Tuhaf

Deli Cesareti

Eylül'ün seslenişiyle uyandım. Ne olduğunu anlamayamadan Eylül beni çekiştirmeye başlamıştı. Uykulu bir ifadeyle "Saat kaç?" diye sordum. Eylül kızgın bir ifade ile "Dokuz!" diye bağırdı. Bir anda yattığım yerden zıplayıp formamı giydim ve Eylül ile koşarak derse yetişmeye çalıştık. Dersliğe vardığımızda yarım saat geciktiğimizi anladık ve başımızı öne eğerek kapıyı çaldık. Maalesef ki bu ders Mustafa Hoca'nın -okulun en sert ve gıcık hocası- dersi idi. Ama çok şanslıymışız ki Mustafa Hoca'nın iyi gününe denk gelmiştik. Bize biraz daha fazla ödev verdi ama diğer yöntemlerine göre daha iyiydi. Teneffüs zili çaldığında kantine gittik -sabah kahvaltı edemediğim için açtım- Sabah sabah yine Selin,Senem ve Sinem üçlüsünün mızmız,şımarık ve otoriter davranışlarını çekmek zorundaydık. Aslında neden onlara katlanıyorduk; zengin oldukları için mi, güzel oldukları- ki bence o kadar da güzel değiller, sadece vücut hatları iyi- için mi yoksa kendini beğenmiş tavırları için mi... Herkesin onlara baş eğmesi çok garipti. Babam hep "Sen kullanma hakkı vermedikçe güç kimsede değildir" der-di- annemi kaybettikten sonra babam için yaşamanın pek bir anlamı kalmadı. Kantindeyken Melis yanımıza geldi. Eylül "Üç kahve ve bir simit alabilir miyim." diye seslendi kantindeki görevliye. -Eylül çok nazik,duygusal ama güçlü bir kızdı.- Bir masaya oturduk ve ben simidimi yemeye kızlar da kahvelerini içmeye başladı, tam kalkıyordum ki Selin bana çarptı ve elbisesinin üzerine yarım kalmış olan kahvem döküldü. - büyük ihtimalle çok para verdiği vücut hatlarını belli edecek kadar saran ama alt kısmı hafif kabarık olan kısa bir elbise giyiyordu.- Ben ne olduğunu anlayamadan Selin bağrınmaya başladı. Aklım karışmıştı,düşünemiyordum ve bu bir kazaydı; benim suçum olmayan bir kaza. Bir anda deli cesareti ile, Selin'e dönüp " Bu bir kazaydı ve bu kaza da senin suçundu. Kalktığımı görmedin veya umursamadın ve senin elbisen mahvoldu yani BENİM SORUNUM DEĞİL!" diye bağırdım.