The Blind Blade: A Merciless Assassin's Reincarnation

KABANATA 5

PRINCESS LILITH P.O.V

Nabaling ang mukha ko sa kabila dahil sa lakas ng sampal ng magaling kong ama.

"Bakit ka umangal kanina?! Nakuha muna ang attention ng Emperador pero bakit!" Galit na galit niyang saad ng makarating kami sa palasyo ng Joseon.

"Ama! alam mong hindi ko kayang makasama ang bagong Emperador na 'yun! Ni isipin na tatabi siya sa'kin sa pagtulog ay parang bangungot ko na!" Pinigilan ko ang maluha dahil sa kanyang masamang tingin sa'kin, ang aming Ina ay tahimik lang sa tabi.

Ano pa ang aasahan ko sa kanya, pareho sila ng intention ng aking ama.

"Tingninan n'yo, yung walang kwentang bulag na kapatid n'yo ang naka kuha ng trono na hindi dapat siya ang maka kuha!" Galit at naka kuyom ang kanyang kamao.

"Bakit galit na galit kayo? Alam n'yung pag ako ang umupo sa trono, kahit saan anggulo ako tumigin o isang galaw ko lang pugot ang ulo ko dahil sa madaming nag aasam ng trunong 'yun! papano mo makayang ipag kalulu kaming dalawa ni Celine!" Galit ko ring sagot sa kanya.

"Tumahimik ka! kailangan mong gumawa ng paraan mapa alis sa truno ang kapatid mo!" Akmang aalis na ito ng sumigaw ako.

"Alam mong hindi naming kapatid 'yun! Bakit kailangan mong paalisin sa truno si Atara? dahil bulag siya at hindi niya kayang pamunuan ang buong Emperyo o dahil hindi mo magawa ang masamang balak mo sa nasasakupan nito?!" Dahil sa naging salita ko ay agad siya humarap sa'kin.

"Tumigil ka! wag mo akong masagot sagot dahil anak lang kita, pag hindi kayo gumawa ng hakbang para mapa alis du'n ang bulag na 'yon ako ang gagawa ng paraan para mawala siya sa mundong 'to!" Huling saad niya bago umalis.

Nanatiling malamig at seryuso ang aking mukha bago balingan ang aking ina.

"Gawin mo ang lahat mawala sa landas natin ang bulag na 'yun," Napa iling na lang ako, wala akong paki alam kung patayin man nila ang bulag na 'yun, kumukulo lang ang dugo ko sa kanya.

"Kailangan kung makipag usap sa pinunu ng Meng, kailangan nating ang kanilang Aliansa, dahil alam kong isa rin sila sa nag aasam ng truno," Luther said and left. Celine an I become alone.

"Ate anong balak mo?" Tanong nito sa'kin.

"Prepare, bukas na bukas din ay pupunta tayo sa palasyo ng Goryo, babawiin ko ang truno na nararapat sa'kin," pagkatapos kong sabihin 'yon ay iniwan ko 'tung mag isa at agad na pumunta sa aking silid.

Kung kailangan kong gumawa ng maruming galaw gagawin ko, hindi ako pweding manatiling umupo na lang at walang gawin, dahil gusto ko ng kapangyarihan na kaya kong paluhurin ang lahat sa'kin.

Kung hindi ko man mabawi ang dapat ay sa'kin ay kailangan kong maging Concubine ng Emperador.

Titiisin ko na lang ang mukha niya.

KINABUKASAN ay agad kaming bumisita sa palasyo ng goryo, naabutan ko ang Emperador na mag isang naka upo sa truno, wala ang aking kapatid hindi ko alam kung bakit wala siya sa tabi ng Emperador pero pinag sa walang bahala ko na 'yun.

"Paggalang sa mahal na Emperador ng Goryo," Sabay naming bati ni Celine. Tinanguan niya lang kami at hindi man lang kami tiningnan, nanatili ang kanyang tingin sa mga papelis na kanyang binabasa.

"What's bring you here?" Malamig niyang tanong, agad kaming umopo ni Celine sa bakanting upuan na nasa tabi, nakita ko sa gilid ng mata ko si Celine na hindi maka tingin ng deritso sa Emperador marahil ay takot ito rito.

"Gusto lang namin bisitahin ang aming mahal na kapatid," pilit na ngiti kong saad.

"Mamaya pa siya darating," parang walang paki alam niyang saad.