The secret of Sidekick [5SOS] [MUKE]

The secret of Sidekick :1

ผมลังเลว่าจะโทรไปหาดีไหม ผมว่าเดี๋ยวมันต้องหัวเราะและเยาะเย้ยผมแน่ๆเลย ให้ตายสิ แต่ให้มันหัวเราะใส่อาจดีขึ้นก็ได้.. เพราะงั้น..

"ไมค์! ทำไมมานั่งร้องไห้อยู่ตรงนี้?!"ไอ้บ้าที่ผมกำลังนึกถึงโผล่มาพอดี ให้ตายสิมาได้จังหวะชะมัดเลย แต่ตอนนี้ผมยังไม่อยากพูดอะไรทั้งนั้นผมจึงปล่อยน้ำตาไหลอาบแก้มทั้งๆที่ไม่ได้พูดอะไร ผมหวังว่าเค้าคงเข้าใจและไม่มาเยาะเย้ยผมนะ

"ไมค์.."ลูคเอ่ยชื่อผมเบาๆก่อนที่จะดึงผมเข้าไปกอดแน่นๆ ผมกอดเขาตอบพร้อมร้องไห้โฮออกมาอย่างช่วยไม่ได้ ในวินาทีที่ผมคิดว่าไม่เหลือใครอีกแล้ว เขาทำให้รู้ว่าอย่างน้อยยังมีคนแคร์ผม อยากขอบคุณเป็นร้อยครั้งเลยให้ตายสิ แต่ตอนนี้ฉันขอกอดนายเเน่นๆพร้อมกับร้องไห้ที่ไหล่นายก่อนล่ะกัน

ครึ่งชั่วโมงที่ผ่านไปอย่างเชื่องช้าซึ่งผมยังกอดเขาอยู่เเต่เขาพาผมมาที่บ้าน และไม่พูดอะไร เพราะเขาคงรู้ดีว่าถึงพูดอะไรไปผมก็คงไม่ตอบเขาอยู่ดี เขายังนั่งข้างๆผมที่โซฟาไม่หายไปไหน ผมกอดเข้าอ้อนๆเหมือนลูกหมา โดยที่ไม่อายอะไรทั้งสิ้น ผมมักจะเป็นแบบนี้เวลาเศร้ามากๆและลูคก็ช่วยผมได้ทุกครั้ง และทุกครั้งที่ผมเป็นแบบนี้ก็เพราะเธอ...ทุกครั้งผมไม่ร้องไห้หรอกนะ มีแต่ครั้งนี้แหละที่หนักที่สุด เพราะผมทนมาหลายครั้งเหลือเกิน การร้องไห้พร้อมกับมีใครซักคนอยู่ข้างๆอาจเป็นวิธีที่ดีที่สุดก็ได้

หลังจากที่ผมกอดและร้องไห้กับเขามานานนับครึ่งชั่วโมงผมสมควรจะเริ่มคุยกับเขาได้เเล้วเพราะคงไม่มีใครอยากอยู่เฉยๆนานนับชั่วโมงหรอก

"ลูค.."ผมเริ่มเอ่ยชื่อคนข้างๆ

"ว่าไง พูดได้เเล้วเหรอ"มันว่าพร้อมกับยีหัวผม

"อือ ขอโทษที่ทำให้เสียเวลานะ"ผมว่าแล้วปาดน้ำตาที่แก้มของผม

"เราเป็นเพื่อนกันมาเท่าไรแล้ว เรื่องแค่นี้เอง"เขาว่าพร้อมกับหยิบทิชชู่มาให้ผม สงสัยผมดูแย่จริงๆ