Değişiklik yapmadım sadece ilk bölüm hoşuma gitmediği için kaldırdım eğer aklıma bir şeyler gelirse ona göre düzenlerim ... (yaptım)
Merdivenlerden çıkarken kapıcı Mustafayla karşılaştık "Aylin hanım size bir kutu gelmiş yanındada bı mektup var kapınızın önüne bıraktım" dedi "peki sağol Mustafa" diyip yukarı doğru çıktım 9 no'lu kapının önünde ki kutu ve kutunun altına sıkıştırılmış mektubu alıp içeri girdim.
kutuyu masaya bırakıp mutfağa bıçak almaya gittim. Geri salona gelip koltuğa oturdum. Masayı biraz daha koltuğa yaklaştırıp kutuyu açtım içinden birkaç elbise ve bir bileklik çıktı elbiselerin arasındaki notu alıp okumaya başladım.
Sancaklı köyü 11 Haziran 2022 Alihan kumru
'Yılardır köyümüzün sakinlerinden biri olan Alihan kumru bir gece evinde ölü bulundu incelemeye gelen ekipler bunların zeynep karacaya ait olduğunu doğruladı fakat Zeynep karacaya ulaşılamadığı için eşyaları size gönderdik başınız sağolsun iyi günler. '
Notu okuduktan sonra gözümden bir damla yaş düştü. Zeynep... bunlar onundu yani yılardır görmediğim kayıp ikizimin. hala bir umut yaşadığnı düşündüğüm ama imkansız olduğunu bildiğim kayıp kardeşimin.
Kutudaki elbiseleri çıkarıp incelemeye başladım Renkli, çiçekli elbiseleridi hepside. Zeynep benim hayatıma renk veren tek insandı o gidince hayata soluk gri ve siyah olara devam ettim.
Hayata kalan bir akrabam yoktu sadece köyde sevgilisiyle yaşayan ikizim Zeynep bir de sevgilisi Alihan vardı bir gün bi telefon aldım...
✺-------------✺ 2 sene önce ➺ 12 saatlik bir çalışmadan sonra murat ile çıkmıştık o da bende bitmiş bı haldeydik "Ahhh ölüyorum be eve bir gidelim duş alıp yatıcam bir daha da asla uyanmam"dedi haklıydı bugün en yoğun günlerimizden biriydi.
"Mızmızlanma. Çabuk ol da bir an önce eve gidelim" yaklaşık 10 dk önce çağırdığımız taksi yanımızda durdu beraber taksiye bindik. Apartmanın önünde durunca parayı verip içeri girdik.
Kendimi hemen koltuğa atıp gözlerimi kapatım Murat ise duş almaya gitmişti birkaç dakika sonra koltukta uyuya kalmıştım.
____
Telefonumun sesiyle gözlerimi açtım. Masadaki telefonumu alıp baktım Alihan arıyordu "efendim Alihan " dedim "Aylin" sesi kısılmış olmalı ki hırıltılı ve kısık çıkmıştı "Alihan iyi misin?" Dedim cevap vermedi. Yatığım yerden doğrulup "Alihan iyi misiniz noldu Zeynep nerede?" Dedim
Ağlıyordu hemde hıçkıra hıçkıra sanırım kriz geçiriyordu içimi bı panik dalgası sardı "neler oluyor!?" Diye bağırdım sesimi duyan Murat hemen yanıma geldi "noldu" diye sordu hemen sonrasında telefon kapandı.
"Aylin noldu" "Murat, Alihan aradı beni. sesi çok kötü geliyordu sanırım bişeyler oluyor ve ben bilmiyorum Murat lütfen beni köye götür iyiler mi bilmem gerek hem Zeynep- ya Zeynep'e bir şey olduysa benim ondan başka kimsem yok ki Murat lütfen götür beni"
Murat beni kolumdan tutup kendine çekti ve sıkıca sarıldı "şşşh sakin ol güzelim git üstüne kalın birşeyler al bende oğuzdan arabayı alıcam. aşağıda beni bekle tamam mı hadi" dedi kafamı salayıp koşarak odaya girdim elime ilk gelen ceketi üzerime atıp aşağı indim.
Arabanın yanına gittiğimde Murat da hemen arkamdan gelip arabayı çalıştırdı yol 4 saatlikti ve şuan saat gecenin yarısıydı. Murat tüm yorgunluğuna ve uyukusuzluğna rağmen hiç düşünmeden beni götürüyordu "Murat çok Teşekkür ederim" dedim
O ise bana gülümseyim "lafı bile olmaz. Şimdi ağlamayı bırak çok çirkin oluyorsun" dedi bende gülümseyip Alihana ulaşmanın yolarını aradım. geldiğimizde araba durur durmaz hemen aşağı indim Alihan abinin sokağına girdim saat 7:30 du gece yola çıkmış güneşin doğuduğu vakitte ise ulaşmıştık. Birkaç komşu kapının önündeydi birkaçı da cam ve balkonlardaydı.
Eğer sabahın bu saatinde komşular burdaysa kesinlikle önemli birşeyler olmuştur eve döndüm kapı hafif aralıklıydı içeri girdim Alihan koltukta uzanmış başında köyün tek doktoru Sema vardı ama Zeynep yoktu.
"Alihan?" dedim Alihan ve sema hızla bana döndü. Zeynep ortalıkta görünmüyordu ve benim içimi git gide daha büyük bir endişe kaplıyordu ."Alihan Zeynep nerde?" Diye sordum.
Herşeyi o gün öğrendim Zeynep 2 gündür kayıpmış. sabah erken saatlerde çıkmış ama geri dönmemiş ilk başta polise gitmişler onca aramaya rağmen bulunamayınca bana haber vermek zorunda kalmışlar ama Alihan söyliyememiş çünkü burdan giderken zeynebi ona emanet etmiştim her ne kadar onun suçu olmadığını bilsemde o zamanlar onu içten içe suçlamıştım.O gün den beri zeynepten bır daha haber alamadım ne bir ses ne bir görüntü hiçbir şey yoktu...
✺-------------✺
Ve artık yoklardı
Alihanın ölümü beni çok üzmüştü annem ve babamdan sonra bize çok yardımcı olmuştu zeynep onun sayesinde toparlanmıştı.
kutuyla gelen mektubu aldım o sırada telefonum çaldı arayan Muratı telefonu alıp kulağıma yaklaştırdım "efendim Murat" konuşurken aynı zamanda zarfı açıyordum.
Zarftan iki resim birde bı not çıktı "napıyorsun. nerdesin?" Sesi biraz telaşlı çıkıyor gibiydi "Evdeyim" dedim telefonu höperlore alıp masaya bıraktım ve fotoğrafları elime alıp çevirdim.
Gördüğüm yüzle şoka girdim Bir an dilimin lal olduğunu hissetim "Zeynep!" "Alo" "Aylin" Murat telefondan bana sesleniyordu fakat benim gördüğüm yüzle adeta beynim durmuştu. "Aylin iyi misin" "Güzelim cevap ver bana " Göğsümde büyük bir ağrı hissettim keskin derin bir sızı "Sakın bir yere ayrılma eve geliyorum"
Bitti bölüm hakında düşünceleriniz nelerdir?
Neyse saat gecenin ikisi ben yatmaya gidem iyi geceler bayy
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
