odaya girer girmez patlayan konfetiler, etraftaki balonlar, gülümseyen arkadaşlarım ve önümde diz çökmüş bir changbin.
korkudan kalp atışlarım deli gibi hızlıyken ağzım şoktan açılmıştı. jeongin gülümseyerek chan'ın yanına geçti. "seungmin.. 3 yılım. seni çok seviyorum, sensiz yapamıyorum ben. ilk tanıştığımız gün hâlâ aklımda. korku dolu bakışların, masumluğun ve güzelliğin. seni ilk gördüğümde anlamalıydım senin hayatımın bir parçası olacağını. ben artık seninle yaşlanmak istiyorum seungmin. her gün seninle uyanmak, seninle kahvaltı yapmak. belki etrafı dağıttığım için bana kızmanı istiyorum."
gözlerim dolu dolu gülümsedim. "benimle evlenir misin?" açtığı siyah kutuda ince gümüş bir yüzük vardı. ellerimle ağzımı kapatıp kafamı salladım. "evlenirim." sevinç çığlıkları koparken yüzüğü parmağıma geçirip alnımı öptü changbin. "seni herkesten ve her şeyden çok seviyorum bebeğim."
"ben de seni changbin." gülümseyerek bizi izleyen arkadaşlarıma döndüm. "tanrım.. size inanamıyorum. minho sen bu kadar iyi bir oyuncu muydun? sesin titriyordu! ayrıca hepiniz öyle tepkiler verdiniz ki korktum." changbin'in omzuna vurdum. "gelene kadar öldüm öldüm dirildim. illa kaos mu yaratman gerekiyor?" dedim sahte kızgınlıkla. "eh, zor oldu ama güzel oldu."
"valla ben gülmemek için zor durdum." dedi jisung sevgilisine bakarken. "buna hiç gerek yoktu cidden. korkudan ölecektim." diyerek changbin'in göğsüne vurdum bu defa. "sonuç olarak evleniyoruz." dediğinde uzanıp yanağını öptüm.
*
"yapamayacağım!" jisung panik halime kahkaha atarken jeongin beni tokatlamakla meşguldü. felix ise saçımı düzeltmeye çalışıyordu. "kendine gel. changbin senin hayatının aşkı." tekrar tokat attığında acıyla yüzümü buruşturdum. "öyle değil mi? evet. yapabilirim." ayağa kalkacağım sırada oturup büzüştüm yerimde.
"yapamam işte yapamam!"
"seni öldürürüm bak. yaparım bunu." jisung sonunda susmuştu. "yapar bunu jeongin, biliyorsun." nefes alıp verdim. "yok siz bensiz gidin." jeongin yakama yapıştı. "oğlum neler çektik biz sen biliyor musun?teklif olacağı gün sana çaktırmamak için o kadar çok çabaladım ki. en zor görevi bana vermişlerdi."
jisung ayaklandı. "asıl en zor görev benimdi! bana ağla dediniz, gülmemeye çalışıyordum. bir gülsem her şey biterdi." felix kollarını göğsünde birleştirdi. "benim görevim zor değildi valla. çok yakın değiliz diye ağlamayalım dedik hyunjin'le. üzülmüş gibi davranmaya çalıştık." dediklerine güldüm. "ben de çok korktum, ağlaya ağlaya kabul ettim ama gidemem içeri."
"felix makyajını düzeltecek ve gideceğiz tamam mı?" jeongin iki elini yanaklarıma yerleştirdi. felix'se makyajımla uğraşmaya başladı. gerginlikten ölecektim. "hadi changbin bekliyor." dedi felix koca güzel gülümsemesiyle. "gidelim hadi." titreye titreye ayağa kalkıp çıkışa ilerledim.
arkadaşlarım yanımdan hiç ayrılmadı. dışarı adım attığımda herkesin bakışı bana dönmüştü. tabii onların arasında en ortada duran ve bana şaşkınca bakan sevgilim changbin. yanına ilerlediğimde koluna girdim. "seungmin.. çok güzelsin." güldüm hafifçe. "sen de çok yakışıklı olmuşsun."
masaya oturduğumuzda oldukça gergindim. etrafta gezdirdim gözlerimi. bizi izleyen jeongin'le chan, fotoğraf çeken hyunjin ve felix, yanımızda nikah şahidi olarak oturan minho ile jisung. bir de, mina. mina ve sevgilisi. kötü biri değildi o, anlamıştım bunu.
hepsiyle iyi kötü bir sürü anım olmuştu. ellerinden geldiğince yanımda olmuşlardı. hepsine minnettardım.
"evet, siz sayın kim seungmin. hastalıkta, sağlıkta, iyi günde, kötü günde. her zaman seo changbin'in yanında olmayı ve onun eşi olmayı kabul ediyor musunuz?"
sessizlik çöktü etrafa. izleyen herkes susmuştu. yanımda oturan sevgilime baktım. gülümseyerek beni izliyordu. tebessüm ettim. "ay evet!" bağırışımla alkış kopmuştu. arada jeongin'in bağırışlarını duyuyordum. "peki siz, seo changbin. hastalıkta, sağlıkta, iyi günde, kötü günde her zaman kim seungmin'in yanında olup onun eşi olmayı kabul ediyor musunuz?"
"evet." yeniden alkış koptu. "siz şahit misiniz buna peki efendim?" minho ile jisung'a döndüm. birbirlerine baktılar gülümseyerek, el ele tutuşuyorlardı. "evet." ayağa kalktık. changbin alnımı öptü. salon alkışla coştu. jeongin harikasınız diye bağırıyordu. dans etmeye başladık çalan şarkıyla. "seungmin, sen benim her şeyimsin. sensiz bir dünya hayal edemiyorum."
"sen olmadan asla yaşayamam." diyerek gülümsedim. şarkı bittiğinde arkadaşlarımızın masasına ilerledik. "valla aramızdan evlenen ilk çift sizsiniz." dedi chan içeceğini yudumlarken. "e bir zahmet oğlum, 3 yıl olmuş." dedi minho.
"valla her kavgalarında seungmin bana geliyordu. changbin de iki zırlayınca içeri alıyordum." dedi jisung ukalaca. "zırlamadım bir kere!" dedi changbin gülerek. he he diyerek geçiştirdi jisung.
"aranıza en son katılan biz olsak da o kadar samimiydiniz ki yıllardır birlikteymişiz gibi hissediyorum." dedi hyunjin. "evet, bir bakmışım kendimi seungmin jeongin ve jisung'un arkadaş grubunda bulmuşum." diye devam ettirdi felix. "hepinize teşekkür ederim. iyi günümde, kötü günümde, ağladığımda ve güldüğümde hep benimleydiniz."
jeongin omzuma vurdu. "duygusal davranma. ağlarım yoksa." gözüm dolmuştu çoktan. "sizi kaybetmek istemiyorum. umarım hep beraber oluruz." dediğimde sıkıca sarılmıştı changbin bana. ne kadar zor olsa da en son sekizimiz birbirimize sarılıyorduk.
benim için çok değerlilerdi. arkadaşlarım bir yana, sevgilim changbin bir yana.
3 yıl boyunca beni yalnız bırakmamıştı. kavgalar da etmiştik, kahkahalar da atmıştık. birlikte yurt dışına çıkmıştık, en basitinden birlikte kahvaltı hazırlamıştık. onunla geçirdiğim 3 yıl benim için çok değerliydi. ona teşekkür etmeliyim. hayatıma bir anda girip o kadar güzelleştirmişti ki, mutluluğu dibine kadar hissetmiştim.
bizim hikayemiz buraya kadardı. 6 arkadaşım ve canımdan çok sevdiğim kocam changbin'le yaşadığım anlar bitmemişti, bitmeyecekti.
sizin gördüğünüz bu kadardı sadece.
★
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
—-
evet final🥲 ilk bolum de twitterla bitmisti son bolum de oyle🫶🏻
kaos var diye sizi kandirdim anlayanlar olmustu gerci.. finallerim hep beklenmedik oluyor, size soylemiyorum ve bir bakmissiniz final😵💫
öncelikle hepinize çok ama çok teşekkür ederim. okuyanlara, yorum yapanlara, oy verenlere ve hiçbirini yapmayanlara. hayalet okuyucular var, onlara da teşekkür ederim. buraya kadar geldiniz sonuçta. bu benim bitirdiğim ikinci kitabım. açıkçası vedaları, sonları ve ayrılıkları hiç sevmem. bu hikayeye bölüm yazmaya çok seviyordum, umarım siz de okurken keyif almışsınızdır. oylarınızı ve yorumlarınız görmek beni çok mutlu etti, edecek de. benim için kitap bitirmek bile bir hayalken ikinci kitabımı bitiriyorum. diğer kitaplarıma bakmayı unutmayın, beni takip ederseniz de çok mutlu olurum🐱🫀 kendinizi sevin çünkü ben sizi çok seviyorum🤍
yeni yayinladigim toxic jeongchan ficine goz atin lutfenn💗
