4. Bölüm ( Düzenlendi)

2.9K 233 137
                                    

Keyifli okumalar 🤍
Oy sınırı 100 oy 100 yorum
Eksik yerleri lütfen yazınız.

...

Şuan yaptığım şeyden utanıyordum.

Pişman mıydım hayır. Dudakları beni  deli etmişti.

Odamda uzanmış Masalın ilk doğduğunda çekilen resimlere bakıyordum, güzel bir aile olabilirdik. Ama biz cesaret edip devam ettirmedik, oradan geleli iki saat olacaktı, Masal normalde arardı babasından aramayınca ben aramak istedim.

Telefondan Demirin adını yazıp aradım, ikinci çalışta açıldı.

"Alo müsait misin Demir?" Dedim.

Arkadan bir kaç hışırtı geldikten sonra konuştu,

"Evet müsaitim." Dedi.

"Masalı merak ettim ben, iyi mi?" Dedim.

"Evet iyi, Bartu ile oyun oynuyor." Dedi.

"Anladım. Oyun oynamayı bırakınca beni arar mısın?" Dedim.

"Ararım. Ben halamın adına tekrar özür dilerim." Dedi.

"Dileme Demir, unuttum bile." Hayır unutmadım.

"İçim rahat etmezdi."

"Anladım, kapatıyorum ben şimdi, sen ararsın." Dedim

"Tamam görüşürüz."

"Görüşürüz." Dedim ve aramayı sonlandırdım, onu öptüğüme dair ima yapmadı, galiba yok sayıyor.

Derin bir of çekip yatakta tepindim!

...

"Ateşi düşmüş mü?" Dedi Demir.

"Evet çok şükür ki düşmüş abi." Dedi Ceren.

Demir endişe ile yatakta yatan Masala bakıyordu, annesi gittikten sonra Masal babasına üşüdüğünü söylemişti.  Ceren çocuk doktoru olduğu için Masala serum takmıştı. Şuan da serum bittiği için çıkartmaya gelmişti.

Demir Beren endişe etmesin diye söylemedi, Ceren de bir sorun olmadığını söylediği için daha sonra söylemek istedi.

Demir küçük kızını göğsüne yatırmıştı, altın sarısı olan saçlarına öpücük bıraktı. Serum takılırken çok ağlamıştı ve bu durum Demirin canını yakmıştı.

Neden hasta oluyordu? Küçük kızı yerine kendi hasta olsaydı keşke.

....
Saat 9:30

Zilin çalması ile kapıyı açmaya kalktım. Evdeki çalışanlar yukarıda temizlik yapıyordu.

Kapıyı açtığımda karşımda Demiri gördüm.

"Demirrr!Nerden çıktın sen?"

"Masal arabada bir gelsen iyi olur." Dedi acele ile.

Kalbim korku ile atmaya başladı küçük kızıma bir şey mi oldu!

"Demir! Masala bir şey mi oldu!?" Dedim telaş ile.

"Hayır hayır, önemli bir şey yok telaş yapma gel hadi."

Cevap vermeden kapıyı kapatıp dışarı çıktım, arabası ileride duruyordu.

O önden gitti ben arkasından arabanın yanına yaklaştığımızda ön koltukta oturan Masalı gördüm, yüzü asık bir şekilde duruyordu.

MasalHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin