MERHABA! SİZİ BEKLETMEK İSTEMEDIM! VE YEPYENİ BIR BÖLÜMLE KARŞINIZDAYIM!
○○○○○○○○○○○○○○○○○○○
Yazardan:
Adar aklında onlarca soru ile şirketten dönüyordu. Dönerken kullandığı yol Bozok'ların konağının oradan da geçiyordu. Dikkatsiz kullandığının farkına vardığın da önüme bir kız çıktı hemen frene bastım kıl payı çarpmadı. Aşağı indi.
"Ya kızım salak mısın arabanın önüne at- Roza?"
Karşında Rozayı görmeyi beklemiyordu. Hemen yanına gitti elini yüzüne koydu.
Rozadan devam:
Karşımda Adar'ı görmeyi beklemiyordum. Ama tanıdık biri iyi gelebilirdi. Elini yüzümden çektim.
"Özür dilerim Adar." Dedim mahçupça.
"Ne özrü be kızım iyisen?" Dedi telaşla.
"İyiyim biraz dalgındım ondan öyle oldu." Adar başını salladı. Üstüme baktı yüzümü inceledi uzun uzun bense anlamaz bakışlarla onu inceliyordum.
Uzun boyu, yaşına göre oturmamış çene hatları, yüzündeki hafif kirli sakalı. İnsanların hayran kalacağı bir yüzü yoktu abartmayalım.
"Gel seni bize götüreyim istersen?" Şivesiz konuşmaya çalışıyordu ve çok tatlı duruyordu. Gülümsedim. Şu an birinin daha başını derde sokmaktansa otelimi değistirmeyi tercih ederim ama bunu bu kıyafetle yapamazdım.
"Senden bir iki şey istesem beni otele bıraksan olur mu?" Dedigimde başını salladı.
2 saat sonra
Şuan otele girdim ve annemler burada bunu görmek birazcık strese neden oldu. Her ne kadar istemesem de Adar'ın yanımda gelmesini engelleyemedim. Şuan da elimi tutuyor ve odaya gidiyoruz. Annemin yanından geçicektim ve stresten ölecektim.
Tam yanlarından geçtik ki bir ses duydum.
"Pardon bakar mısınız?" Stresten Adar'a tutundum ve sakince arkamı döndüm.
"Buyrun?" Sesim soğuk ve kendimden emin değişik bir ses tonuyla söylemiştim.
"Kolyeniz düştü de." Kırk yılın başı iyiliği tuttu batasıca. Kolyeyi uzattığında elimi açtım ve elime degdirmeden elime bırakmasına izin verdim.
"Teşekkürler." Ardından Adar ile yukarı çıktık. Odaya girdik hızla eşyaları toplamaya başladım. O ise bekliyordu.
"Bir şey mi oldu?" Dedim çünkü ne yapacağını bilemiyordu sanki.
"Eşyalarına izinsiz dokunmak istemedim." Gülümsedim.
"Toplayabilirsin ayrıca şuan çok iyi olur." Dedim ve hızla eşyalarımı topladık. O son eşyaları toplarken paralari topladım ve kaldırdım.
"Çıkalım mı?" Dedim o da kafa salladı. Otelden çıkış yaptık.
2 saat önce
"Tabiki Hayat ne oldu?"
"Aslında tek istediğim beni bir kıyafet mağazasına götürüp ardından bir kuaföre bırakman. Planı anlatacağım." Kafa salladı ve sorgulamadi. Yola çıktığımızda ona annemden kaçtığımi ve bu yüzden kılık degistirmem gerektiğini söyledim. O ise yine soegulamadi. Mağazaya girdik kıyafet bakmaya başladık.
"Kendi tarzından uzak durmalıyız demi?" Dediğinde kafa salladım.
Belli bir süre sonra isyan etmeye başladım çünkü bulamiyorduk.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ne oluyor ya?!
Teen FictionHayat'ın bir gün yanlışlıkla duyduğu telefon konuşmasının hayatını değiştirmesi..
