Petunya (2shin)

Ah Petunya

Yuna. Petunya'mın ismi Yuna imiş. Aramızdaki sorunları çözdük. Bir daha ona böyle şakalar yapmazsam benimle hiç küsmeyeceğini söyledi. Ona inandım umarım o da bana inanmıştır.

"Neden buradasın? "

"Kaçtığım için."

"Kimden kaçıyorsun ki?"

"..."

Yine aynı şeyler tekrarlanıyordu.

O an bir şey farkettim yüzü sanki vücudunda hiç kan kalmamış gibi soluktu. Petunya'm yani Yuna gelen tek kişilik yemekleri yemiyordu, aç olmadığını benim daha fazla yemem gerektiğini söylüyordu sürekli. Ama o yemeyi reddetse bile ben ona yine de yemeğimin yarısını ayırıyordum. Dayanamadım ve ona yine bir soru yönelttim.

"Boynundaki o iz nedir? Kaçtığın kişi mi yaptı?"

"..."

Yine koca bir sessizlik.

"Lütfen konuşur musun benimle!"

Artık sessiz ve üzgün suratına alışmaya başlıyordum. Bu alışmak istediğim bir şey değildi.

"Benim kaçtığım kişi sensin."

Ürkek bir şekilde yüzüme bunları söylediğinde bazı şeyleri hatırlamaya başlamıştım.

Tesadüflere inanır mısınız? Ben katili olduğum yan dairedeki petunyalarıyla ilgilenen güzel komşumun ismini hatırladığımdan beri inanıyordum.