-Bilmiyorum işte...
Düşündükçe daha da anlayamaz hâle geliyorum ve kendimi, yalnızca benim tamamen farklı olduğum şeklindeki korkunç, rahatsız edici düşüncenin saldırısına uğramış buluyorum. Neyi nasıl söylemem gerektiğini de hiç bilmiyorum.
...
Böyle bir başlangıç sonucu öylesine uzaklara iter ki. Ona varmak için düşünceler , düşünceler ister. Kelimeler ister. Bırak, kendilerini asanlar ona ulassın, varsın ona. Yani az kisi ulasşın demek istiyorum. Daha değerli olmaz mı? Zaten değer azın elinin, azın gözünün erişmesi degil mi? Ulaşmak ve onun istedigi süre. O sürenin üstünde bizler varız. Sen bu sürenin bir yerinde kalma. Istemeyiz bunu. Bizi.. - Beni bırakma...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bundan sonra, hiçbirinden tek kelime çıkmadığını söyleme- sem ölürüm. Bunun üzerine oradan kalkıp gittim mi! Oradan ayrıldım mı! Orada kaldım mı! Bilemiyorum. Bilemedim de. Ben kimseye o gece çok guzeldi, diyemeyecegim. Desem kimse bana inanmayacak. Ona yanıyorum.
