Geçmişten Gelen Saplantı

Bölüm #8 Kafamda ki Uğultular

Merhabaa ve iyi okumalar dilerimm..

🌌🌌🌌🌌🌌🌌🌌

6 yıl önce

Adam " Ne yapıyorsun lan!." diyerek aniden arkasına döndü.
Bende bunu fırsat bilerek bacağına tekme atıp dengesini sarstıktan sonra acıyla bağırsam dahi bunun son şansım olduğunu düşünerek oradan kaçtım.
Arkama baktığımda ona çarpanın şarhoş bir adam olduğunu gördüm.
Şans eseri kurtulmuştum.
Yağmurdan dolayı pek fazla insanın olmadığı şehrin meydanına nefes nefese koşturduktan sonra, ondan kurtulduğumu anlayıp en sonunda yere yığıldım. Ve yığıldığım gibi kafamı kaldırımın kenarına vurdum.
Ama bunun acısını bilincimi yitirdiğim için hissetmedim.

Günümüz

***********

*Alarm sesi. *

*Alarm sesi. "

Şu anda uyanmayı istemiyordum..
Sanırım günlerdir uyumaya alıştığım içindi.
Kendimi zorlayarak yataktan doğrulduktan sonra bir güzel esneme ihtiyacı hissettim.
Derin bir nefes verdikten sonra telefonumun çalıp duran alarmını kapattım.
Banyoya gidince elimi yüzümü yıkayıp kendime gelince de salona geçip oturdum.
Telefona baktığımda saatin daha erken olduğunu gördüm.
Aslında bugün işe gitmeyi düşünmüştüm.
Ama 1 gün daha gitmezsem birşey olmazdı.
Bazı düşünmem gereken konular vardı, Gerek O manyak hakkında, gerek Yalkın hakkında konulardı bunlar.

Düşünmeye nereden başlamam gerekiyordu bilmiyordum.
O manyaktan hala ses yoktu, anlayamıyordum, belkide ben fazla kafama takıyordum.

Yalkın konusu ise ayrı bir meseleydi.
Net olmak gerekirse ondan da şüpheleniyordum, evet birbirimize çoğu şeyimizi anlatmış olabilirdik, ama yinede bu onun şüpheli olduğu gerçeğini değiştirmiyordu.
Hareketleri bazen normalken bazen çok tuhaf geliyordu.
Cidden bilmiyordum, içimdeki ses bana sadece zamana bırakmam gerektiğini söylüyordu.
Bende sanırım şimdilik buna uyacaktım.
İstesem bile bu kafa yoran konuların üstünde çok duramıyordum, kafam almıyordu artık.
Mutfağa doğru yöneldiğimde telefonumun çaldığını duydum, arayan Bulem'di.

**********

Duru : Efendim Bulem?

Bulem : Günaydınn, nasılsın?

Duru : Günaydınn
iyiyim,harikayım hatta.
Sen?

Bulem : Vayy neşeliyiz demek, harika.

Bulem : İyiyim bende çok şükür, bugün biraz rahatım.

Duru : İyi iyi sevindim senin adına.

Bulem : Evet ama sıkıldım yaa.
Aa ne geldi aklıma aradım, henüz ben boşken anlatmanın tam da sırası bence.

Duru: Ha? Neyin sırası?

Bulem : Neyin sırası olcak kızım, geçen olayın olduğu günü kastediyorum, kaç gündür kötüsün diye birşey demek istemedim, ne anlatıcaktın bana sen.

Duru: Haaa o mu, telefonda anlatılacak şey değil ki kızım bu.

Bulem : Of ama be.