Çocukluk Arkadaşı

3. Bölüm Kazuya'nın Doğum Günü

Annemle birlikte Kazuya'nın evine doğum gününü kutlamak için gitmiştik. Ona vereceğim hediye yanımdaydı. Annem kapıyı tıkladı. Kapıyı Yuki-san açtı.

Yuki: Ah, hoşgeldiniz! Biz de sizi bekliyorduk! Melody, Kazuya seni odasında bekliyor
gülümsedi

Melody: Size de merhaba, Yuki-san. Şimdi onun yanına gidiyorum

Annem ile birlikte içeriye girdik. Biz içeriye girer girmez Kazuya yanıma geldi.

Kazuya: Melody! Hoş geldin! Ben de seni bekliyordum! Doğum günümü unutmamışsın!
Boynuma sarıldı

Melody: Merhaba, Kazuya! Doğum gününü de unutmayayım yani
Kıkırdadım

Etrafıma bakındım. Benden başka kimse gelmemiş miydi yoksa ilk ben mi gelmiştim?

Melody: Kazuya, benden başka kimseyi davet etmedin mi yoksa ilk ben mi geldim?

Kazuya, bunları duyduktan sonra birkaç saniye bana cevap vermedi.

Kazuya: Melody... Ben... Senden başka kimseyi çağırmadım...

Melody: Neden? Niye benden başkasını çağırmadın, Kazuya?
Ona meraklı ve parlak mavi gözlerle baktım

Kazuya: Çünkü... Senden başka arkadaşım yok, Melody... Ve... Olsa bile zaten sadece seni çağırırdım. Benim için çok özelsin
Boynuma sarıldı ve yanağından bir damla yaş süzüldü

Ben de Kazuya'ya geri sarıldım ve onun ağladığını farkettiğimde sarılmayı bıraktım.

Melody: Neden ağlıyorsun, Kazuya? Bir sorun mu var?
Onun gözyaşlarını sildim

Kazuya: Hayır... Bir sorun yok... Sadece benim için çok özelsin... Melody...
Bu kez bana daha içten sarıldı

Bir süre sonra Kazuya sarılmayı bıraktı

Melody: Artık hediyeni açabilirsin. İçinde ne var merak etmiyor musun?

Kazuya: Ah evet, hediyeyi unutmuşum
Kıkırdadı

Kazuya'ya hediyesini verdim ve onu açmasını izledim. Benim ona aldığım hediyeyi hiç bu kadar önemseyeceğini düşünmemiştim. Kazuya, ona aldığım peluş beyaz kediyi ve kutunun içindeki diğer hediyeleri görünce tekrar gözleri yaşardı.

Melody: Kazuya... Ağlama, lütfen...
Ona sarıldım

Ben sarılınca Kazuya ağlamaya başladı ve bana geri sarıldı

Kazuya: Melody ben... Teşekkür ederim... Hediyelerin hepsi birbirinden güzel... Ama sen zaten benim için bir hediyesin...

Kazuya'nın bu sözleri beni duygulandırmıştı.

Melody: Biraz daha böyle duygulandırıcı laflar söylersen ben de ağlayacağım
Sakinleşmesi için ona sarılırken sırtını ovuşturdum

Kazuya başını salladı ve biraz sakinleşti. Ona yazdığım şiiri okudu ve yüzünde bir gülümseme oluştu. Sonra hediyeleri kutusuna geri koyup beni hızlıca bileğimden tuttuğu gibi odasına götürdü. Şaşırmıştım çünkü Kazuya pek ani hareket yapmazdı. Odaya geldiğimizde Kazuya; peluş kediyi yatağının üzerine koydu, şiiri duvarına astı, yaprakları kutunun içerisinde bıraktı ama kutuyu gizli bir yere koydu...