İsimsiz | Texting

1.6

Telefonumun ekranı kapalıydı ama açtığı an mahvolacaktım. Hayatımdaki her şeye karışan bir babam vardı. Her şeye. Tüm okul hayatımı bitirmeden biri ile olmama da izin vermiyordu ve benim biri ile konuştuğumu öğrendiği an ikimizi de yaşatmazdı. En çok beni yaşatmazdı...

"Günaydın baba, kusura bakma Rana ile konuşurken dalmışım, karnı ağrıyormuş biraz onun mesajlarına bakıyordum."

Belki kızsal bir konu olduğunu düşünüp verir diye bu yalana başvurmuştum. Şaşırtıcı bir şekilde de inanmış ve vermişti.

"İyi, geçmiş olsun. Hadi çok oyalanma da git okula. Okul biter bitmez eve geliyorsun."

"Tamam baba, görüşürüz."

Ona diretmem anlamsızdı çünkü zararlı çıkan ben oluyordum. Hemen ilacımı içip okula götürmek için kendime bir şeyler hazırladım ve Arjin'e vermek için, önceden yaptığım kekten bir parça kesip peçeteye sardım. Hem Arjin'i hemen görmek, bekletmemek hem de babamla daha fazla konuşup moralimi bozmak istemediğimden saçımı düzeltir düzeltmez kapıya koştum. ayakkabılarımı giyip annemle vedalaştım, çantamı aldım ve aşağı indim. Cebime sakladığım kekin hâlâ iyi durumda olduğunu görünce gülümsedim ve merdivenlerden hızla inmeye başladım. Son basamaktan atlarken tam düşüyordum ki son anda dengemi kazanıp apartmandan dışarı çıktım. Hızlı adımlarla köşeyi döndükten sonra etrafıma bakındığımda aklıma Arjin'e yazmadığım geldi ve keki düşürmemeye çalışırken telefonu açtım. Ondan gelmiş mesajları tam açacakken gözlerimin bir çift el tarafından kapandığını fark ettim. Refleksimden dolayı arkamdaki kişinin karnına dirseğimi geçirirken acı bir inleme sesi duymamla arkama döndüm.

Arjindi! Vurduğum kişi Arjindi!

"Arjin, özür dilerim! Ama o kadar şeyi biliyor olduktan sonra bana bu şekilde yaklaşmaman gerektiğini de biliyor olmalıydın!"

"Sevdiğim kızın karateci olduğunu kısa süreli de olsa unutmuş olmak benim suçumdu, doğru." diyerek kendine geldiğinde gülümsüyordu.

"Hadi, kimseye yakalanmadan burayı terk edelim lütfen." dememle okul yolunu tuttuk. Aklıma kekin gelmesiyle hemen ona uzattım ama yanlışlıkla sıkmış olduğum keki görünce hemen geri çektim.

Fakat o çektiğim elimi tuttu ve önce şeklini kaybetmiş keki aldı ardından avuç içimi öptü. "Sence benim için şekli mi önemli yoksa senin vermiş olman mı?"