEG ZO SLECHT BEN IK NOU OOK WEER NIET IN KOKEN,' Zeg ik. Iedereen moet lachen en Raoul begint te koken.

Pov: Milo

Ik probeer mijn pijn te verbergen, zodat Koen het niet door heeft. Op dit moment kan ik echt niks zonder pijn. Ik app Rob of ie mij naar boven wilt helpen. Gelukkig appt ie snel terug en komt ie me helpen. Koen vraagt wat we gaan doen. Ik verzin snel een smoes en zeg:' Ik ga Rob even snel iets laten zien, maar niks boeiends hoor.' Ik strompel naar boven en ga liggen in mijn bed ik bedankt Rob voor het helpen. Hij zegt:' Voor jou altijd maatje.' Ik ga in mijn bed liggen en even later wordt er geklopt op de deur. Rob komt binnen met een broodje met ei. Ik bedankt hem nogmaals.

Pov: Robbie

Ik breng Milo eten en ga bij hem op bed zitten anders zou die helemaal alleen moeten zitten en dat vind ik ook zielig. Milo is zo dankbare jongen, hoe die je voor alles bedankt en eigenlijk heel respect vol is. Als ie zijn eten op heeft zegt ie dat hij het bordje wel even naar beneden brengt. Ik sta dat niet toe aangezien ik weet dat elke beweging die hij maakt pijn doet, want ik heb zelf ook in zo situatie gezeten, dat ik werd geslagen en geschopt. Ik neem het bordje mee naar beneden en ga weer naar boven naar Milo.

Pov: Milo

Robbie is zo aardig. Hij zorgt ervoor dat ik niet alleen ben, dat ik wel eet. Hij is eigenlijk gewoon heel zorgzaam. Hij komt bij mij in bed liggen (op een vriendschappelijke manier). Ik val in slaap in zijn armen aangezien ik vannacht niet erg veel kon slapen. Ik hoop dat Robbie het niet raar vind.

Pov: Koen

Wat zijn Rob en Milo samen boven aan het doen joh. Mijn maatje wordt gewoon afgepakt. Ik laat stil een traan vallen. Ik vind het niet erg dat Milo er is, want het is echt een gezellige jongen. Ik had gewoon gehoopt dat we nog iets meer tijd met ze drieën hadden. Ik ga denk ik weer een keer vragen of Rob of Raoul iets met mij willen doen.

Pov: Raoul

Ik zie dat Koen in zijn gedachten zit. Ik besluit het maar eventjes te laten. Ik probeer een manier te verzinnen om me weer beter te voelen, want op de manier hoe ik me nu voel wil ik niet meer verder leven eigenlijk. Ik ben een beetje de papa van de groep, dus ik moet klaar staan voor de andere, zodat ze altijd naar mij kunnen komen wanneer ze willen en niet dat ik het soms niet meer aankan, want dat mag echt niet gebeuren. Ik wil er voor hun zijn altijd, om welke tijd dan ook. 

Pov: Robbie

Milo is in slaapgevallen in mijn armen. Ik denk dat ie vannacht niet goed heeft geslapen. Ik ga niet weg, want ik ben bang dat ie wakker word en dat wil ik voorkomen. Na een tijdje wordt ie weer wakker en begint zich te verontschuldigen, omdat ie in mijn armen in slaap is gevallen en dat ik zoveel voor hem doe alleen omdat hij pijn heeft. Ik zeg:' Hey Miel, het maakt echt niet uit ik kies er zelf voor om het te doen als ik het niet zou willen doen dan had ik het wel gedaan, maar misschien minder, maar maatje ik doe dit vrijwillig hè.' Ik merk dat ie zich iets minder schuldig voelt.

Pov: Koen

Ik mis de momenten met Rob nu al. De fifa, fallguys, among us en gewoon de gezelligheid. Ik neem even een douche. Ik zet hem ''perongeluk'' te warm. Het doet pijn, maar het voelt alsof ik het verdien. Ik douche ongeveer 10 min. Als ik uit de douche kom lijkt ik op een tomaat. Ik besluit om even Youtube te kijken op mijn computer, tot ik wat minder rood ben. Het is ochtend bijna middag, maar ik heb het gevoel dat het al bijna 's nachts is. Ik voel dat ik mentaal minder word. Ik weet niet waarom, maar het voelt wel zo. Ik ga in mijn bed liggen en val meteen in slaap.

Pov: Raoul

Iedereen is naar boven. Ik besluit om bij Koen te gaan kijken, want hij is het afgelopen uur wel heel stil geweest. Als ik aanklop hoor ik geen antwoord. Ik besluit naar binnen te lopen en zie gelukkig dat ie gewoon slaap. Bij Milo vertrouw ik het wel, maar dat komt omdat Rob daar ook is. Volgens mij zijn we allemaal gewoon een beetje mentaal op. Ik weet niet wie het meest, maar daar gaat het niet om. Ik ga er alles aan doen om hen er weer boven op te laten komen. Ik kom daarna wel, daarom ben ik ook de papa van de groep. Ik begin de keuken op te ruimen. Als ik de pan wil pakken brand ik mijn hand en laat hem vallen in stukken. Ik raak in paniek en weet niet wat ik moet doen. Ik krijg het gevoel dat ik nooit iets goed kan doen. Ik probeer de scherven op te ruimen, maar het lukt niet bij elk stuk wat ik oppak doet het pijn de stukken zijn te scherp. Ze liggen overal om mij heen ik weet niet meer wat ik moet doen.

Nou dit was hoofdstuk 6, een beetje saai maar ja. Ik ben heel trots op jullie! Liefs Noor💕

1182 woorden