KARAMEL

3;Ufak başlangıçlar

♡
Dün Yamaç ile yaptığımız kahvaltıdan sonra eve geçmiş ve dinlenmiştim ve şimdide Çisem'i almak için havalimanının yolunu tuttum kendisi hayattaki tek arkadaşım olabilir hatta öyle siz beni tanımıyorsunuz değil mi? Ben İlkim Saruhan 22 yaşındayım çocuk doktorluğu bölümünü bitirdim ama işimi yapmıyorum çünkü yapacak gücü kendimde bulamıyorum ben çocuklara zarar verebilecek birşey yapmaktan korrkuyorum çünkü herneyse aile konusuna gelecek olursak tam anlamıyla bi ailem yok annem ve babamı altı yaşımdan sonra görmedim beni bir anlamda dedem büyüttü para sıkıntım olmadığı içinde başka bir işte çalışmıyorum Dedem Mahmut Saruhan çok ünlü bir iş adamı ihtiyacım olmasa da bana para gönderiyor

Havalimanın içind girdiğimde saatimi kontrol ettim Çisem'in inmiş olması gerekiyordu karşıdan koşuşturarak gelende oydu tabiki kollarını kaç metre öteden açtığını bilmiyorum bile sıkıca sarılıp adeta boğdu beni birkaç aydır ailesinin yanında yurtdışındaydı bu özlem ikimizede fazla gelmişti

"Naber beybi" neşeli sesi doldu hemen kulaklarıma hayat enerjisi ne olursa olsun bitmiyordu

"İyidir kuşum senden naber asıl " ve işte Çisem konuşmaya başlar

En son havalimanındaydık değilmi biz arabayla istanbul trafiğinde eve geldik ve evet Çisem hala konuşuyor anlatıcak bir sürü dedikodu birikmiş en son konu olarak sevgilisi Çağatay'a geldi konu Çisem Amerikadaydı Çağatay'da aynı tarihlerde İtalyaya gitmişti bu yüzden uzun süredir bir araya gelmemişlerdi görüntülü konuşmalar olsada Çisem bir an önce Çağatay'ı görmek istiyordu yarın sabah altıda iniyormuş uçağı ve bu güne kadar ne konuştularsa eksiksiz anlattı aklıma gelen fikirler sonunda susturdum onu

"Bugün dinlen yarın hoşgeldin partisi olarak bara gidelim kafa dağıtmaya ihtiyacım var " doğruya o aldatıldığımı bilmiyordu yüzümü noldu der gibi incelemeye başlamıştı ve şok radara takıldık

"Dökül bakalım hiçbişey anlatmıyon ya "sitemli cümlesi ile konuşmaya başladım konuyu her ayrıntısına kadar anlattım " vay şerefsiz pezevenk nasıl aldatır seni ya bulmuş gül gibi kızı orospu çocuğu kuşum bak ben senin hep yanındayım üzülme tamam mı o piç üzülsün seni kaybettiğine zaten işsizin tekiydi koy götüne tekmeyi dicem de sen zaten koymuşsun sanırım "düşününce Yamaç'ın dedikleri geldi aklıma sanırım toparlanmıştım evet dün gece çok ağladım ve kendime geldim artık ağlamak yok zaten son zamanlarda soğumuştu benden belli ediyordu ama ben aşktan kör olmuştum şimdi ise açtım gözlerimi yaptığı şey aşkımı sömürmüştü geriye nefret kalmıştı

" evet bi planımız var " Çisem çoğul ek kullandığım için sorgularcasına dikti gözlerini Yamaç'ı bilmiyordu tabi "ya bunun beni aldattığı kızın sevgilisi geldi konuştu hatta o olmasaydı hala Cem bana soğuk yapıyor diye ağlıyor olabilirdim "

"Neyse bitanem artık üzülmek yok hatta bu akşam gidelim bara hadi hazırlanalım şıkır şıkır giyinelim unutma acı da yok göz yaşıda " söylediği replik kıkırdamamı sağladı elimden tutarak çekiştire çekiştire götürdü odama kadar evimde Çisem için bir oda hep vardı ondan başka kimseyide sokmuyordum o odaya zaten Güzelce hazırlandık süslendik püslendik yanımda Çisem olduğunda daha kolay atlatacaktım bu süreci son olarak çantalarımızı alıp evden çıktık güzel lüks bir bar tercih ettik taksiye parasını uzatıp indik müzik sesi şimdiden yüksek bir şekilde geliyordu topuklularımızın çıkardığı tok ses ise ona eşlik ediyordu