Platonik | HYUNLIX

Bölüm -1

Hikayenin konusu çok klasik aq inş toparlar ve güzel bir şeyler çıkartırım.

Yine ben ve yine içime hiç sinmeyen hikayelerim.

Felix sabah çalan telefonun sesiyle uyandı. Uykulu uykulu ekranı kendine çevirdi. Ekranda Hyunjin'in ismini görünce uykusu resmen anında açılmıştı. Hızlıca yatakta doğruldu ve telefonu açtı.

"Alo?"

"Kanka kalktın mı?"

"Az önce kalktım."

"Uyandırdım mı?"

"Eh biraz."

"Neyse bu gün hava çok güzel dışarı çıkalım mı?"

"Olur çıkalım. Nereye gideceğiz?"

"Bilmem ki gezeriz işte."

"Tamam ne zaman çıkıyoruz?"

"Sen hazırlan ben seni almaya geleyim."

"Tamam hazırlanmaya başlıyorum o zaman."

"Başla kanka kapattım hadi."

Felix bir süre kapanan telefon ekranına baktı.

Kendi kendine mırıldandı;

"Kanka."

Ofladı. Hyunjin'in kendisine kanka demesinden nefret ediyordu. Kesinlikle çok nefret ediyordu. Çünkü o onu kanka olarak görmüyordu.

Bu düşünceleri kafasından kovmaya çalıştı. Onunla dışarı çıkacaklardı sonuçta. Karşısına morali bozuk çıkmak istemiyordu.

Yataktan kalktı ve dolabının karşısına geçti. İçinden bir tişört ve pantolon aldı. Kendine pek özenmeyi sevmiyordu. Genelde evsiz gibi giyinirdi.

Pantolonu ve tişörtü üstüne geçirdi. Komodinin üstünde duran parfümünden de biraz sıktı. Hyunjin'i dışarıda beklemeye karar verdi.

Ayakkabılarını giyinip aşağı indi ve evinin önündeki banka oturdu. Biraz kendiyle baş başa kalmak ve düşüncelere dalmak istiyordu.

Hyunjin'e olan hisleri son zamanlarda epey ilerlemiş ve artık ona karşı arzu duymaya başlamıştı. Bazen uzun uzun dudaklarına dalıp gidiyordu ve Hyunjin'in anlaması an meselesiydi. Ama öğrendiği zaman arkadaşlıklarının bitmesinden korkuyordu.

Oflayarak kafasını gökyüzüne çevirdi. Evet Hyunjin'in dediği gibi hava güzeldi.

Olsun, en azından sevdiği adamla dışarıda gezecekti.

Sadece kendini avutuyordu.

Duyduğu korna sesiyle düşüncelerinden sıyrıldı. Başını gökyüzünden indirdiğinde Hyunjin'in çoktan gelmiş olduğunu gördü.

Az önce daldığı kasfetli düşünceleri anında unutmuş ve gülümsemişti. Bu Hyunjin'i her gördüğünde yüzünde oluşan gerçek bir gülümsemeydi.