FiRaR Adrinette

Kagami

Eve gelip kendimi yatağa atmıştım. Berbat bir gündü. Neden bazen her şey üst üste geliyordu. Hahah gerçi ne zaman yolunda zamanım olduki. Hızla kalkıp aynadaki küçüklük resmime baktım. Buraya ilk geldiğim zamanlardı Adrien Dallas Sam ve bir kaç kişi yan yana oturmuştuk. Habersiz gülerken bu zamanları göremiyorduk. Bu fotoğrafı koyduğum andan beri kendime kızamıyordum çünkü her kızdığımda bu küçük kıza haksızlık ediyor gibiyim.

Toparlan Kagami kendine gel. Her zaman düşündüğün şeyi düşün bir gün kimseyi düşünmeyeceksin kendin için yaşayacaksın.

Kapımın tıklanması ile düşüncelerim benden kaçmıştı içeri her zaman ki gibi hep süslü Jenna gelmişti.

"Tatlım seni rahatsız etmedim umarım?"

"Hayır gelsene"

Bu aralar çok samimiydik nedenini anlamıyordum. Yatağama oturup bana uzunca baktı.

"Günden güne daha güzel biri oluyorsun. Gözlerim, yüzün, fiziğin şaheser. Bazen seni kıskanmıyor değilim" ince ince kıkırdaması ile tebessüm etmiştim. İnsanı manipüle çok güzel ediyordu.

"Sen hep güzelsin Jenna benim bir kaç yılım böyle"

"Hiç sanmam hayatım ama bence artık dahada güzel olma zamanın geldi"

Son dediği şey ile duraksamıştım. Belirsiz yüz ifademden anlamış olmalıydı.

"Bugün önemli bir iş arkadaşımız gelicek"

"Eee hizmet etmem içinmi akşam program bende o zaman. Hallederim"

"Yo yo seni görmeye geliyor hayatım. İçinizde en çok seni beğenmiş."

Dediği şeyi sindiremiyordum. Ne yani ne demek bu?

"Bir dk ne?"

"Marinette evlendi sıra sende ki geç kaldın. Akşam bir konuşun hem çok zengin biri ilk eşi vefat etmiş ve yeniden düşünüyor"

Çıldırmak üzereydim.

"Ne?! Ben daha evlenmemişken yaşlı bir adamlamı beraber olucam ne demek bu jenna?!"

Sesim git gide artıyordu.

"KÜÇÜK HANIM SESİNİ ALÇALT HEMEN NE ZAMANDIR DEDİKLERİMİZ YAPILMIYOR?"

"İSTEDİĞİN İŞLERLE BU BİR Mİ? TANIMADIĞIMLA NASIL EVLENEYİM?'

Ayağa kalkmıştı bu harekete geçeceğini gösteriyordu.

Hızla odadan çıkıp koşmaya başladım. Bu olamazdı şaka yapıyor olmalıydı.

Karşımda gelen Dallas şaşkınca bana bakıyordu

"Kagami iyi misin?"

Tam bir şey diyecekken

"KAGAMİ BENİ İYİ DİNLE AKŞAM DERHAL HAZIR OL YOKSA BIRAK BU BİNADAN ÇIKMAYI SENİ ODADA YAŞATMAM!"

"ÇOCUK KAÇIRDIĞIN YETMİYOR ŞİMDİ DE SATIYOR MUSUN?!"

Artık içimde tutamıyordum.

"EVET BANA BİR SERVET KAZANDIRACAKSIN ŞİMDİ DERHAL ODANA AKŞAMA HAZIR OL'

Hayat bazen böyleydi işte Marinette yanımda olayı anlamaya çalışıyordu ve Adrien Dallas hala yoktu bu beni dahada kırıyordu. 

"Kagami yanlış anlama ama bir şey diyeceğim"

Adrien ciddi ciddi bir şey demeye çalışması beni meraklandırmıştı. 

"Söyle"

"İyi yanı artık burdan sen kurtulucaksın. Sence? O adam seni alıp bir düzen kurucak belki mutlu bir ailen olabilir. Biliyorum kalbin başkasında ama durumları görüyorsun ve açıkcası sen zeki bir kadınsın. Bunu bir düşün derim"

Dediği şeyle gözlerim açılmıştı.

"Ne diyorsun sen! Sendemi onlara benzedin!'

"Ha-yır sana bazı gerçekleri gösteriyorum o kadar"

"Sevdiğin insanla birlikte olunca bende derim böyle size inanamıyorum!"

"Şş sakin olur musun?'

"Kes marinette dediği mantıklımı sence?!"

İkisine doğru kızıp hızlıca odadan çıktım buna inanamıyordum. Kimse beni sevmiyordu. Kimse....

Hızlıca aşağı inerken Jenna nın sesi kulaklarımda çınladı.

"Tatlım misafirin geldi hadi buraya gel"

-Kısa bir bölüm oldu devamı gelicek takipte kalın!!!