Zamansız Kayıp

2/bölüm

Bilgi; bölümler haftada bir gelecektir iyi okumalar...

___________________________________

-Güzelim,iyimisin

+Hatırlıyorum

Aley'in suratındaki ifade bi anda düşmüştü ürkek  ve sinirli bir şekilde bana bakarken ne hatırlıyorsun dedi herşeyi dedim peki napacaksın diyince anlamsız bir şekilde ona baktım bana napacağımı bilmiyormuş gibi soruyordu
Tabikide gideceğim seninle böyle devam etmemi bekliyorsun diyince gidebileceğini kim söyledi dedi beni ellerimden tutup odaya götürüp kapıyı kitledi Aley lütfen gideyim aley diye bağırdım ama çıt yoktu ağlamaya başladım sessizce ağlıyordum çünkü kendimi güçsüz  göstermek istemiyordum dış kapının kapanma sesini duydum aley gitmişti koca evde kilitli bir odada tek başımayım korkuyorum hava Aydınlık olsa bile korkuyorum bir süre sonra acıktım ama ne çare hiçbirşey yiyemedim açlıktan midem bulanıyordu hava kararana kadar aç odada bekledim yatakta öylece uzanıp yatarken duş almam gerektiğini hissettim soğuk su beni kendime getirir diye düşündüm odada neyseki banyo vardı kıyafetlerimi çıkartıp girdim soğuk su gerçekten beni kendime getiriyordu çıktıktan sonra üstüme kalın şeyler giydim ben yatakta öylece uzanırken kapı açıldı karşımda uzun boylu bir adam vardı bana

-aley bey size bunu vermemi söyledi okuduktan sonra gidebilirsiniz.

Ben o an şaşırmıştım gitmeme izin verecekti ama beni niye kilitledi ki kağıdı açtığımda şöyle diyordu

Bade biliyorum yaptığım güzel bişey değildi ama sana zarar vermek istemedim polise beni anlatmazsan sevinirim sana bir sır vereyimmi çünkü ben aranan bi insanım

(1 ay sonra )
Max haber
Spiker; sokağa çıkmama uyarısı verildi,acil işiniz oldukca çıkmayınız seri katillerin sayısı çoğalıyor her yerdeler polislere onları yakalamak için delil bile bırakmıyorlar en son yaşanan olay dün akşam saatlerinde saldırıya uğrayan bir adamın ifadesine göre 5 kişilerdi dedi. Dikkatli olun sayıları gün gittikçe artıyor.

+anne ben çıkıyorum

-dikkat et

Dışarıda yağmur yağıyordu botlarımı giyip montumun şapkasını kapattım otobüs durağında yarımsaat bekledikten sonra otobüs geldi herzaman kalabalık olan otobüs son 1 hafta boyunca nerdeyse kimse yoktu bu beni gerçekten korkutuyordu çalıştığım yere geldim ayağa kalkıp inecekken şöför bağırdı oturun seri katiller burda diyerek gazladı otobüsün içine ben ve bi tane daha kız vardı kız ağlamaya başladı korkmasın diye yanına gittim biz bu hızda giderken ani frenle ön koltuğa yağıştık şöför kapıları açıp koşarak kaçtı biz ikimiz ise korkudan birbirimize sarılıp öyle duruyorduk kafamı kaldırdığımda maskeli adamların otobüse yaklaştığını gördüm korkudan dizlerim titriyordu bi anda arkamdan ağzıma tuttuğu bişey ile orda uyudum.

(2 saat sonra )
Bağırma sesi ile gözümü açtım başımda bi ağrı vardı etraf karanlık pek bişey görmüyordum duvarı elleyerek kapıyı buldum açmaya çalıştığım ama kilitliydi o sırada fısıldamalara duydum

+ bu kadar insanı napıcaz

-ormanlık alanda yakalım delil bırakmamış oluruz

+ormanın ne suçu var,ormana yazık

-senmi söylüyorsun bunu

Duyduklarım ile kalbim çok daha hızlı atıyordu içimdeki bi his beni öyle korkutuyordu ki korkudan bayılmak üzereydim , arkamdan bir el dokundu abla çok korkuyorum dedi bu otobüsteki kızdı korkudan o kıza bile teselli veremedim kelimeler ağzımdan çıkmıyordu kapının ardından tekrar ses geldi

+efendim biz dediğini yaptık ama yanlışlıkla fazla insan almış olabiliriz

-yanlışlıkla

Diyerek gülme sesini duydum bu gülme sesi bana çok tanıdık geliyordu ama çıkartamadım biz hayla beklerken kıza ismini sordum senin ismin ne diye sordum Berra dedi bende bade dedim o an ortamı sakinleştirmeye çalışsamda berranın korktuğu hayla belliydi bu durumda korkmaması garip olurdu zaten biz ikimiz birbirimize sarılmış öyle dururken bağırışmaları duyduk bir kadın bağırıyordu

+kızım 5 yaşında kanser onun yanına gitmem gerek hastanede tek babası bizi bıraktı gitti gideyim yalvarıyo-

Silah sesi ile ilkildim kadının söyledikleri içimi parçaladı nasıl bu kadar vicdansız olabiliyorlardı kadına öldürmüşlermiydi o sırada arkamızda bir ses duyduk elli yaşlarında bir abla çocuklar siz kimsiniz dedi berra ile ben ikimiz konuşmadık abla da bizim konuşmadığımızı görünce korktuğumuzu anladı ve bize kızlarım korkmayın vademiz yettiyse ölürüz yoksa kalırız dedi o an içimdeki korku bir nebze insede berra hayla korkudan titriyordu kapının ardındaki seslerden biri

+ abi şu odadakileri okyanusa atalım fantezi gerek sonuçta

Diyince içimden o adamların gerçekten manyak olduğunu anladım daha sonra şu odada kimler var diyince

+onlar olayın içinde yoktular ama gördükleri için onlarıda almak zorundaydık.

Kapının kilit açılma sesini duyunca berra ile ben kapıdan uzaklaştık duvara doğru yaklaştık adamlar elinde fener içeriye tuttular herkese baktılar karanlıktan odada bu kadar kişi olduğunu farketmemişim , fener bana gelince bende durdu yana kaymadı arkadaki adam feneri bana tutan adamın yüzüne tutarak

- noldu

Bir dakika ne karşımdaki kuzenim di bana

+kuzen senin ne işin var burda dedi

Bense hem korkuyordum hemde kuzenim olduğuna şaşkındım ve birazda sinirliydim üç duyguyu aynı anda yaşıyordum bana elini uzatarak kaldırdı o sırada berra abla nolur gitme dedi kuzenim berkayda kolumdan çekerek beni dışarı çıkarttı arkasını dönüp tekrar kapıyı kapattı daha sonra içeriye geçip bakın çetemizin yeni kadın üyesi diyince şaşırmıştım kuzenim ama bir sorunumuz var kendisi karıncayı bile incitemez diyince gülüştüler beni bi masaya götürdü kuzenim ve bir kişi daha yanımızda geldi bana anlattı

-bizim ile beraber bir çete daha var onlar ile biz düşmanız onlara dikkat et bizim kadar olmasada onlarda tehlikeliler ve yarın akşama anlaştık kavgamız var bizim çetemizin başkanı kuzenin onların çetisinin başkanı ise bu

Diyerek elime bir kağıt vardı bu fotoğraftaki kişi aleydi onun fotoğrafını ilk gördüğümde tanıdım karşı çetenin başkanı aleydi yarın akşam bir kavgaları vardı bende bu çetenin bi üyesi olduğum için

                 ALEY BENİM DÜŞMANIMDI