Hayat, trafik lambası gibi çoğu zaman kırmızı ışıkta bekliyoruz. Sarı ışıkta güzel şeylere hazırlanıyoruz ve yeşil ışıkta güzel şeylerle karşılaşıyoruz.Peki neden bazıları kırmızı ışıkta takılı kalıyorlar? Geçmişin acı dolu izlerini bedenlerine yansıtan insanlar peki, onların yaşadıklarının hesabını kim verecek?
Bebeklikten beri acı çekmeye alıştırıldık aslında. Artık acıya dayanabiliyoruz, tıpkı kalbimizin ağrısına dayandığımız gibi..
Peki siz de yorumlara düşüncelerinizi bırakabilir misiniz?:)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FOTOĞRAFLAR VE DÜŞÜNCELER
Short StoryFotoğrafın altına düşüncelerimi yazıyorum, kalbimden geçenleri yazıya döküyorum..