Het begon allemaal vorig jaar zomer vakantie, ik ging eindelijk weer op vakantie naar het buitenland, ik vond het geweldig. We gingen met het gezin naar Frankrijk. Niet in de drukke steden maar in bij het strand. We zaten in Zuid-Frankrijk. We hoefde maar een paar stappen te doen of we lagen al in de zee. We hadden ook een prachtig zwembad. Als verassing mocht ik een vriendin meenemen. Ik kon eigenlijk niet kiezen maar nam Laura mee, zij ging namelijk niet op vakantie. We hadden het super leuk. We gingen met de auto en moesten 13 uur in de auto zitten. Gelukkig waren we met zn tweeën anders had ik me echt dood verveeld.. maar ja, toen ik aankwam kon ik mijn ogen niet geloven, het was fantastisch! Ik dacht dat ik droomde. We moesten nog een uur wachten tot we in het huisje mochten dus gingen Laura en ik even een rondje lopen. Ik was toen nog 12 dus vond het geweldig! We liepen langs de zee en kwamen erachter dat er hele leuke winkeltjes bij het strand lagen. Ik kon totaal geen frans en stond een 4,6 gemiddeld. Laura was wel goed in frans, ik snapte nooit hoe ze het deed, met de nadruk op snapte.. we hadden gelijk al een lievelings winkel met allemaal souvenirs. Na drie kwartier gingen we weer terug, we waren super blij. Ik kon niet wachten tot we in het huisje mochten. Toen ik eindelijk binnen was stormde ik met Laura nar boven om daar onze kamers uit te kiezen. Er waren twee tweepersoons kamers en één kamer met een stapelbed. Laura en ik kozen de kamer met een tweepersoonsbed en lieten ons op het bed vallen. Opeens hoorde ik Laura zacht huilen. Ik keek haar aan en ze had rooie ogen. Ik vroeg wat er was, maar ze zweeg.. opnieuw vroeg ik wat er was, ze zei dat ze er nu niet over wilde praten. Vanbinnen gebeurde er iets met me. Vertrouwde ze me niet? Ik schudde in mezelf, natuurlijk wel ik wil soms ook ergens niet over praten. Mijn moeder riep ons dat we onze bikini aan moesten trekken omdat we naar het strand gingen. Laura en ik gaven tegelijk een gil en rende naar onze kast, die we ondertussen al helemaal hadden uitgestald. Binnen 2 minuten stonden we weer beneden met onze slippers aan en handdoek over onze schouder. Na een tijdje hadden we een plekje gevonden op het overvolle strand. We lagen te zonnen in onze zwembanden die we nog snel hadden gekocht in één van de winkeltjes. Mijn broertje probeerde schelpjes te zoeken op de boden van de zee, maar elke keer als hij boven water kwam had hij een hand met zeewier gepakt. Het was een prachtige dag! Tot s' avonds.. we lagen laat in bed, want we hadden nog een ijsje gehaald. ik staarde naar het donkere plafond. Toen hoorde ik Laura weer zachtjes huilen. Ik vroeg haar weer wat er was, maar ze zweeg alweer. Ik was te moe om door te vragen en viel in slaap. In mijn slaap gebeurde er iets raars. Ik droomde over Laura. Laura was overreden door een auto in Frankrijk, ik stond te huilen midden op de straat maar deed niks. Ik huilde en vraagde niet voor hulp. Ik droomde nooit zo, zou het iets betekenen? Ik hoorde Laura gapen en mompelen in haar zelf. Ik vroeg of ze al wakker was en ze zei ja. Samen gingen we naar beneden voor de tv zitten. Toen ik weer aan Laura wou vragen wat er was hoorde ik dat ze zachtjes snurkte. Ze was dus in slaap gevallen. Ik liep weer naar boven en ging in het bed liggen. In de ochtend werd ik wakker geschud door mijn broertje. Hij zei dat we gingen eten. Ik dacht aan Laura die waarschijnlijk al beneden was omdat ze daar sliep vannacht. Ik liep naar beneden en ging aan de tafel zitten, maar Laura was er niet. Ik vroeg aan mijn ouders waar ze was en die zeiden dat ze dachten dat ze bij mij was. Ik legde het uit van vannacht en toen werd mijn moeder paniekerig. Ze ging gelijk het hele huisje doorzoeken met mij en mijn vader. Na een half uur hadden we haar nog steeds niet gevonden. Mijn moeder wou de politie bellen maar mijn vader hield haar tegen. Hij zei dat ze vast een rondje aan het lopen was en zo weer terug zou komen. Ik begon te huilen. Ik wist zeker dat Laura geen rondje aan het lopen was, zo was zei niet. Ik pakte mijn telefoon en probeerde haar te bellen. Ik hoorde gerinkel in de woonkamer en zag haar telefoon daar liggen. Ik pakte haar telefoon en tikte haar code in. Ik scrolde door haar berichten maar er was niks speciaals. Waar kon ze zijn?
JE LEEST
MISSING.
Short StoryIk ben Kiki, 13 jaar.. Ik ben Kiki, ik haat mezelf dat ik niks heb gezegt.. Ik heb te veel meegemaakt, mijn vriendin is vermist, of eigenlijk dood..