11 YIL ÖNCESİ..
"Vera, ver onu bana onun benim olduğunu biliyorsun, seninde var aynısından" diyerek oyuncak bebeğimi alan Vera'ya elimi uzatım vermesini işaret ettim
"Of birazda ben bununla oynayım, sen benimkiyle oyna, gelen o çalışan amca sana güzel olanı verdi" dedi daha da uzağa kaçarak
"Tamam Vera o senin olsun, ne fark ediyorsa" diyerek göz devirip, yere attığı oyuncak bebeği aldım, tam o sırada Beyhan abla yanımıza geldi, üzgün gözlerle bakıyordu ne olduğunu anlamadım, ve "ne oldu Beyhan abla" diye sordum, bir bana bir Vera'ya bakıyordu, ardından konuşmaya başladı
Beyhan abla buradaki çalışan insanlardan birisiydi ama bizimle çok ilgilenir, bize bakardı bir nevi onun elinde büyüdük. Tonton şirin bir anne'ydi benim için, 45 yaşındaydı..
"Kızlarım, galiba size koruyucu aile bulduk" dedi o an Vera ile birbirimize baktık, artık bizimde bir ailemiz olacaktı!
"Nee? Gerçekten mi?" Diye sordum gülerek, ama Beyhan abla anlamlandıramadığım şekilde mutsuzdu
"Neden mutlu değilsin Beyhan abla, yoksa gitmemizi istemiyor musun?" Diye sordu Vera, bende kafa salladım ona katıldığımı belirtircesine. Beyhan abla, ikimizinde elini tutup yürümeye başladı. Müdüre Hanım'ın odasına gelmiştik. İstemsizce heyecanlandım, odaya girdiğimizde, kızıl uzun saclı bir kadın ve karşısında biraz karnı çıkmış bir beyefendi oturuyordu, bunlar mı bizim ailemizdi, bize gülümsediler, müdire hanım
"Gelin çocuklar" dedi, içeri geçtik ve konuşmasına devam etmesini bekledik
"Kayra ve Vera, bunlar ikiz kızlarımız, 7 yaşındalar, baktığınız zaman hangisinin Vera hangisinin Kayra olduğunu anlayamazsınız" dedi müdire hanım, bizi tanıtıyordu
Kızıl saclı olan kadın
"Biz bir tanesini evlatlık edinmek istiyoruz" dediğinde ona şok içinde baktım. Sadece birimizi alıp bizi ayrımı bırakacaklardı, hayır olamaz, olmamalı
Vera'ya bakıp
"Hayır, ben kardeşimi bırakmayacağım, alacaksanız ikimizi alın" diye bağırdım, şişmis adam bana tiksinirmiş gibi baktı
"Adınız ne?" Diye sordu kadın, Vera
"Benim adım Vera, bu da kardeşim Kayra. Alacaksanız beni alın" dediğinde ona ne diyeceğimi bilemedim
"N-ne, ne diyosun Vera sen, bizi ayırıcaklar, sevmiyor musun? Sen beni nasıl böyle bir şey söylersin?" Dedim ona büyük bir hayalkırıklığı ile bakarken
"Hayır Kayra ben hergün seni görmeye gelirim, bırakmam seni, merak etme" dedi gülümseyerek. Kadın ve adam
"Evet biz Vera'yı evlatlık edindinmek istiyoruz" dediler, müdür onayladı ve imzalamaları için bir kaç belge uzattı
Gözlerim dolmuştu, kardeşimi alıyolardı benden, Vera'ya baktığımda onunda bana gülümseyerek baktığını gördüm, "ağlama, söz hergün gelicem yanına, yatmadan önce Arayacağım" artık kabullenmem gerektiğini farkettim, o an bir cöküş yaşadım
Kadın ile adam yerinden kalktılar Vera'nın elini tutmak için ellerini uzattılar ve "benim adım Verda bu gördüğün adamda Yusuf" diyerek kendilerini tanıtmıştı Vera ile son kez sarılışım olmasından korkarak, sıkıca sarıldım ona ve odadan çıkışlarını izledim, Vera çıkarken arkasını dönüp bana gülümsemişti. Gitti neden bu kadar hızlı oldu ondan ayrılışım?
2gün sonra
Vera bana hergün geleceğini ve yatmadan önce arayacağını söylesede bu 2 gün boyunca hiçbirini yapmamıştı, artık gerçekten merak etmeye başlamıştım, acaba o insanlar mı izin vermemişti, yaşayacağı ev güzel midir? Neden bu kadar yalnız hissediyorum?
Odanın kapısı açıldı içeriye Beyhan abla gelmişti elinde bir kitap vardı, yanıma geldi ve yatakta dizlerini kendisine kadar çekmiş beni gördü, "ne yapıyorsun güzel kızım" dedi, ona mutsuz gözlerle bakıyordum
"Beyhan abla Vera neden gelmiyor?" Diye sordum, Beyhan ablanın yüzü düşmüştü, yanıma oturup, beni kendisine çekip sarıldı. Beyhan abla çok tatlı bir kadındı, beni yani bizi o büyüttü diyebiliriz, ondan gelen o sıcak koku beni hemen mayıştırıyordu, onu annem gibi görüyordum
"Kızım sana bir şey söyleyeceğim ama hemen telaşa kapılma" dediğinde, telaşa kapılmıştım bile, Vera'ya bir şey mi olmuştu?
"Ne oldu Beyhan abla, Vera'ya bir şey mi oldu??" Dedim yerimden hızla doğrulup ona ayırttığım gözlerle bakarken
"Yok kızım bir şey olmadı Vera'ya, Vera iyi, sadece Vera ve koruyucu ailesi İstanbul'a taşınmışlar, bir daha gelmeyi düşünmüyolarmış"
"N-nee- sözlerimi tamamlayamadan kendimi karanlığa teslim ettim...
GÜNÜMÜZ
Yine sıradan bir gündü benim için, kalk, yemek ye, okula git, okuldan gel, yat,
Yataktan kalkıp, diğer kızları uyandırdım,hepsininde okula gitmesi gerekiyo ve hepside bana güvendikleri için alarm bile kurmuyorlar, çünkü az uyuyorum ve ister istemez erken kalkıyorum, banyoya girip elimi yüzümü yıkadım, okul formasını giydim, herkes etek ile giderken, ben asla etekle rahat edemez bundan dolayıda pantolon giyerdim, etek giymeyi de düşünmüyorum
Çantamı alıp kapıdan çıkarken Selen abla'nın seslendiği duyup arkamı döndüm, "Kayra bir şey yemeden mi gidiceksin?" Diye sordu ona boş gözlerle bakıp, kafamı iki yana salladım ve yoluma devam ettim. Beyhan abla 4 yıl önce bu yurttan ayrılmıştı ve yerine Selen abla gelmişti, asla ama asla Beyhan ablanın yerini tutabileceğini düşünmüyorum.
Sınıfta arka köşede kitap okurken Beren yanıma geldi, ona bakıp sahte bir gülümseme kondurdum dudaklarıma "evet Beren bir şey mi isteyeceksin?" Diye sordum bıkkınca
"Yok sadece biraz garip görünüyorsun bu yüzden endişelendim, iyi misin?" Diye sordu, ona gülümsedim ve
"Hayır iyiyim sadece çok erken kalktım, o yüzden durgunum" dedim yalan söylemiştim, her gün erken kalkıyordum
Okuldakiker benim yetim olduğumu biliyolardı ama hiç biride bu durumla dalga geçmemişti, ama bir ikizim olduğunu kimse bilmiyordu, müdür bile..
Okul bittikten sonra biraz oyalanmak amaçlı yetimhaneye geç gittim, gezerek etrafa baktım, yine aklım dağılmıştı, yine gelmişti aklıma acaba ne yapıyor, nerededir, arkadaşları varmıdır, güzel kıyafetleri, sevgilisi, beni unutmuşmudur?
Düşüncelerim içinde ilerlerken yetimhaneye geldiğimi farkettim, biraz bahçede durup öylece baktım kapısına, aklım yine düşüncelere dalacak iken, Selin ablayı gördüm, bana bakıyordu, öylece bakıyordu. Ona bakmayı kesip içeri girdim hemen odama girdim yatağıma çantamı koydum, kıyafetlerimi değiştirmek için banyoya gittim, kapıyı çaldım, Feyza'nın 'dolu' dediğini duyunca sandalyeye oturup beklemeye başladım.Feyza çıkınca ben girdim üzerime evlatlık edinilen kızlardan birinin sweat'lerinden birini giymiştim, zaten kıyafetlerim hep öyleydi....
Banyodan çıkıp odaya girdiğimde Selin abla'nın oda'nın köşesinde dikildiğini gördüm, bana bakıyordu yine, beni bekliyordu heralde yanına gidip "bi sorun mu var Selin abla?" Dedim
"Kayra sana bir şey söyleyecektim ama emin olamadım" dedi tereddüt dolu gözlerle
"Söyle abla, bir şey mi oldu?" Dedim sorgulayan gözlerle
"Sen okuldayken bir telefon geldi, açtım baktım, bir kız seni sordu, bende kim olduğunu sorunca kardeşiyim dedi-" devamını dinlemedim bile Vera benimi aramıştı bunca yıl sonra, Selin abla yanımda bir şeyler anlatıyor ama dinlemiyorum
"Telefonu getir," dedim aceleci bir tavırla "Selin abla telefonu getir"
....
Devam edecek...
928
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KİRAZ AĞACI
Teen FictionYüzüne baktım ve sordum "Neyi ifade ediyorum senin için?" sorduğum soru temiz yüzünde gülümseye sebep oldu ve "Kiraz ağacında ki, tek kalmış ve büyümemiş bir kiraz" dediğinde ne demek istediğini anlamayıp kaşarımı çattım "Ne demek istiyorsun?" sordu...
