𝒄𝒉𝒂𝒎𝒑𝒂𝒈𝒏𝒆 𝒂𝒏𝒅 𝒔𝒖𝒏𝒔𝒉𝒊𝒏𝒆. charles leclerc

xxiii | doğum günü sürprizi

Parti Günü, Sofia'nın Asıl Doğum Gününden Bir Gün Önce

Hepsi Charles ile olabilmek içindi. Sabah uyandığından beri onu görmemişti, valiz hazırlarken hafif bir hüzünle onu izlemişti. Birkaç günlüğüne ayrılıyor olsa da onu özlüyordu, gün içinde antrenmanlarda olduğunda bile.

En azından akşam onunla olacaktı. Birlikte doğum günün kutlayacak, kutlamadan sonra gidecekti. Bu yüzden sabırsızlıkla akşam olmasını bekliyordu. Gabriela ile hazırlanırken aklı sürekli ondaydı. 

"Makyajını bu şekilde mi yapsak? Kıyafetinle uyumlu ve abartı da durmuyor." dedi Gabriela örnek bir makyaj gösterirken.

Düşüncelerinden ancak onun sesiyle sıyrılabilmişti. Açıkçası saçı ve makyajıyla ilgilenmiyordu, tek dileği güzel bir gece geçirip sevgilisiyle sonlandırmaktı. Son kısım olmayacağı için üzgündü. Charles kutlamanın ardından gece uçuşu için yola çıkacaktı.

"Yapalım." dedi düşünceleri yüzünden bedenini kaplayan hafif hüzünle. Gabriela arkadaşına baktığında değişen ifadesinin altında yatan nedeni kolayca anlamıştı.

"Bu gece harika olacak, Sofia. Seni üzgün görmek istemiyorum. Tamam mı?"

Geceyi erkek arkadaşıyla geçirecekti, nedendi bu hüzün peki? Bir şeylerin güzel gitmeyeceğinden endişe duyuyordu, sanki olacakları önceden görmüş gibi.

Sahte bir gülümseme yerleştirdi yüzüne. İçinden sürekli iyi olacağını tekrarlasa da zihni buna inanmadıktan sonra boş sözlerden ibaretti.

"Harika, hadi şu makyajı yapalım."

Gabriela hevesle makyaj malzemeleri arasından olması gerekenleri seçerken Sofia arkasına yaslandı. Kendini tamamen onun ellerine bıraktı.

Arkada çalan şarkı eşliğinde bol kahkaha dolu bir hazırlık süreci geçirdiler. Hâliyle zamanın nasıl geçtiğini de fark etmediler, hazır olduklarında hava kararmak üzereydi.

Carlos onları almaya gelmişti ve işin garibi, Charles'a bir süredir ulaşamıyordu. Aramaları yanıtsız kalmıştı. Telefonu kapalı olmalıydı ama neden? Merak ediyordu, ona ulaşamadığında hep tedirgin olurdu.

"Charles ile konuştun mu?" dedi arabanın arka koltuğuna yerleşirken. Carlos emniyet kemerini bağlarken olumsuz anlamda mırıldandı. En azından bir süredir görüşmemişti, kısa bir süredir.

"Beni endişelendiriyor, sürpriz yapmak istediğini biliyorum ama bir mesaj atabilir en azından. Hiçbiri iletilmedi bile."

Tek dileği onun için hazırlanan mekâna vardıklarında sevgilisinin kollarının arasına girmekti. Dans ederken başını onun omzuna yaslayıp anın tadını çıkartmak istiyordu. Hayalindeki doğum günü gecesi buydu.

Bir kez daha denedi aramayı. Açmayacağını biliyordu, şimdiye kadar onlarca kez aramıştı ve telefonu açık olsaydı muhakkak aramalarını görüp geri dönüş yapardı.

Yolun geri kalanında sessiz kaldı. Hafif bir müzik çalıyordu, yıldızların gözle görülür bir şekilde gökyüzünü aydınlattığı bu gece oldukça güzel gözüküyordu.

Mekâna geldiklerinde Charles orada değildi, arkadaş çevresi çoktan burada yerlerini almışken ondan hiçbir iz yoktu.

Huzursuzluk iyice sardı bedenini. Hazırlıklar için burada değil miydi? Sonrasında nereye gitmişti ve neden şimdi telefonlarına cevap vermiyordu?

"Seni üzgün görmek istemediğimi söylemiştim." dedi Gabriela onun gözle görülür derecede asık suratına bakarken. Nasıl böyle hissetmeyecekti ki? Erkek arkadaşından haber alamazken burada eğlenmeli miydi?