"sen olmasaydın hiçbiri olmazdı.." ruinene fanmade story.

bölüm 3: "randevu??"

Bugün yeni bir şarkı üzerinde çalışıyoruz. Benim için biraz yorucu geçti çünkü nefesimi kontrol etmekte zorlandım.

Mola verdik çünkü herkes yoruldu. Bizim için zor şarkılardan biri olacak. Kendimi geliştirmeyi istiyorum. Rui'den yardım mı alsam ki?..

"Kafana takılan birşeyler mi var Nene?"

"Rui! Arkamdan sessizce yaklaşma lütfen.."

"Aslında o kadar sessiz değildim ama birşeyler düşünüyorsun sanırım.."

"Şey.. Aslında belki bana yardımcı olursun diye düşünmüştüm.."

"Neden olmasın? Ne konu hakkında?"

"Nefesimi fazla zorluyorum. Yardım edebilir misin?"

"Tabikide Nene!"

Tsukasa ve Emu fazla sesliler. Burada çalışabilir miyiz acaba..

"İstersen diğer odaya geçelim Nene. Fazla sesliler.."

"Olur.."

Rui ile beraber alt kata indik. Bana birkaç nefes alma taktiği öğretti. Zamanın nasıl geçtiğini anlamadım ama hava kararmıştı. Yine de Rui ile zaman geçirmekten mutluydum.

Telefonumun alarmı çaldı.

Biraz utandım ve ani bir hareketle alarmı susturdum. Rui bana bakıyordu. Hafifçe gülümsedi.

"Nene, alarmın popüler bir animeden değil mi?"

"S-sadece şarkı hoşuma gitti diye koydum! Hem koyamaz mıyım? Neden güldün ki?"

Sanırım tatlı melodisi olan ve minik penguenlerle ilgili birşeyi sevdiğimi Rui öğrendi diye biraz sinirlenmiştim.

"Tabikide koyabilirsin. Sadece telefonunun duvar kağıdında da o animedeki penguenleri görünce o animeyi sevdiğini düşünmüştüm. Ben o animeye bayılıyorum.. Penguenler çok tatlı!"

"Şey.. Aslında ben de seviyorum ama-
Yani o şekilde değil! Sana sevmediğimi söyledim ama çok da kötü değil.."

Rui cebinden telefonunu çıkardı ve birşeyler yazmaya başladı. Sonrasında da telefonun ekranını bana doğru gösterdi.

"Bu anime için bir kafe tasarlamışlar. İçinde penguen temalı yiyecekler ve karakterlerin kağıttan maketleri var! Veee en heyecan verici olanıı! Kafenin yanında hayvanat bahçesi var ve içinde birsürü penguen var!"

"Çok güzelmiş. Penguenleri görmek çok güzel olurdu.."

"Aslında.. Neden görmeye gitmiyoruz Nene??"

"G-gerçekten mi?.."

"Neden olmasın:)"

"Acaba Tsukasa ya da Emu bu animeyi seviyorlar mıdır-"

"Neden onları düşünüyorsun ki?"

"Nasıl yani.."

"Gidelim mi derken sadece ikimizden bahsediyordum.."

"İkimizin gitmesi de güzel olur."

Nedense biraz utandım.

"Bu cumartesi uygun mu Nene?"

"Evet."

Hafifçe gülümsedim. Aslında istemsizce oldu. Nedense şu an çok mutluyum. Ama bu buluşma randevu gibi mi olacak acaba..

Saçmalamamalıyım.

Sessizliği bozan Rui oldu.

"Peki alarmı ne için kurmuştun Nene?"