Geçmişten Gelen Saplantı

Bölüm #6 Bilinmeyen Numara

Medya *

🌌🌌🌌🌌🌌🌌🌌

Selamm ^^
yeni bölüm atıcaktım ama olayları
kurgularken beynim biraz error vermişti. O yüzden biraz ara verip öyle yazmayı düşünüyordum..
Daha sonra evin interneti gittiği için yazamadım. Geç geldiği için kusura bakmayın o yüzdenn.
Ayrıca 2900 kelimeye yakın yazdım bu bölümü.
Uzun uzun okursunuz 💅🏻

İyi okumalar

🌌🌌🌌🌌🌌🌌🌌🌌

6 yıl önce

Gözlerim direkt olarak ona döndü.
Ve arabayı hiç olmadık bir yerde aniden durdurunca öne doğru savruldum. Ve alnımı vurdum.
Küçük bir çığlık attım. "Ah!" elim acıyan alnıma doğru gitti. Kanamaya başlayan alnımı umursamadan ona bakakaldım.

Aniden dank etti.

Ne??

Şaka değil mi..

Elimi kaçmak için o farkında olmadan direkt olarak kapı koluna attım. O bunu farketmişti.

"Cık, cık, cık. Ben olsam denemezdim bile."

Uyarısını dinlemeden kapıya kaçamak bakışlar atarak kendimi dışarı fırlattım.
Şehre çok uzakta olmadığımı farkedip arkama bile bakmadan koşmaya başladım.

"Hassiktir! "

"Hassiktir!! "

Günümüz

***********

"Orada ne işin var?"

Bana doğru adım atmaya başladı. Ve benim nasıl bir açıklama yapacağım hakkında gram fikrim yoktu.
Ellerim stresten terlemeye, kalbim ise ağzımda güm güm atmaya başlamıştı resmen.

"Hiç." diyerek kestirip attım.

"Hiç mi?"

"Banyonun nerede olduğunu şaşırdım."

"Yerini göstermiştim ama."

"Evet. Evet ama sen tarif ettikten sonra unuttum. Aklım başka biryerlere gitti diyelim. Tekrar sormaya da çekindim işte ." diyerek çekingen bir tavırla tebessüm ettim.

Gözlerimi başka bir yere çeviriyordum, o da Ela gözleriyle doğrudan gözlerimin içine doğru bakıyordu. Stresten terleyen ellerimi ovalamaya başladım.

" Anlıyorum. Bende kayboldun sandım, bakmaya geliyordum.
İç sesim haklı çıkmış demek. " diyerek tebessüm etti.

"Ben yavaştan gideyim."

"Gelmişken banyonun yerini göstereyim sana." diyerek koridoru işaret etti.

"Yok ya sağol, geç oldu eve gideyim ben."

"Pekii siz bilirsiniz duru hanım."

"Hanım nereden çıktı?" diyerek kahkaha attım.

"Hiç. İçimden geldi."