Manavın Oğlu 〣 Texting √

⊱Bölüm 1.2⊰

İlham perileri sonunda geldi (;

Bu arada hoşgeldinizzzz ~

Neden bilmiyorum ama tüm texting kitapları (benim okuduklarımda) texting diye başlayıp normal hikayeye dönüyo aşşeödöx

Ve evt bu kitabı da ben texting yapmaya devam ediyordum ama maalesef kine normal hikaye yazdım şimdi (';

Bu bölüm hikayedir

Buyrunuz bölüme geçelim bizz

↯

.

Okuduğum yazılara görüldü atarken , kapı zilinin çalınması ile elimdeki telefonu birden koltuğa fırlattım.

İçimi korku kapladı nedensizce. Oturduğum koltuktan kalkıp , üst üste çalan kapı zilini durdurmak için , otomatiğe bastım.

"Ecmel , kız gel buraya. Şu poşetleri al ."

Annemin seslenmelerini duyunca heyecan sardı bedenimi. Ya anonim de oradaysa ?

"Ecmel ! Kime diyorum Allah'ımm !!"

Başıma siyah bir başörtü atıp , dış kapıya yöneldim. Evet biz giriş katta oturuyorduk.

Kapı önüne çıkıp , annemin iki basamaklı merdivenimize indirdiği poşetleri ellerime geçirmeye başladım.

"Ooo sultanım ne aldınız bakayım de hele ?" diyerek tam 7 poşeti birden elime aldım.

Aldıkları şeylerden birisinin erik olduğunu tahmin etmiyordum direk biliyordum.

"Çok konuşma, geç içeri hadi." diyen annemin sesi ile poşetleri , açık bıraktığım kapımıza yönelerek içeri bıraktım.

Sonra geri dönüp , aradaki yere serili olan kilime basarak dışarı çıktım. Terlik bile çıkarmak neden zor geliyordu bilmiyorum , ama üşengeçtim işte naparsın.

"Kız basma terliklerle o halıya." annemin sitemli sözlerini umursamadan "ya anne , ne olmuş sanki.." diye mırıldandım.

Annem duymaz dedim ama duydu..

"Sen yıkıyorsun sanki o halıları." dediği anda , hiç altta kalır mıyım ? ben. Ecmel Vera.

"Sende yıkamıyorsun ama annem benim" deyip kıkırdadım.

"Çok konuşma şunları da al geç içeri."

Cevap vermedim. Tam yerden poşetleri alacakken kafamı sola çevirdim.

Anonim bu tarafa bakıyordur diye bakındım . Ama o yoktu. Belki kaşla göz arasında kayboldu ortadan ? Kim bilir ?

Önüme dönüp, poşetleri içeri götürdüm. Mutfakta ki tezgahta yerini alan poşetlere bakınırken , feracesini çıkaran annem "senin poşeti mi arıyorsun ?" dedi.

"Benim mi ?"

"Kimin olacak ? Kaç gündür erik diye başımda dolanan kim peki ?" deyince olayı çakmış gibi yaptım.

Annem siyah şalının iğnelerini çıkarırken , mutfağa girdi ve poşetlere bakındı. En sonda eline aldığı poşeti alıp , benim ellerime tutuşturdu.

"Hadi yine iyisin. Erikler beleşe geldi." deyip sırıtan anneme , çatık kaşlarım ile bakındım.

"Anne bu ne bu kadar erik ? Ben öküz müyüm ?" deyip poşetin içinde ki yeşil , iri olan eriklere göz gezdirdim.

"Manav oğlum çok iyi , bak kızım seviyor dedim içinden en büyüklerini seçti. Bi poşet dolusu eriği bedavaya verdi." dedi annem manavın oğlunu överken.

"Sana o mu yardım etti ? Yani kapı önüne kadar o mu taşıdı sana poşetleri ?"

"He ya . Çok yardımsever maşAllah. Allah sahibine bağışlasın."

"Ya ya.. Sahibine bağışlasın tabii." deyip elimdeki erik poşetini tezgaha indirdim.

Oturma odasına doğru giderken , annem çoktan manavdan aldıklarını yerlerine yerleştirmiş , erikleri bile yemem için bir kaseye koymuş önüme indirmişti.

"Sahi anne , ismi ne bu.. Manavın oğlunun ?" diye bir soru yönelttiğimde annem şaşırdı önce sonra "Bak gördün mü , neredeyse iki senedir burdalar. O kadar aldığım şeylerin çoğunu borç ediyorum. Ki manavın oğulları da çok efendiler.. Adlarını nasıl sormam bu zamanda !" diye kendine kızdı bir süre.

"Peki görünüşleri nasıldı aneyy ?"

"Ecmel noldu kızım sana ? Ateşin mi var senin ?" dedi annem elini alnıma koyarken. "Eee.. yoo. Senin ateşinde yerinde. Hayrola ?"

"Hiçç anacım sen git hadi. Dizimi izleyeceğim." dediğimde annem bir baktı böyle sorgular gibi. Sonra bir şey demeden oturma odasından çıktı.

Kaldık mı erikler ile başbaşa...

O erikleri yemeyecektim. Sırf anonim gönderdi diye yemeyecektim işte. Hiçbir şey buna engel olamazdı.

"Ohh valla bu ne ekşilik. Allah'ım ne güzel yaratmışsın sen bu meyveyi.." deyip bir yandan dizimi izliyordum , bir yandan da sulu ve ekşi olan erikleri bir bir yiyordum.

A-aa ben erik yemeyecektim değil mi ? Hiçbir şey engel olamaz demiştim değil mi ? Sanırım yanıldım. Nefsim buna engel oldu.

Ama napayım şimdi şu iriliğe , şu ısırınca çıkan sululuğa , şu ekşiliğe bi bakın bi tadın. Allah seni dünyanın en güzel meyvesi olarak yaratmış SubhanAllah.

Ben erikleri yerken , koltuğa attığım telefondan bildirim sesleri geldi.

Telefonun ekranını açarken , gördüğüm şeyler , o eriklerin boğazıma kaçmasını sağladı. Öksürdüm.

+90 532 ** : sen de ağzının tadını biliyorsun güzelim

+90 532 ** : nasıldı güzel miydi erikler ?

ʚɞ

Bölüm sonuu <3

Hikaye yazma hiç aklımda yoktu.. Texting diye devam edecektim ben
(つㅅ･')･゜

Ve bir şey diyeyim mi bu kitap texting den çıkacak..

Neyse ya ben çoğu bölümünü texting yapmaya çalışacağım :3

Hayden selametle [^._.^]ﾉ彡