MISSING.

HOOFDSTUK 5: het ziekenhuis

Ik zag Laura haar krullen boven de deken uitkomen. Ze had een paar slangetjes in haar neus. Het zag er eng uit. Ik werd er een beetje misselijk van. Toen ik wat dichterbij kwam zag ik dat ze haar ogen dicht had. Was ze nou dood? Mijn vader kwam ook aanlopen met de ouders van Laura. Mijn vader vertelde me dat Laura niet dood was maar erg gewond. Ik was zo blij. Ik dacht al  die tijd  dat Laura dood was. Ik had het kunnen weten, ik heb toch niet gezien dat die man haar dood schoot? Maar waarom was ze daar? Hoe komt ze daar? Met alle vragen in mijn hoofd ging ik langzaam op het bed zitten. Ik keek haar met grote ogen aan, ik zag dat haar ogen langzaam even open gingen en toen weer dicht. Een zuster kwam aanlopen met een dokter. Ze zeiden dat ze veel rust nodig heeft maar over een paar weken weer uit het ziekenhuis mocht. Ik begon te huilen, van blijdschap. Ik was niet normaal blij dat Laura nog leefde. Het liefst wou ik altijd op haar bed blijven zitten maar ik moest uit de kamer. Laura lag te slapen en moest erg veel rust krijgen. Ik zat in de wachtkamer een boek over zeldzame ziektes te lezen. Mijn vader kwam aanlopen en ging naast me zitten. Hij vroeg of ik al wou weten wat er met Laura was gebeurd. Ik zei gelijk ja natuurlijk en mijn vader vertelde het hele verhaal. Dit was er gebeurd:

Laura lag te slapen op de bank. Toen ze waarschijnlijk wakker was geworden om naar het toilet te gaan of zoiets zag ze een vel licht in de tuin. Een man zat daar met een zaklamp te schijnen, maar dat wist Laura natuurlijk niet. Ze liep de toen in en de man greep haar. Hij bracht haar naar het huis waar ik Laura had gezien. Daar werd ze met nog zes andere kinderen in een kleine kamer gezet. Ze moesten allemaal zware klusjes doen en als ze  dat niet deden werden ze geslagen of iets anders ergs. Ze kregen weinig te eten en te drinken. Laura had op een gegeven moment zoveel trek dat ze bijna niks meer kon doen. Ze werd erg geslagen en geschopt en is in de kamer gelegd. Daarom ligt ze nu in het ziekenhuis om bij te komen. De mannen zijn opgepakt en zitten in de gevangenis. De andere kinderen waren ook gewond, niet allemaal maar sommige liggen zelfs op een speciale afdeling.

Ik ben eigenlijk wel blij dat mijn moeder mijn brief heeft gevonden, anders hadden sommige kinderen wel dood kunnen zijn. de mannen waren al twee maanden bezig.