The secret of Sidekick [5SOS] [MUKE]

The secret of Sidekick : intro

"เราจบกันเถอะไมค์"คำพูดที่ผมไม่อยากจะเชื่อว่าจะออกมาจากปากของเธอนั้น ทำเอาหูผมอื้อไปพักนึง ทำไมล่ะ ทั้งๆที่ผมทุ่มเทให้เธอทุกอย่าง เธอบอกให้มาที่สวนสาธารณะภายในห้านาที ผมก็มา เธออยากได้อะไรผมก็ซื้อให้ ผมไม่ดีพองั้นเหรอ?

"เฮ้ นี่นายได้ยินฉันหรือเปล่า!?"หลังจากที่ผมยืนค้างอยู่นาน เธอจึงตัดสินใจตะคอกใส่ผมเพื่อเรียกสติเเฟนหนุ่มตรงหน้า.. เดี๋ยวสิ.. เธอต้องเรียกผมแค่เพื่อนสินะ

"อ่า.. เธอว่าอะไรนะลิซ?"ผมตัดสินใจถามเธอไปแบบนั้นทั้งที่รู้คำตอบอยู่แล้ว

"ฉันบอกว่าเราจบกันเถอะ"เธอบอกผมซ้ำด้วยใบหน้าที่เหนื่อยหน่ายเหมือนอยากจะหนีจากผมไปให้พ้น

"ทำไมล่ะ ฉันทำอะไรให้เธอโกรธอีกแล้วเหรอ ฉันแก้ไขมันได้นะ!"

"นายทำให้ฉันโกรธกี่รอบแล้วล่ะไมค์! ตอนนี้แค่หน้านายฉันยังไม่อยากจะเห็นเลย!"

"แล้วไม่บอกฉันล่ะ?! ฉันทำได้ทุกอย่างเพื่อเธอนะ! ขอร้องล่ะลิซ!"ผมดึงเธอเข้ามากอดอย่างแนบแน่นเหมือนที่เราเคยกอดกันเหมือนก่อน ทั้งที่ไม่ได้อยู่ไกลกันเเท้ๆแต่ผมทั้งโหยหาและคิดถึง เพราะเดี๋ยวนี้เราไม่ค่อยกอดกันเท่าไรเลย ในขณะที่คนตรงหน้าผมพยามผลักไสผมออกอย่างเอาเป็นเอาตาย

"หยุดเถอะไมค์! ฉันบอกให้จบก็คือจบสิ!"เธอตะคอกผมใส่พร้อมกับทุบอกผมอย่างแรงแต่นั่นไม่ทำให้ผมเจ็บหรอก เพราะตอนนี้ตัวผมมันชาไปแล้วล่ะ..

"บอกฉันสิ.. ฉันผิดตรงไหน..ได้โปรด.."ผมกอดเธอแน่นกว่าเดิมพร้อมกับซุกลงตรงซอกคอขาวก่อนที่จะปล่อยน้ำตาที่กลั้นไว้ตั้งแต่ที่เธอพูดประโยคนั้นจบ

"ปล่อยนะไมค์! ฉันบอกให้นายปล่อยไง! ช่วยด้วยค่ะช่วยด้วย!! มีคนโรคจิตมาลวนลามฉัน!!"เธอร้องตะโกนขอความช่วยเหลืออย่างสุดเสียง แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ไม่ยอมปล่อยเธอหรอกผมมีความรู้สึกว่าเธอจะไม่กลับมาหาผมอีก

ผลั๊ก!!! มีบางคนมาต่อยหน้าผมเต็มแรงผมเดาได้เลยว่าเพราะเธอร้องขอความช่วยเหลือด้วยเสียงเล็กๆแหลมๆนั่น

"วันหลังไม่ต้องมายุ่งกับของๆฉันอีก!!"เสียงทุ่มของชายที่ต่อยผมพูดแบบนั้น..โอเค ผมเข้าใจแล้ว..แต่เดี๋ยว? เขาบอกว่าเธอเป็นของๆเขาเหรอ..?

"ของๆแก? หมายความว่าไงวะ?!"ผมถามกลับด้วยอารมณ์โกรธและสับสน เธอเพิ่งบอกเลิกกับผมสามสิบวิเองมั้ง! เธอจะมีคนใหม่ภายในสามสิบวินั่นหรือไง?!

"สมองกลวงแบบนี้นี่เอง ผู้หญิงถึงทิ้ง ฮ่าๆๆ เข้าใจซะใหม่ตั้งแต่ตอนนี้นะ ตอนนี้แฟน เอ้ย แฟนเก่าแกเป็นแฟนฉันไปแล้วว่ะ ไปกันเลยไหม หรือจะอยู่ชมไอ้หน้าโง่ๆนี่ก่อน ตลกดีว่ะ"ว่าแล้วเขาก็โอบเอวสาวตรงหน้าที่เพิ่งเลิกกับผม! อะไรกันวะ?! ผมงงไปหมดแล้วนะ! โอ้ พระเจ้า! ทำไมผมต้องมาเจอเรื่องบ้าๆแบบนี้เนี่ย!!

"รีบไปเถอะโจ"เธอพูดพลางหลบหน้าผม อ้อ ไอ้หนุ่มนี่ชื่อโจเองสินะ มันพยักหน้าก่อนที่จะส่งยิ้มกวนตี-นมาที่ผมและเดินจากไป เหลือไว้เเต่รอยแผลที่เหลืออยู่ตรงหน้า..ความรู้สึกตอนนี้โครตแย่สุดๆ.. ผมต้องการใครซักคนมาปลอบ..ใครดีล่ะ.. พระเจ้าช่วยผมทีได้ไหม? ผมปล่อยให้น้ำตาไหลอาบแก้มโดยที่ไม่สนสายตาผู้คนผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเผื่อจะมีใครช่วยผมได้..ที่จริงก็มีคนนึงนะ..

ลูค..

___________________________

สวัสดีค่ะ เป็นยังไงกันบ้างกับบทนำคะ ถ้าชอบก็ช่วยคอมเม้นหน่อยน้าาา