—𝓞̈𝓝𝓒𝓔
Ağaçlar çizerdim, yeşillenirdi; çizdiğim ağaçlara çizdiğim kuşlar gelirdi.
Ormanlar düşünürdüm, uyurdum, Düşündüğüm ormanlarda kaybolurdum.
Anı kuyularından çekmek bir yudum acı su, Bir yudum acı su, çekmek anı kuyularından, soğuksu.
Bilmedim bu, ya bir korkunun duygusu, Bilmedim bu, ya da bir duygunun korkusu.
Kent dayanıyor bahçenin duvarlarına, Yeni bahçeler çiz, gözlerinin kuşlarına.
Hazır kent dayanmışken bahçene Kuşlarını gözüne sal, götür ağaçlarına.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐏𝐨𝐞𝐦〡⚘
Poesia-Bilmiyorum işte... Düşündükçe daha da anlayamaz hâle geliyorum ve kendimi, yalnızca benim tamamen farklı olduğum şeklindeki korkunç, rahatsız edici düşüncenin saldırısına uğramış buluyorum. Neyi nasıl söylemem gerektiğini de hiç bilmiyorum. ...