11.bölüm

295 42 16
                                    


Ellerim ile beni susturup bana odaklandı. Açıkcası ona kendimi kaptırmak istemiyorum. Saat geçti ve ben iyi değildim.

"Kendimi affettirmem için bana izin ver"

"Buna gerek yok marinette"

Hayır anlamında kafa sallayıp bana baktı.

"Öp beni Adrien!"

Bu dediği ile uyku mahmurluğum bile yok olmuştu. Ondan böyle bir şey beklemiyordum.
Ellerimi o kadar sıkı tutması, bana yalvaran gözlerle bakması ve içimdeki heyecan beni çok zorluyordu. İzin vermişti değil mi? Kendi isteği ile demişti.
Yavaş yavaş ona doğru eğildim. Nefesi her saniye daha da yakın geliyor ve tenime çarpıyordu. Heyecandan ne yapacağımı bilemezken tamamen bilinçsiz hareket ediyordum.
Burunlarımız birbirine değdiğinde çoktan gözlerini kapatmış ve bana odaklanmıştı. Derin bir nefes aldım. Hızla kulağına yaklaşıp 'hayırlı geceler' diyerek kendimi yatağa attım. Şok olarak kaldığında daha kötü olmamak için arkamı dönmüştüm. Bunu isteyerek demeliydi. Kendini kötü hissettiği için değil.
Şokla 't-a-mam sanada iyi g-eceler' demiş ve arkasını dönüp yattığını hissetmiştim. Üzgünüm marinette ama istemeyerek asla bir şey yapmamaya söz verdim.

Sabah kalktığımda yatağında yoktu. Gözlerimi açıp etrafa baktığımda elinde kahvaltı ile geldiğini gördüm.
'Günaydın!' Kibarca tebessüm edip masaya koydu. Anlaşılan ikimizde dün gece yaşanmamış gibi yapacaktık. Yada sıfırdan başlamıştık.

'Günaydın, hani 4 de kalkacaktık?'

'Eeee ilk günden abartmamalıyım diye düşündüm' diyerek çayları doldurmaya başlamıştı. Hızla kalkıp yüzümü yıkamak için lavaboya gittim. Geldiğimde masaya çoktan döşemiş beni bekliyordu.

'Keşke uyusaydın beraber yapardık'

'O kadar zor olmadı. Bakalım beğenecek misin?'

'Enfes görünüyor'

Hızla bir çatal attığımda gayet güzeldi.

'Mmmm çok güzel marinette, sen baya iyisin'

Sevdiğim kahkahasını atarak ' abartma, sadece yumurta' demişti.

Benle onla bir gülerken geceyi unutmuştum.

'Yanık olursa itiraz kabul etmem bay Adrien'

'Elbette prenses! Ah pardon özür dilerim'

'Sıkıntı değil istediğini diyebilirsin' gergin olarak önüne döndüğünde hala alttan almasına şaşırmıştım.

'Tamaam peki söyle bakalım ilk planımız ne?'

Çayından bir yudum alıp boğazını temizledi.

'İlk olarak çarptığın kadına gidicez!'

Cümlesini bitirir bitirmez heyecanlanmıştım. Tahminlerim doğruysa annemi görecektim. Belki de kesin sonuçlar alacaktım.

'Harika fikir!'

'Sakin ol koca oğlan sonradan üzülmeni istemiyorum'

'Tamam sakinim ama içimdekiler doğruysa..'

'Doğruysa planın yarısı hazır demektir'

'İddalısın peki planı ben nasıl öğrenicem?'

'Eeee şu anlık öğrenemezsin!'

FiRaR AdrinetteHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin