Owned By The Gangster's Leader

Unang Kabanata

Unang Pagtatagpo

Jasmine's point of view

Subrang napaka boring ang araw na'to! As usual walang ibang eksena na nangyari sa pang-araw-araw na pamumuhay namin sa school. Makinig buong maghapon sa klase habang binubully kami. Opsss! Pero syempre hindi kami mag papatalo 'no!

Kami na'to eh! Kilalang mga basagulera sa school! Kaya nga yung iba pang nambu-bully sa amin noon ng dahil sa kondisyon namin, naturuan na namin ng leksyon.

Ako kasi yung tipong babae na hindi gustong makarinig ng masasakit na salita pag dating sa inang ko. Ang pinaka-ayuko ko lang talaga sa lahat yung pinagtatawanan nila yung kalagayan ng inang ko.

Kaya aaminin ko, may napatay na kami ni Nariya. Well, hindi ako nag-sisisi no'n dahil deserve niya namang mamatay! Kung hindi niya lang sana kami ipinahiya, kung hindi niya ipinahiya ang inang ko! Edi sana buhay pa siya ngayon! Humihinga pa s'ya!

Alam ko naman na mali ang ginawa ko-namin pero it's his choice naman eh! Binalaan ko na siya, sinabi ko sa kanya na kung hindi s'ya titigil sa hukay s'ya papunta pero ang loko hindi sineryuso ang sinabi ko at pinag tawanan n'ya lang ako.

Sa totoo lang, apat sana sila eh tatlong babae at isang lalaki. Yung lalaki namatay, yung isang babae ayun comatose. At yung isa namang babae ayun nasa mental hospital dahil baliw! At yung isa naman takot na sa amin at nag transfer na nga ng school ng dahil sa takot.

Pauwi na kami ngayon, naglalakad-lakad lang kami dito sa kalsada at syempre nag-hahanap din kami ng magiging rakit-rakit namin kahit kunti lang ang kikitain basta may kita.

"Hoy Jasmine!" Biglang tawag sa akin ni Nariya sabay tapik sa abaga ko. "Oy! Maligno!" sigaw ko ng dahil sa gulat. Anak ng tinola! Papatayin niya ata ako sa gulat! Kita ko naman na ngumiwi ito. Gusto ko sana matawa, alam kong magiging line niyan.

"Sa ganda 'kong 'to, tatawagin mo'kong...maligno?! Aba kung magandang maligno sana ayus lang!"

"Tulala ka na naman!" aniya habang naka kunot noo. "At isa pa, sa ganda 'kong 'to, tatawagin mo'kong...maligno?! Aba kung magandang maligno sana ayus lang!" boom! Sabi na nga ba eh!

Hayst, hindi ko talaga alam kung saan niya kinukuha ang pagiging makapal na mukha niya. "Alam mo? Puro ka kalukuhan! Halika na nga! Ang bagal mag lakad ang layo pa naman ng bahay natin at isa pa mag-isa lang doon si inang, baka anong mangyari sa kanya!" inis na sermon ko dito at hinila siya.

" Aray ko! Ano ba! Dahan-dahan naman! Masakit ahh!" inis at naka-kunot noong reklamo nito sa akin, inirapan ko na lang ito at 'di pinansin.

Habang patuloy pa rin kami sa pag lalakad ay may parang naririnig kaming ungol? Di nga lang namin alam kung ungol na sa sarap o ungol sa namimilipit sa sakit.

" Argh! Shit!" biglang sigaw nito na may... Ahhh! Basta nakakadiri!
"ahhh!" muli na namang sigaw nito.

Ang lalaswa naman ng mga tao ngayon! Parang dito pa talaga sa daan gagawa ng milagro eh! Kung makita ko lang talaga! Sisipain o susunugin ko talaga sila.

" Nariya? Naririnig mo ba 'yun?" tanong ko dito at nilingon siya. "malamang oo hindi ako bingi eh!" pabalang naman nitong sagot sa akin kaya naman ay sinamaan ko ito ng tingin. "hehehe joke lang." saad niya sabay peace sign.