คุณเคยรู้สึกถึงลางสังหรณ์ไหม? ซึ่งแน่นอนว่ามันคงไม่ใช่เรื่องดีและไม่มีใครชอบ แต่ผมก็กำลังมีลางสังหรณ์บางอย่างที่ไม่ชอบมาพากลเท่าไร แต่เอาเถอะ ผมที่กำลังจะไปเที่ยวก็ไม่อยากจะคิดเรื่องพวกนี้ให้ปวดกบาลเท่าไร เครียดก็เครียด ตังค์ก็ไม่มี เฮ้อ
ก็จริงอยู่ที่มันเป็นลางสังหรณ์ที่ไม่ค่อยดีเท่าไรนัก แต่ทำไงได้ผมก็ได้แต่สะบัดหัวไปมาเพื่อไล่ความคิดนั้นออกไป ว่าแต่จะมีอะไรเกิดขึ้นในทริปนี้กันเนี่ย....
"เห็บขึ้นหัวเหรอ สะบัดใหญ่เลย ยี้ๆๆ"เสียงแซวข้างๆหูจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากลูคเพื่อนซี้ แซวไม่พอ สีหน้าเหมือนผมเอาเห็บขึ้นหัวก็ตามมาเช่นกัน
"ใช่แล้ว ไต่ขึ้นหัวนายอยู่นั่นไง"เล่นมาก็เล่นกลับ ผมไม่แน่ใจว่ามันทำเล่นหรือพูดจริงที่ทำเหมือนเห็บกำลังขึ้นหัวมัน คือถ้าเอาน้ำมันราดได้คงจะราดไปแล้วเห็นทีว่าผมคงต้องช่วยอะไรเขาซักหน่อยล่ะ
"ช่วยเอาน้ำมันราดหัวให้ไหม จะได้แน่ใจว่าไม่มีเห็บ"แหม่ ผมนี่คนดีจริงๆ
"ช่วยกะผีสิ ตกลงมีเห็บจริงๆไหมเนี่ย?!"เพื่อนเวร นี่มันคือเชื่อจริงๆว่าผมมีเห็บอยู่บนหัว
"ไม่มีโว้ยยย แล้วฉันก็ไม่มีเห็บแต่แรกอยู่แล้วด้วย"ลูคทำท่าโล่งอกเหมือนเด็กน้อยที่เพิ่งทำการบ้านเสร็จ อันที่จริงเด็กน้อยที่ศรีธันญายังไม่เชื่อเรื่องโง่ๆที่บอกว่ามีเห็บไต่บนหัวคนเลยจริงๆเลยนะ
"คนสกปรกแบบนายใครจะไปรู้ เผลอๆมีขี้กากขึ้นหัว"โธ่ พอสะอาด พ่อบริสุทธิ์ พ่อไม่มีมลพิษ อย่าให้แฉเรื่องกางเกงในไม่ซักมาห้าปีนะครับ(ถึงตัวนั้นจะไม่ใส่แล้วก็เถอะ)
"เออ ไอ้สะอาด กางเกงในมะ..."มันปิดปากผมก่อนที่จะพูดจบ แหม่แค่นี้ทำกลัวผมแกะมือของเขาออกก่อนที่จะพูดว่า
"อะไร แค่นี้กลัวเหรอ?"ผมยักคิ้วอย่างมีเชิง
"สงเสียงดังบนเครื่องมันเสียมารยาท หัดอ่านสมบัติผู้ดีบ้างนะ"เจ็บ เจ็บแบบอัลลิมิเต็ท เจ็บแบบอินฟินิตี้ แต่ไอ้คนพูดสมบัติผู้ดีก็ไม่ต่างจากผมเท่าไรหรอก
YOU ARE READING
The secret of Sidekick [5SOS] [MUKE]
Teen Fictionเรื่องราวของสองหนุ่มที่ไปตะลอนทั่วไทย