1.5

8 0 0
                                    

Alarm ile bölünen uykum sinirlerimi bozmuştu. Uyandırılmak beni huysuz bir insan yapıyordu. Her sabah huysuz olmamı ben bile çekemiyordum, başkaları ne yapsın?

Birkaç dakika daha yatakta kalırsam geri uykuya dalacağımı bildiğimden, uyuşuk uyuşuk ayaklarımı yataktan sarkıttım. Gözlerimi ovalarken bir yandan da dağılmış saçımı tokadan kurtardım ve banyonun yolunu tuttum.

İşlerimi hâllettikten sonra üstümü giyindim ve tam odadan çıkarken telefonumu hatırladım.

Yastığımın altından aldığım telefonumun ekranını açtığımda bildirimleri görmemle dudaklarımı ısırdım.

Ben Arjin'i unutmuştum!

Hadi ama, yatmadan önce olan hiçbir şeyi ertesi gün hatırlamıyor olan tek ben olamazdım herhalde!

Dilfiruz: Günaydın güzel çiçeğim. (07.00)
Bugün çok mutluyum!
İlacını içmeyi unutmuyorsuun
Kısa bir süre sonra sizin evin orada olurum, beraber gidebilir miyiz okula?
Rahatsız olmazsan tabii.
Biraz fikrini sormadan bir teklifte bulunmuş oldum özür dilerim.

Siz: Yavrum saçmalama
ne rahatsızı ya
Ay dur hemen ilacımı içeyim bir de yemeğimi hazırlayayım
Hemen ineceğim

Yazmaya devam ederken suratımdaki gülümseme ile mutfağa yürüyordum. Birden bir yere toslamam ile kendime geldim. Lütfen bu bir kabus olsun! Babam uyanmıştı!

"Sana da günaydın, önüne bakmayı düşünmüyorsun sanırım?" dedi ve telefonu elimden aldı.

İsimsiz | TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin