Lan şakaydı uzaklaş / Minsung

Kışkırtmaya ne dersin?

Beden dersi bitmesi ile akşam olmuştu. Arkadaşlarıma veda edip okul kapısına doğru adımladım ve eve doğru yürümeye başladım. Ama içimde sanki izleniyormuşum gibi bir his vardı, rahat değildim. O yüzden arkamı dönüp ne olduğuna bakmak istedim. Arkamı döndüğümde karşımda Lee Minho vardı... Büyük ihtimalle bugün olanlar için hesap soracaktı. "Neden beni takip ediyorsun?" sırıtarak konuştu "Sabah bana yaptıkların hesapsız kalacağını falan mı düşündün?" Dediği şey ile geri adımladım "Kaçma sadece yüzünü dağıtacağım." Cümlesini bitirdiğimde suratımda hissettiğim acı ile yere düştüm. "Ne yapıyorsun sen be." alaycı bir gülüş ile "bundan sonra bana bulaşmaman konusunda seni son kez uyarıyorum." demesiyle tekme atıp gitti...

-🎀-

Canım çok acıyordu, bacağım incinmişti. Ve hava çoktan kararmıştı. Yarım saattir eve doğru yürümeye çalışıyordum. En sonunda eve ulaştım, zili çalmam ile annemin kapıyı açması bir olmuştu. "Bu halin ne? Ne oldu sana? Kim yaptı?" "Sorun yok anne beden dersinde yere düştüm." annem tebessüm ederek konuştu " Bir dahakine çok dikkat et. Gel içeride pansuman yapalım." İçeri geçip kapıyı kapattım ve kendimi koltuğa attım. "Yavaş oğlum zaten bacağın incinmiş." acımıyormuş gibi davranarak "Yok anne bir şeyim." "Olsun sen yine de dikkat et."

-Sabah🎀-

"SİNCABIM KALK HADİ OKULA GEÇ KALKCAKSIN."
"Tamam anne kalkıyorum." Yatağın içinden göz ucu ile saate baktım. SAAT 08:45'Tİ?!
Yataktan fırladığım gibi formamı giydim. Aşağıya inip anneme kocaman bir öpücük kondurdum. "Ne bu acele aç değil misin."
"Hayır anne ben okulda atıştırırım derse geç kalacağımm." "Tamam sincabım kendine dikkat et iyi dersler." Okul çantamı yerden alıp kapıya doğru koştum. Telefona baktığımda 10 dakikam kalmıştı. Koşarak okula vardım. Okula girdiğimde herkes çoktan derse girmişti bile. Koşarak sınıfın oraya gittim. Kapıyı tıklattım ve öğretmenden izin isteyerek içeri girdim. Ama sanki bir farklılık vardı sınıfta. BİR DAKİKA YERLER DEĞİŞMİŞTİ! Ve ben Lee Minho'nun yanına oturmak zorunda kalacaktım. Şansıma sıçayım. "Oğlum geçsene yerine." Bağırarak konuştum "HOCAM BEN BU ÖRDEK SURATLININ YANINA OTURMAK FALAN İSTEMİYORUM." Minho lafımı bölerek "Ayıp oluyor yanlız Ördek suratlı falan." Hoca bana bakarak konuştu "Geç arkadaşının yanına yiyecek sanki seni." Suratımı büzerek "HOCAM YİYEBİLİR YANİ HER ŞEY BEKLENİR BUNDAN." Hoca kaşlarını çatarak "Uğraştırma beni geç otur. Eğer bir şey olursa ayarlarız." Dediği şey ile oflayarak yanına geçtim.

-🎀-

Zilin çalması ile jeongin'in yanına fırladım. "Kanka valla siker beni bu kurtar." Söylediğim şeye cevap vermesini beklerken susup suratımı incelediğini fark ettim. Bir anda eli ile çenemi tuttu ve suratımı oynattı. "Amınakoyim suratına ne oldu?" Minho'nun yaptığını anlamasından korktuğum için yapmacık bir şekilde gülümsedim. "Beden dersinde düştüm bir şey yok." Yalan söylediğimi anlamış olmalı ki kaşlarını çattı. "Yine o Minho orospusu mu sana bir şey yaptı?" hayır desem bile inanmayacağı için doğruları söylemeye karar verdim. "Evet, çıkışta ondan uzak durmam gerektiğini söyledi." "Sadece söylemişe benzemiyor görmüyor musun suratının halini." Sırıttım ve konuştum "Amınakoyim sanki üstümden kamyon geçti sadece dudağım patladı." Kaşlarını çattı "Olsun yine de sana yapacağını yapmış."

-🎀-

Okulun bitmesine 2 ders kalmıştı. Ve yanımda sürekli benimle dalga geçip, oyun oynayan Minho'dan gerçekten çok sıkılmıştım. Artık dersini vermem lazımdı ona. Elimi telefona attım ve Jeongin'e yazdım.

Amınakoyim bıktım şu çocuktan
sabahtan beri oyun oynuyor benimle
bu işe dur demem lazım artık

Ucube
kanka aklımda bir şey var da hoşuna
gider mi bilemem

Planın ne

Ucube
Minhoyu kışkırtmaya ne dersin

Mükemmel bir plan derim
Ama onu nasıl yapıcaz be ablam

Ucube
Akşam bize gel konuşuruz😉

Amınakoyim Minho'yu kışkırtmak
için plan mı yapıcaz yoksa beni eve mi
atıcaksın belli değil

Ucube
He kanka eve atıp sikcem seni
Amınakoyim ben başka birinden
hoşlanıyorum ya

hii başka birinden hoşlanıyorsun ve benim haberim yok hiç yakıştıramadım sana

Ucube
Kanka karşına bak

Kafamı kaldırmam ile karşımda öğretmen ile karşılaşmam bir oldu. "Zahmet oldu ya kapatmasaydın telefonu keşke" Korkarak konuştum "Özür dilerim hocam annem ayağını kırmışta ona yazıyordum." Hoca dediğim şey ile gözlerini büyüttü "Geçmiş olsun bilmiyordum." Olayı toparlamamın mutluluğu ile kafamı sıraya yasladım. Ve Jeongin'in planını düşünmeye başladım...

———————————🩰———————————
Selammm Bu bölümde saçmaladığımı düşündüm biraz ve özür dilerim çok kosa oldu diğer bölümün daha uzun olacağından emin olabilirsiniz umarım beğeniyorsunuzdur Oy vermeyi unutmayın sizleri seviyorumm💗